Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι τα οιστρογόνα τροποποοιούν τη φλεγμονώδη απάντηση με αποτέλεσμα μικρότερο κίνδυνο καρκίνου σχετιζόμενο με χρόνια φλεγμονή σε θήλεα σε σύγκριση με άρρενα, ενώ δεδομένα στους ανθρώπους δεν υπάρχουν.
Οι φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου (νόσος Crohn και ελκώδης κολίτιδα) είναι χρόνιες φλεγμονώδεις οντότητες με εξάρσεις και υφέσεις, οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου. Σε μια σουηδική πληθυσμιακή μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Gastroenterology (2010;138:1697-1703), ερευνήθηκαν οι διαφορές στην επίπτωση του καρκίνου του παχέος εντέρου ανάλογα με το φύλο σε ασθενείς με φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου (ΙΦΝΕ).
Συμπεριλήφθηκαν 7607 ασθενείς οι οποίοι διαγνώστηκαν με ΙΦΝΕ μεταξύ 1954-1989 και καταγράφηκαν τα περιστατικά καρκίνου του παχέος εντέρου από το 1960-2004. Στην ανάλυση 171.000 ανθρώπων-ετών, εμφανίστηκαν 196 νέες περιπτώσεις καρκίνου του παχέος εντέρου (123 άνδρες, 73 γυναίκες).
Άνδρες με ΙΦΝΕ είχαν 60 μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου σε σύγκριση με αντίστοιχες γυναίκες (σχετικός κίνδυνος 1.6, 95%CI 1.2-2.2, συνολική επίπτωση 40 έτη μετά τη διάγνωση ΙΦΝΕ 8.3% έναντι 3.5%). Σε σύγκριση με το γενικό πληθσυμό, ο σχετικός κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου ήταν 2.6 στους άνδρες (95%CI 2.2-3-1) και 1.9 στις γυναίκες (95%CI 1.5-2.4).
Η επίδραση αυτή του φύλου στον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου περοριζόταν σε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δέκα χρόνων από τη διάγνωση της ΙΦΝΕ και σε ηλικίες διάγνωσης μικρότερες των 45 ετών. Συμπερασματικά, ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου σε ασθενείς με ΙΦΝΕ είναι μικρότερος στις γυναίκες από τους άνδρες.
