Διαφορετικοί τύποι άσκησης μπορούν να διεγείρουν τις μυϊκές λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού. Η αερόβια άσκηση ενισχύει την ικανότητα των μιτοχονδριακών οξειδωτικών ενζύμων ενώ ταυτόχρονα συμπίπτει με τη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη ανάλογα με την ηλικία. Παραμένει να καθοριστεί εάν η μείωση της σύνθεσης μιτοχονδριακών πρωτεϊνών, που σχετίζεται με την ηλικία, αναστέλλεται κατά τη διάρκεια της αερόβιας άσκησης.
Πώς σχεδιάστηκε η μελέτη;
Ο σχεδιασμός της έρευνας έγινε βάσει του παρακάτω διαγράμματος, με 72 άτομα να συμμετέχουν τελικά, νεότερα και ηλικιωμένα.
Η παρούσα μελέτη αναφέρει ότι οι 12 εβδομάδες αερόβιας άσκησης υψηλής αντοχής (HIIT), αντοχής (RT) και συνδυαστικής άσκησης (CT) βελτίωσαν την ευαισθησία στην ινσουλίνη και την άλιπη μάζα, αλλά μόνο η αερόβια και η συνδυαστική άσκηση βελτιώνουν την αεροβική ικανότητα και τη μιτοχονδριακή αναπνοή των σκελετικών μυών.
Επομένως, είναι καλό να εξεταστεί μια συνολική προσέγγιση των διαφόρων προγραμμάτων άσκησης, των ειδικών φυσιολογικών και μοριακών προσαρμογών του οργανισμού αλλά και των πιθανών επιπτώσεων της ηλικίας στις προσαρμογές αυτές.
Τι έδειξαν τα αποτελέσματα;
- Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των συμμετεχόντων δείχνουν ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμμετέχοντες είχαν υψηλότερο ποσοστό σωματικού λίπους, BMI και συγκεντρώσεις γλυκόζης πλάσματος κατά τη νηστεία. Ωστόσο οι συγκεντρώσεις ινσουλίνης κατά τη νηστεία παρέμειναν στάσιμες. Κατά τη διάρκεια της προπόνησης, η εβδομαδιαία ενεργειακή δαπάνη άσκησης σε θερμίδες ήταν υψηλότερη με αερόβια άσκηση υψηλής αντοχής, ακολουθούμενη από την συνδυαστική προπόνηση και χαμηλότερη με ασκήσεις αντοχής.
- Επιπλέον, οι ηλικιωμένοι πιθανό να αναπτύξουν προβλήματα σχετικά με την δράση της ινσουλίνης, η οποία σχετίζεται με τον καθιστικό τρόπο ζωής και την διατροφή με αυξημένα λιπαρά. Όμως, όλες οι μορφές άσκησης μπορεί να βελτιώσουν την ευαισθησία στην ινσουλίνη.
- Για αυτό, μετρήσαμε την περιφερειακή ευαισθησία στην ινσουλίνη κατά την έναρξη και το τέλος της άσκησης σε όλες τις ομάδες. Κατά την έναρξη, οι νέοι και οι ηλικιωμένοι είχαν παρόμοια ευαισθησία στην ινσουλίνη. Ο ρυθμός της γλυκόζης αυξήθηκε σε όλες τις ομάδες προπόνησης, εκτός από την ομάδα της συνδυαστικής άσκησης. Οι τιμές της ινσουλίνης νηστείας και της γλυκόζης δεν άλλαξαν με την προπόνηση σε οποιαδήποτε ηλικιακή ομάδα.
Συμπερασματικά για τους επαγγελματίες υγείας
Η αερόβια άσκηση υψηλής αντοχής προκάλεσε μια πιο ισχυρή αύξηση στα μεταγραφικά γονίδια από ό,τι άλλες μορφές άσκησης, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους. Η προπόνηση σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί να προκαλέσει ρύθμιση των μιτοχονδριακών πρωτεϊνών, κυρίως με την αερόβια άσκηση υψηλής αντοχής. Επίσης, ασκήσεις αντοχής ρυθμίζουν ένα διαφορετικό σύνολο πρωτεϊνών από οποιαδήποτε άλλη μορφή άσκησης. Σε συνδυασμό λοιπόν, με την αύξηση των ποσοστών πρωτεϊνικής σύνθεσης και των συνολικών μεταφραστικών μηχανημάτων, τα δεδομένα μας δείχνουν ισχυρή μετα-μεταγραφική ρύθμιση των πρωτεϊνών με τη βοήθεια της άσκησης.
