Η μη αλκοολική λιπώδης διήθηση (NAFLD) είναι μία επίκτητη νόσος του ήπατος που σχετίζεται με μεταβολικό «στρες» και εμφανίζει ανάλογα ιστολογικά ευρήματα με την αλκοολική λιπώδη διήθηση, χωρίς όμως να οφείλεται στην κατανάλωση αλκοόλ. Περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα, από απλή στεάτωση μέχρι μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα, και τελικά κίρρωση και ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα. Σχετίζεται με την παχυσαρκία, την υπέρταση, τη δυσλιπιδαιμία τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και το μεταβολικό σύνδρομο.
Παράγοντες που επηρεάζουν τη μη αλκοολική λιπώδης διήθηση;
Το υπερβάλλον βάρος και η διατροφή διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην παθογένεια και στην εξέλιξη της νόσου. Τα περισσότερα άτομα με μη αλκοολική λιπώδη διήθηση έχουν αυξημένο βάρος ή έχουν πρόσφατα αυξήσει το βάρους τους, ενώ φαίνεται να καταναλώνουν υπερθερμιδικές δίαιτες, καθώς και περισσότερο κορεσμένο λίπος και απλούς υδατάνθρακες σε σχέση με τους υγιείς.
Μελέτες για τη θεραπέια της νόσου
Η πιο αποτελεσματική θεραπεία για τη νόσο είναι η σταδιακή μείωση του βάρους και η διατήρηση της απώλειάς του. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα δεδομένα, απώλεια 3-5% του βάρους μειώνει την ηπατική στεάτωση, ενώ απώλεια βάρους μέχρι 10% βελτιώνει την ηπατική νεκρωτική φλεγμονή. Οι επίσημες συστάσεις για τη διαχείριση της NAFLD προτείνουν απώλεια βάρους είτε μόνο με υποθερμιδική διατροφή είτε σε συνδυασμό με αυξημένη φυσική δραστηριότητα. Σύμφωνα μάλιστα με μετα-ανάλυση 6 τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών δεν φαίνεται να παίζει ρόλο ο τύπος της διατροφής (χαμηλή σε θερμίδες, χαμηλή σε υδατάνθρακες και χαμηλή σε λίπος), άπαξ και επιτυγχάνεται απώλεια βάρους. Σημαντικό είναι ότι οι μεγάλες αυξομειώσεις στο βάρος μπορούν να επιδεινώσουν την ηπατική βλάβη και να οδηγήσουν σε ανεπάρκεια του ήπατος σε ασθενείς με τη νόσο, για αυτό είναι σημαντικό να επιτευχθεί αργή και σταθερή απώλεια βάρους. Προφανώς η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η διατήρηση της απώλειας.
Διατροφική αντιμετώπιση της μη αλκοολικής λιπώδους διήθησης
Εστιάζοντας τώρα στη διατροφή φαίνεται πώς μια διατροφή πλούσια σε trans λιπαρά οξέα, σε κορεσμένα λίπη, σε χοληστερόλη και σε φρουκτόζη (κυρίως με τη μορφή αναψυκτικών), οδηγεί σε αύξηση του σπλαχνικού λίπους και μεγαλύτερη συσσώρευση λίπους στο συκώτι, ενισχύοντας την εξέλιξη σε μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα. Από την άλλη, η αυξημένη κατανάλωση πρωτεΐνης σόγιας και γάλακτος, καθώς και η συμπληρωματική χορήγηση με μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, με ω-3 και προβιοτικά πιθανώς να έχουν προληπτική και θεραπευτική δράση. Τέλος, η χολίνη, οι φυτικές ίνες, ο καφές, το πράσινο τσάι και η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ ίσως δρουν προστατευτικά για τη μη αλκοολική λιπώδη διήθηση.
Τι να κρατήσει ο επαγγελματίας υγείας
Συμπερασματικά, η απώλεια και η διατήρηση ενός χαμηλού βάρους με έμφαση σε μια ισορροπημένη υγιεινή διατροφή, που εξατομικεύεται κατά περίπτωση, είναι ο μέχρι στιγμής πιο αποτελεσματικός τρόπος για την αντιμετώπιση της μη αλκοολικής λιπώδους διήθησης.
