Ασθενείς με κίρρωση που επιζούν από ένα επεισόδιο κιρσορραγίας έχουν 60% πιθανότητα υποτροπής της αιμορραγίας στο 1 έτος. Η δευτερογενής πρόληψη της κιρσορραγίας περιλαμβάνει ενδοσκοπική και/ή φαρμακευτική θεραπεία με β-αποκλειστές. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει πιθανό όφελος συνδυασμένης φαρμακευτικής και ενδοσκοπικής θεραπείας της κιρσορραγίας στο ποσοστό επαναιμορραγίας, ενώ το όφελος στη συνολική επιβίωση είναι ασαφές.
Σε μια μετανάλυση των υπαρχόντων μελετών που δημοσιεύτηκε στο Annals of Internal Medicine (2008;149:109-122), Ισπανοί ερευνητές μελέτησαν αν η συνδυασμένη θεραπεία προλαμβάνει καλύτερα την επαναιμμοραγία και βελτιώνει την επιβίωση περισσότερο από την κάθε θεραπεία ξεχωριστά. Στη μετανάλυση συμπεριλήφθηκαν 23 τυχαιοποιημένες μελέτες συνδυασμού ενδοσκοπικής θεραπείας και β-αποκλειστών έναντι μίας μόνο θεραπείας με 1860 ασθενείς.
Σε 17 μελέτες χρησιμοποιήθηκε σκληροθεραπεία και σε 6 περίδεση ως ενδοσκοπική θεραπεία. Ενδοσκοπική θεραπεία εφαρμοζόταν μέχρι την εξαφάνιση των κιρσών ενώ στη δόση των β-αποκλειστών γινόταν τιτλοποίηση με στόχο τους 55 παλμούς/λεπτό ή την ελάττωση της καρδιακής συχότητας κατά 25%. Η συνδυασμένη θεραπεία ελάττωσε την επαναιμμοραγία σε σχέση με την αποκλειστικά ενδοσκοπική (σχετικός κίνδυνος 0.68, 95%CI 0.52-0.89) ή φαρμακευτική θεραπεία (σχετικός κίνδυνος 0.71, 95%CI 0.59-0.86). Απεναντίας, δεν φάνηκε πλεονέκτημα στην επιβίωση της συνδυασμένης έναντι της ενδοσκοπικής (σχετικός κίνδυνος 0.78, 95%CI 0.58-1.07) ή φαρμακευτικής θεραπείας (σχετικός κίνδυνος 0.70, 95%CI 0.46-1.06).
Τα αποτελέσματα ήταν ανεξάρτητα της ενδοσκοπικής μεθόδου αντιμετώπισης (περίδεση ή σκληροθεραπεία). Συμπερασματικά, ο συνδυασμός ενδοσκοπικής και φαρμακευτικής θεραπείας της κιρσορραγίας υπερτερεί καθεμίας θεραπείας ξεχωριστά στη δευτερογενή πρόληψη, όχι όμως και στη συνολική επιβίωση.
Αναδημοσίευση από το περιοδίκο Ευεξία & Διατροφή. Τεύχος 35 ΙΑΝ - ΦΕΒ 2009
