Η παιδική παχυσαρκία λαμβάνει επιδημικές διαστάσεις τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Τουλάχιστον 10% των παιδιών και των εφήβων σε παγκόσμιο επίπεδο αντιμετωπίζουν πρόβλημα υπερβάλλοντος σωματικού βάρους. Παρά το γεγονός ότι πολλοί γονείς πιστεύουν ότι το παιδί μεγαλώνοντας θα αναπτυχθεί κι έτσι το βάρος του θα επανέλθει σε φυσιολογικά πλαίσια, πλήθος μελετών καταδεικνύει ότι υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να διατηρήσουν το πρόβλημα και ως ενήλικες. Επιπλέον, η παχυσαρκία συνδέεται με πολλές άλλες επιπλοκές, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, οι σκελετικές παθήσεις και οι ψυχολογικές επιπτώσεις.
Πέρα από τη γενετική προδιάθεση της παχυσαρκίας, οι διατροφικές συνήθειες και ο τρόπος ζωής, όπως η κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών, ξεκινούν από την οικογένεια και συνδέονται με την ανάπτυξη παχυσαρκίας και των επιπλοκών της, όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη, το μεταβολικό σύνδρομο και οι χρόνιες εκφυλιστικές ασθένειες, οι οποίες είναι οι κύριες αιτίες θανάτου σε ενήλικες.
Η παρούσα μελέτη συνέκρινε τις αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες, τις συμπεριφορές και τα μεταβολικά προφίλ μεταξύ των παχύσαρκων παιδιών των οποίων οι μητέρες παρακολούθησαν ομαδικές συνεδρίες κι εκείνων που έλαβαν τη συνήθη διατροφική συμβουλευτική.
Πώς σχεδιάστηκε η παρέμβαση;
Πρόκειται για μία τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή, στην οποία συμμετείχαν 177 ζευγάρια μητέρων / παχύσαρκων παιδιών, εκ των οποίων 90 στην ομάδα παρέμβασης και 87 στην ομάδα ελέγχου. Η ομάδα παρέμβασης παρακολούθησε έξι ομαδικές εκπαιδευτικές συνεδρίες για την προώθηση της υγιεινής διατροφής και την αλλαγή των συνηθειών σε παχύσαρκα παιδιά. Η ομάδα ελέγχου έλαβε τη συνήθη διατροφική συμβουλευτική. Και οι δύο ομάδες παρακολουθήθηκαν για 3 μήνες. Αξιολογήθηκε η συχνότητα της κατανάλωσης τροφής, οι συμπεριφορές κατά τη σίτιση στο σπίτι και το μεταβολικό προφίλ. Χρησιμοποιήθηκαν μοντέλα γραμμικής παλινδρόμησης για την αξιολόγηση της επίδρασης της παρέμβασης σε διάφορους δείκτες και ειδικά στο HOMA-IR.
Ποια ήταν τα αποτελέσματα της μελέτης;
Στην ομάδα παρέμβασης οι μητέρες μείωσαν το μέγεθος των μερίδων που σέρβιραν καθώς και την πίεση στα παιδιά να τελειώσουν τα γεύματα. Επιπλέον αυξήθηκε η κατανάλωση φρούτων, λαχανικών, ψητών τροφών και όχι τηγανητών. Τα παιδιά στην ομάδα ελέγχου εμφάνισαν μία μικρή αύξηση στα επίπεδα HOMA-IR, ενώ τα παιδιά στην ομάδα παρέμβασης εμφάνισαν σημαντική μείωση.
Ποια τα συμπεράσματα για τον επαγγελματία διαιτολόγο;
Η εκπαιδευτική παρέμβαση στις μητέρες για τη βελτίωση των διατροφικών συνηθειών στο σπίτι μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο για την αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας και τη βελτίωση των δεικτών υγείας των παιδιών.
