Πως θα σας φαίνονταν εάν σας έλεγα ότι μπορείτε να συνταγογραφήσετε εξετάσεις αίματος; Μήπως σενάριο επιστημονικής φαντασίας; Στην Ελλάδα του 2017, μπορεί να αποτελεί ακόμη ένα όνειρο. Για να μην είμαι άδικη το ίδιο ισχύει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, όμως στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, συγκεκριμένα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, για τους συναδέλφους μας, η συνταγογράφηση είναι απλά μία πραγματικότητα.
Μόλις τον Φεβρουάριο του 2013, η Κυβέρνηση των ΗΠΑ μέσω του CMS (Centers for Medicare and Medicaid Services) αναθεώρησε τον ήδη υπάρχων νόμο και πρότεινε τη νέα οδηγία, η οποία τέθηκε σε ισχύ από τον Ιούλιο του 2014. Η νέα τροπολογία επιτρέπει στους νοσοκομειακούς διαιτολόγους που έχουν τα προσόντα να:
- Συνταφογραφούν «θεραπευτικές» δίαιτες για τους ασθενείς, χωρίς την άδεια του θεράποντα ιατρού.
- Συνταγογραφούν εργαστηριακές αναλύσεις ώστε να παρακολουθούν – ελέγχουν την αποτελεσματικότητα του διατροφικού σχήματος και των οδηγιών τους.
- Να κάνουν μεταγενέστερες αλλαγές στις αρχικές διατροφικές οδηγίες με βάση τα αποτελέσματα των εργαστηριακών αναλύσεων.
Τι ίσχυε όμως μέχρι τότε στις ΗΠΑ;
Μέχρι το 2014, ο νοσοκομειακός διαιτολόγος μπορούσε να εκτιμήσει τις διατροφικές ανάγκες και να παρέχει συστάσεις ή συμβουλές διατροφής στους ασθενείς αλλά εάν χρειάζονταν κάποια δίαιτα έπρεπε να πάρει την άδεια ή την υπογραφή του θεράποντα ιατρού ή κάποιου άλλου επαγγελματία υγείας από την ιατρική ομάδα. Το ίδιο συνέβαινε εάν ο διαιτολόγος χρειάζονταν κάποιες εξετάσεις αίματος: έπρεπε να συνταγογραφηθούν από τον θεράποντα ιατρό ή κάποιον από την ομάδα του. Όπως καταλαβαίνετε, αυτή η διαδικασία είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχουν καθυστερήσεις στις διατροφικές υπηρεσίες και τις περισσότερες φορές ο ασθενής έχανε πολύτιμο χρόνο μέχρι να ξεκινήσει την διατροφική αγωγή του.
Τι αλλαγές επιφέρει η νέα νομοθεσία;
Σύμφωνα με τον CMS, ο νέος νόμος αποτελεί μόνο κέρδος για τα νοσοκομεία. Με αυτήν την αλλαγή, το οικονομικό κέρδος υπολογίζεται περίπου στα 459 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο. Επισημαίνει επίσης, ότι το όφελος για τα νοσοκομεία είναι ακόμη μεγαλύτερο, καθώς είναι σε θέση να αξιοποιούν τις ικανότητες του παραϊατρικού προσωπικού στο μέγιστο και να περισσεύει χρόνος στους ιατρούς και την υπόλοιπη θεραπευτική ομάδα (βοηθούς, νοσηλευτές) να ασχοληθούν με την φροντίδα του ασθενή, δηλαδή αποκλειστικά με την δική τους εργασία.
Ο νέος νόμος, λοιπόν, αναγνωρίζει ότι ο διαιτολόγος είναι ο ειδικός επιστήμονας της διατροφής και ο οποίος παρέχει στον λιγότερο χρόνο και με την μέγιστη αποδοτικότητα υπηρεσίες διατροφής βασισμένες σε επιστημονικά δεδομένα. Με λίγα λόγια, η νέα τροπολογία αναγνωρίζει τα αυτονόητα και επιτρέπει στους διαιτολόγους να κάνουν αυτό που σπούδασαν. Επιπλέον ικανοποιούνται οι ανάγκες των ασθενών με μεγαλύτερη αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα.
Το CMS καταλήγει ότι για να λαμβάνουν οι ασθενείς την κατάλληλη διατροφική φροντίδα εγκαίρως θα πρέπει ο διαιτολόγος να θεωρείται αναπόσπαστο και ισάξιο μέλος της διεπιστημονικής ομάδας φροντίδας του νοσοκομείου. Ως ο μόνος ειδικός της ομάδας σχετικά με την διατροφή είναι υπεύθυνος για την διατροφική αξιολόγηση του ασθενούς και την κατάλληλη διατροφική θεραπεία με βάση την ιατρική διάγνωση.
Τι ισχύει όμως στον Καναδά;
Για την ιστορία θα ήθελα να σας αναφέρω ότι πριν τις ΗΠΑ, το 2009 το υπουργείο υγείας του Καναδά είχε στα σχέδιά του να κάνει αλλαγές στους κανονισμούς και να δώσει στους διαιτολόγους την άδεια να συνταγογραφούν εργαστηριακές αναλύσεις, τόσο στα νοσοκομεία όσο και στην κοινότητα, με σκοπό την καλύτερη διατροφική αξιολόγηση και παρακολούθηση των ασθενών. Μετά από την πρόθεση του υπουργείου, οργανώθηκε από τον Σύλλογο Διαιτολόγων του Καναδά μία επιστημονική επιτροπή, η οποία συνέταξε μία λίστα με τις προτεινόμενες εργαστηριακές εξετάσεις που πρέπει να συνταγογραφεί ένας διαιτολόγος για να κάνει σωστά την δουλειά του. Αυτή η λίστα δόθηκε στο υπουργείο το 2011. Τελικά, το 2013 αποφασίστηκε ότι για οικονομικούς λόγους δεν θα μπορούσε να δοθεί η άδεια συνταγογράφησης στους διαιτολόγους. Ετσι και οι συνάδελφοι στον Καναδά πρέπει να συνεχίσουν να ζητούν την άδεια και την υπογραφή του θεράποντα ιατρού για την συνταγογράφηση εργαστηριακών αναλύσεων.
Να φανταστώ ότι μπορεί να σας μπέρδεψα. Πως είναι δυνατόν οι ΗΠΑ να αλλάζουν τον νόμο και να επιτρέπουν την συνταγογράφηση εξετάσεων από τον διαιτολόγο με την αιτιολογία του οικονομικού οφέλους ενώ στον Καναδά να μην αναθεωρούν τον νόμο με την δικαιολογία της οικονομικής επιβάρυνσης; Είναι τόσο αντιφατικό που πιστεύω ότι μάταια θα χάσουμε το χρόνο μας προσπαθώντας να το αναλύσουμε.
Ας μείνουμε λοιπόν στην τεράστια νίκη για τον κλάδο μας στις ΗΠΑ. Εγώ θα ευχηθώ και στα δικά μας!
