Η αποτελεσματικότητα της δίαιτα μες χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες (Low-carbohydrate diet: LCD) σε άτομα με διαβήτη τύπου 2 έχει διχάσει τους επαγγελματίες υγείας που ασχολούνται με τη διατροφή. Η δίαιτα αυτή έχει οριστεί ως η δίαιτα κατά την οποία <45% της συνολικής ενέργειας προέρχεται από υδατάνθρακες, ενώ σε περισσότερο εντατική κετογονική LCD μπορούμε να δούμε πρόσληψη υδατανθρακών <50g/ημέρα.
Πρόσφατη ανασκόπηση της βιβλιογραφίας επιδίωξε να επανεξετάσει τα διαθέσιμα δεδομένα για να αποσαφηνίσει την κατάσταση.
Πώς σχεδιάστηκε η μελέτη;
Πραγματοποιήθηκε εκτεταμένη αναζήτηση στις ιατρικές βάσεις δεδομένων για τον εντοπισμό μετα-αναλύσεων με θέμα την επίδραση της LCD στο διαβήτη τύπου 2 σε σύγκριση με δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες. Για την εξασφάλιση της ποιότητας των μελετών που αναλύθηκαν, εφαρμόστηκαν τα ακόλουθα κριτήρια συμπερίληψης:
- τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές,
- διάρκεια μεγαλύτερη των 4 εβδομάδων
- άτομα ηλικίας άνω 18 ετών με διαβήτη τύπου 2,
- πρόσληψη υδατανθράκων ≤ 45% της συνολικής ενεργειακής πρόσληψης ανά ημέρα
- αξιολόγηση διατροφικής πρόσληψης στο τέλος της μελέτης.
Οι μελέτες που προέκυψαν υποβλήθηκαν σε θεματική ανάλυση. Εντοπίστηκαν 9 μετα-αναλύσεις που περιείχαν 153 μελέτες. Δώδεκα μελέτες πληρούσαν τα κριτήρια συμπερίληψης.
Τι έδειξαν τα αποτελέσματα;
Τα αποτελέσματά δεν έδειξαν σημαντικές διαφορές στους μεταβολικούς δείκτες, συμπεριλαμβανομένου του γλυκαιμικού ελέγχου, μεταξύ των δύο διαίτων, αν και σε μία μελέτη, η απώλεια βάρους με την LCD ήταν μεγαλύτερη. Η πραγματική πρόσληψη υδατανθράκων τον πρώτο χρόνο στην εντατική LCD (Στόχος: <50 g υδατανθράκων) κυμάνθηκε από 132 έως 162 g υδατανθράκων. Σε μερικές μελέτες, η διαφορά μεταξύ διαιτών ήταν μόλις 8 g υδατανθράκων / ημέρα.
Τα συμπεράσματα για τον επαγγελματία διαιτολόγο
Συμπερασματικά, η συνολική κατανάλωση ενέργειας παραμένει ο βασικός διαιτητικός προγνωστικός παράγοντας για το σωματικό βάρος. Η LCD δεν διαφέρει από μία υψηλή σε υδατάνθρακες διατροφή όσον αφορά την επίδρασή της σε μεταβολικούς δείκτες και στον γλυκαιμικό έλεγχο. Επιπροσθέτως, οι LCD ενδέχεται να μην είναι διατηρήσιμες μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, καθώς η πρόσληψη υδατανθράκων στις μελέτες συχνά κλίνει προς μία μέτρια κατανάλωση (και όχι χαμηλή) υδατανθρακών. Η μεταβλητή ποιότητα των μελετών που συμπεριλήφθηκαν σε παλαιότερες μετα-αναλύσεις πιθανώς να εξηγεί τα ασυνεπή ευρήματα μεταξύ των παλαιότερων μετα-αναλύσεων.
