Διατροφική πυραμίδα

Αποτελεί μία σχηματική απεικόνιση των συστάσεων διατροφής.

Η ιστορία της Διατροφικής Πυραμίδας

Η αρχική ιδέα ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 στη Σουηδία, όπου για κοινωνικοοικονομικούς λόγους προτάθηκε η δημιουργία συστάσεων διατροφής με σχηματικό τρόπο. Έκτοτε πολλές χώρες έχουν υιοθετήσει τη μορφή της πυραμίδας για την απεικόνιση των εθνικών συστάσεων διατροφής. Οι πιο αντιπροσωπευτικές διατροφικές πυραμίδες αποτελούν αυτές του Αμερικάνικου Υπουργείου Γεωργίας (USDA), η οποία αντικαταστάθηκε πλέον από το διατροφικό πιάτο και η Μεσογειακή διατροφική πυραμίδα, η οποία αφορά και στον ελληνικό πληθυσμό.

Τι υποδεικνύει η Μεσογειακή διατροφική πυραμίδα;

Η Μεσογειακή διατροφική πυραμίδα αναθεωρήθηκε το Δεκέμβριο του 2011 από τους Mediterranean Diet Foundation σε συνεργασία με τους Forum Mediterranean Diet Cultures και περιέχει ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά της διατροφής των χωρών που ανήκουν στη λεκάνη της Μεσογείου. Η πυραμίδα έχει ως στόχο να ιεραρχήσει τις κατηγορίες τροφίμων, με βάση τη συνιστώμενη συχνότητα κατανάλωσης. Η ιδιαιτερότητά της έγκειται στο γεγονός ότι περιλαμβάνει επιπλέον των συστάσεων διατροφής και στοιχεία κουλτούρας και τρόπου ζωής. Συνοπτικά υποδεικνύει:

1. Την επιλογή των τροφίμων
2. Τις ημερήσιες/εβδομαδιαίες μερίδες κατανάλωσης τροφίμων
3. Τον τρόπο επεξεργασίας και μαγειρέματος
4. Τον τρόπο κατανάλωσης φαγητού

Ποιος είναι ο τρόπος ιεράρχησης των τροφίμων;

Ο τρόπος ιεράρχησης των τροφίμων είναι παρόμοιος με τις παλιές εκδόσεις διατροφικών πυραμίδων. Στη βάση της πυραμίδας μπαίνουν τα τρόφιμα που προτείνεται να καταναλώνονται σε μεγαλύτερη ποσότητα ή/και καθημερινά, ενώ προς την κορυφή της πυραμίδας είναι τρόφιμα ή οι ομάδες τροφίμων που συστήνεται να καταναλώνονται λιγότερο συχνά έως και σπάνια ή σε μικρότερο αριθμό μερίδων.

Τα εννιά βασικά στοιχεία της Μεσογειακής πυραμίδας 

1. Συστηματική άσκηση, επαφή με τις τοπικές παραδόσεις και κουλτούρα.
2. Άφθονη κατανάλωση νερού καθημερινά.
3. Χρήση ελαιόλαδου ως κύριο προστιθέμενο λίπος στα τρόφιμα.
4. Άφθονη κατανάλωση φρούτων λαχανικών, οσπρίων και ξηρών καρπών.
5. Καθημερινή κατανάλωση ψωμιού, δημητριακών και σιτηρών ολικής άλεσης.
6. Καθημερινή κατανάλωση γαλακτοκομικών/τυροκομικών προϊόντων, κυρίως γιαουρτιού και τυριού.
7. Μέτρια κατανάλωση κόκκινου κρέατος και προϊόντων κρέατος μέσα στο μήνα.
8. Συχνή κατανάλωση ψαριού και μέτρια κατανάλωση αυγών.
9. Περιστασιακή κατανάλωση επιδόρπιων, γλυκών και κέικ.