Δεδομένου του κοινωνικού χαρακτήρα του φαγητού επιστήμονες από το Σικάγο υπέθεσαν πως οι αυξημένοι διατροφικοί περιορισμοί που έχουν παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια, είτε προέρχονται από αλλεργίες είτε από κοινωνικούς ή θρησκευτικούς περιορισμούς είτε από άλλα νοσήματα, συνδέονται με το αίσθημα αποξένωσης και μοναξιάς. Και έτσι σχεδίασαν και εκτέλεσαν μία σειρά 7 μελετών προκειμένου να το διερευνήσουν.
Η σύνοψη αυτών εμφανίζονται στον πίνακα:
| Σύνοψη ερευνών | Ανεξάρτητη μεταβλητή | Μετρούμενη μεταβλητή | Κύριο εύρημα |
| Έρευνα 1η | Δηλούμενοι διατροφικοί περιορισμοί | Χρόνιο αίσθημα μοναξιάς | Οι διατροφικοί περιορισμοί σχετίζονται με πρόβλεψη για αίσθημα μοναξιάς στους ενήλικες |
| Έρευνα 2η | Διατροφικοί περιορισμοί όπως περιγράφονται από τους δασκάλους | Χρόνιο αίσθημα μοναξιάς | Οι διατροφικοί περιορισμοί σχετίζονται με πρόβλεψη για αίσθημα μοναξιάς στα παιδιά |
| Έρευνα 3η | Αλλεργίες σε τρόφιμα ή γαστρεντερικές το τελευταίο χρόνο | Προσέγγιση της μοναξιάς: δυσκολίες στην ανάπτυξη σχέσεων με τους άλλους, συχνά κατάθλιψη | Οι διατροφικοί περιορισμοί σχετίζονται με αυξημένα επίπεδα παρεμφερών συναισθημάτων/εκδηλώσεων με τη μοναξιά |
| Έρευνα 4η | Δηλούμενοι διατροφικοί περιορισμοί | Χρόνια μοναξιά, ανησυχίες γύρω από το φαγητό (ανήσυχοι για το πως τους χαρακτηρίζουν οι άλλοι βασισμένοι στο τι τρώνε και τι δεν τρώνε) | Οι ανησυχίες γύρω από το φαγητό είναι ο μεσολαβητής της επίδρασης των διατροφικών περιορισμών στο αίσθημα μοναξιάς, στους ενήλικες |
| Έρευνα 5η | Δηλούμενοι διατροφικοί περιορισμοί | Περιστασιακή μοναξιά, ανησυχίες γύρω από το φαγητό | Οι ανησυχίες γύρω από το φαγητό είναι ο μεσολαβητής της επίδρασης των διατροφικών περιορισμών στο αίσθημα μοναξιάς, σε ενήλικες, όπως έγιναν αντιληπτές σε πρόσφατο γεύμα (σε αντίθεση με το γεύμα που μπορούσαν να φάνε ό,τι τρώνε οι συνδαιτημόνες τους.) |
| Έρευνα 6η | Διατροφικοί περιορισμοί (επιβεβλημένοι) | Περιστασιακή μοναξιά | Οι επιβεβλημένοι διατροφικοί περιορισμοί προκαλούν μεγαλύτερο αίσθημα μοναξιάς |
| Έρευνα 7η |
Διατροφικοί περιορισμοί κατά τη διάρκεια της νηστείας των Εβραίων (σε σύγκριση με τη μετά περίοδο) |
Περιστασιακή μοναξιά σε νηστεία θρησκευτική | Οι διατροφικοί περιορισμοί (εδώ θρησκευτική νηστεία) προκαλούν μεγαλύτερο αίσθημα μοναξιάς, στη φάσης της νηστείας σε σύγκριση με το διάστημα χωρίς τους διατροφικούς περιορισμούς π.χ. με τη λήξη της νηστείας |
Παρατηρήσεις
Στην 6η μελέτη που είχε πειραματικό σχεδιασμό, οι συμμετέχοντες τέθηκαν επίτηδες σε κάποιον διατροφικό περιορισμό προκειμένου να εκτιμηθεί κατά πόσο θα συμμετάσχουν σε συγκεκριμένη κοινωνική αλληλεπίδραση ή θα νιώθουν αποτραβηγμένοι: το αίσθημα κοινωνικής απομόνωσης ήταν μεγαλύτερο όταν ο διατροφικός περιορισμός ήταν παρών. Με αυτόν τον τρόπο οι επιστήμονες πέρασαν από τη μέχρι τώρα συσχέτιση στην αιτιολογική σχέση.
Παράλληλα, η 7η μελέτη ρίχνει φως στην σύνδεση - απομάκρυνση των ανθρώπων κατά τη διάρκεια μιας θρησκευτικής νηστείας. Έτσι, στην εβραϊκή νηστεία (Passover), αποτυπώνεται το αίσθημα αποξένωσης απέναντι σε όσους δε συμμετέχουν στην νηστεία, ενώ ήταν μεγαλύτερο το αίσθημα σύνδεσης που ένιωθαν όσοι νηστεύαν μεταξύ τους.
Γενικά συμπεράσματα
- Οι διατροφικοί περιορισμοί ανήγειραν ανησυχίες σε όσους τους είχαν, γύρω από την εικόνα και την αποδοχή τους από τον κοινωνικό περίγυρο.
- Για τα παιδιά, η επίδραση του φαγητού στις κοινωνικές σχέσεις είναι ακόμα μεγαλύτερη!
- Ο εντοπισμός της αρνητικής επίδρασης των διατροφικών περιορισμών μπορεί να βοηθήσει ώστε να αρθούν αυτά τα εμπόδια στο δέσιμο των ανθρώπων: ενισχύοντας τα κοινά σημεία και τις ομοιότητες στην κατανάλωση φαγητού και όχι αποφεύγοντας τους διατροφικούς περιορισμούς. Και μάλιστα σχετική μελέτη επιβεβαιώνει πως η εκλαμβανόμενη ομοιότητα στο φαγητό είναι πιο σημαντική για την ανάπτυξη μιας φιλικής σχέσης από την πραγματική ομοιότητα: εφόσον οι διατροφικοί περιορισμοί λοιπόν εξυπηρετούν κάποιο σκοπό, η ενίσχυση των ομοιοτήτων έναντι των διαφορών μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της επαφής.
Συμπεράσματα για τον επαγγελματία διαιτολόγο
Η έλλειψη κοινωνικών δεσμών και οι διατροφικοί περιορισμοί είναι σε έξαρση την σημερινή κοινωνία και πλέον ξέρουμε πως συνδέονται μεταξύ τους: ειδικά για τα παιδιά είναι πολύ σημαντικό να λαμβάνουμε υπόψιν μας τον παράγοντα του φαγητού στην ανάπτυξη των κοινωνικών τους σχέσεων, πριν παρέμβουμε σε αυτόν.
Τονίζοντας και ενισχύοντας την ομοιότητα των γευμάτων, άροντας περιττούς διατροφικούς περιορισμούς και εκπαιδεύοντας τους, πιθανώς βοηθάμε και την ενίσχυση των κοινωνικών δεσμών στους ενήλικες.
