Η οστεοπόρωση αποτελεί μια από τις πιο σοβαρές, χρόνιες μη μεταδοτικές ασθένειες, η οποία πλήττει σε παγκόσμιο επίπεδο 1 στις 3 γυναίκες (περισσότερο από τον καρκίνο του μαστού) και 1 στους 5 άντρες (περισσότερο από τον καρκίνο του προστάτη). Ενώ η οστεοπόρωση μπορεί εύκολα να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί, έρευνες δείχνουν ότι διαγιγνώσκεται και δεν θεραπεύεται στο σύνολο της.
Τι είναι η οστεοπόρωση;
Η Οστεοπόρωση ορίζεται ως η σκελετική διαταραχή πού χαρακτηρίζεται από μειωμένη οστική αντοχή που προδιαθέτει ένα άτομο σε κατάγματα Κυριολεκτικά, σημαίνει πορώδεις οστά, που έχει σαν αποτέλεσμα την μείωση της οστικής μάζας και την ευθραυστότητα των οστών . Η ασθένεια συχνά εξελίσσεται χωρίς κάποιο σύμπτωμα ή πόνο.
Πολλές φορές, η οστεοπόρωση δε διαγιγνώσκεται μέχρι την εμφάνιση κάποιων επώδυνων καταγμάτων. Δυστυχώς, όταν προκληθεί ένα οστεοπορωτικό κάταγμα, αυξάνει ο κίνδυνος ώστε να προκληθεί άλλο ένα. Ευτυχώς, υπάρχουν μέτρα που μπορούν να παρθούν έτσι ώστε να προληφθεί η οστεοπόρωση. Αλλά ακόμη και ένα έχει διαγνωστεί η οστεοπόρωση, είναι δυνατόν να εφαρμοστούν συγκεκριμένα θεραπευτικά σχήματα έτσι ώστε να μειωθεί ο ρυθμός απώλειας της οστικής μάζας.
Ποιος ο επιπολασμός;
Οι γυναίκες της λευκής φυλής διατρέχουν αθροιστικό δια βίου κίνδυνο 16% πιθανότητες να υποστούν ένα τουλάχιστον επώδυνο σπονδυλικό κάταγμα, 15% κάταγμα του καρπού και 16% κάταγμα του ισχίου.
Υπολογίζεται ότι στην Ευρώπη 30 εκατομμύρια γυναικών και 3 εκατομμύρια αντρών πάσχουν από οστεοπόρωση. Μάλιστα, οι ασθενείς με οστεοπόρωση απασχολούν ετησίως περίπου 500.000 νοσοκομειακές κλίνες συνολικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξαιτίας διαφόρων καταγμάτων. Στην Ελλάδα ο αριθμός των γυναικών που νοσούν αγγίζει τις 800.000 και των αντρών στις 80.000-100.000.
Το 2000, ο αριθμός των οστεοπορωτικών καταγμάτων στην Ευρώπη υπολογίστηκε σε 3,79 εκατομμύρια από τα οποία 0,89 εκατομμύρια ήταν κατάγματα ισχίου. Το συνολικό άμεσο κόστος ανήλθε στα €31.7 δισεκατομμύρια και αναμένεται να ξεπεράσει τα £51 δισεκατομμύρια το 2050.
Η επίπτωση των οστεοπορωτικών καταγμάτων ποικίλλει μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών. Στην Ελλάδα, η επίπτωση των καταγμάτων του ισχίου το έτος 1997 υπολογίστηκε σε 119 κατάγματα/100.000 πληθυσμού στο σύνολό του, ενώ η επίπτωση αυτών στις γυναίκες ηλικίας μεγαλύτερης των 50 ετών ήταν 449/100.000 πληθυσμού και στους άνδρες ίδιας ηλικίας 216/100.000 πληθυσμού, αντίστοιχα.
Οι δαπάνες θεραπείας και αποκατάστασης, λόγω των καταγμάτων του ισχίου στην Ελλάδα για το έτος 2002 ανήλθαν σε 46.250.000 Ευρώ.
Κατά την τελευταία δεκαετία, έχουν αυξηθεί σημαντικά οι γνώσεις της επιστημονικής κοινότητας πάνω στο πεδίο της οστεοπόρωσης. Ο εορτασμός της παγκόσμιας ημέρας εκστρατείας κατά της Οστεοπόρωσης αποτελεί το έναυσμα για την διάδοση της πρόληψης και της έγκαιρης θεραπείας.
