Πασιφλόρα

Η Πασιφλόρα είναι πολυετής αναρριχώμενος θάμνος και κατάγεται από τα δάση των ανατολικών ΗΠΑ. Ήταν ιδιαίτερα αγαπητό στους Ινδιάνους οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν για οιδήματα, μυκητιάσεις και ως τονωτικό του αίματος. Σήμερα χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της νευραλγίας και του άγχους καθώς και συγγενών διαταραχών, της μελαγχολίας, της κατάθλιψης, της επιληψίας, της αϋπνίας, της υστερίας και άλλων νευρογενών διαταραχών. Τα άνθη της είναι μεγάλα και εντυπωσιακά, ενώ οι καρποί της είναι ωοειδείς , σαρκώδεις ράγες. Χρησιμοποιούμενα μέρη του φυτού είναι τα φύλλα και οι μίσχοι του και η ανθοφορία του λαμβάνει χώρα το καλοκαίρι.

Ποιές είναι οι ιδιότητές του;

Αναλγητικό/Σπασμολυτικό/Παυσίπονο 

Προσφέρει ανακούφιση από πόνους περιόδου, πονοκέφαλο λόγω υπερέντασης, πονόδοντο, νευρόπονους, γαστρεντερικές νευρικές ενοχλήσεις κλπ

Ηρεμιστικό/Αγχολυτικό

Έχει χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά κατά του άγχους και της αϋπνίας, σε νευρικότητα, ένταση και ευερεθιστότητα, σε καταθλιπτική διάθεση, υστερία

Καρδιοτονωτικό/ Υποτασικό/ Χαλαρωτικό των αιμοφόρων αγγείων

Αφροδισιακό

Ήπιο αντιβηχικό

Υπάρχουν παρενέργειες;

Μπορεί να προκαλέσει υπνηλία

Με ποιούς τρόπους μπορούμε να το εντάξουμε στη διατροφή;

• Ως έγχυμα
• Ως υγρό απόσταγμα
• Τα άνθη της είναι βρώσιμα ως έχουν και μπορούν να προστεθούν σε σαλάτες
• Οι καρποί της πασιφλόρας είναι τα λεγόμενα 'φρούτα του πάθους' (passion fruits), είναι βρώσιμοι και μάλιστα ανήκουν στη κορυφή των αντιοξειδωτικών τροφών και μπορούν πέρα από φρέσκα να καταναλωθούν ως μαρμελάδα ή ζελέ

Λίγα ιστορικά στοιχεία

Η πασιφλόρα κατάγεται από την Αμερική, όπου από παλιά χρησιμοποιήθηκε ως ηρεμιστικό. Οι Ευρωπαίοι ιεραπόστολοι σύνδεσαν το λουλούδι της με τα πάθη του Χριστού στον σταυρό και από εκεί προέρχονται τα ονόματα που του αποδόθηκαν, παθανθές και passionflower. Το 2011 η πασιφλόρα ανακηρύχθηκε ως το "Ιατρικό Φυτό της Χρονιάς 2011" από ομάδα μελέτης στο Πανεπιστημίου του Würzburg, με βάση το πολιτιστικό του ενδιαφέρον και την ιατρική του ιστορία.