Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχές του μεταβολισμού της γλυκόζης, αλλά επίσης και των λιπιδίων και των πρωτεϊνών. Η πάθηση αυτή συμβαίνει, είτε λόγω ελαττωμένης έκκρισης ινσουλίνης από το πάγκρεας, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.
Στη χώρα μας, το 6% του γενικού πληθυσμού πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη. Η νόσος έχει μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης στο δυτικό κόσμο και αυτό αποτελεί μια σαφή ένδειξη για τη συσχέτιση της νόσου με το σύγχρονο τρόπο ζωής, τις διατροφικές μας συνήθειες και την έλλειψη σωματικής άσκησης. Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες θανάτου παγκοσμίως, καθώς συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακά επεισόδια και έχει και σοβαρές επιπλοκές, όπως η Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια, η τύφλωση και οι ακρωτηριασμοί. Άρα πρόκειται για μία συστηματική νόσο που μπορεί να προσβάλλει πολλά όργανα και συστήματα του οργανισμού.
Πώς μπορεί ο διαβήτης να επηρεάσει το ουροποιητικό και το γεννητικό σύστημα;
Στα αρχικά στάδια του διαβήτη, συνήθως δεν εμφανίζονται καθόλου συμπτώματα και μάλιστα μπορεί ακόμη και για χρόνια μετά την εκδήλωση της νόσου ένας ή μία ασθενής να μην έχει αντιληφθεί ότι πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη και να μην έχει και ουρολογικά και σεξουαλικά προβλήματα. Αργότερα τα συμπτώματα του ουροποιογεννητικού συχνά μπερδεύονται με αυτά του ιδίου του διαβήτη. Ο ρόλος του ειδικού ιατρού είναι να μπορεί να τα διαχωρίσει και να έχει την διαφορική και τελική διάγνωση.
Ποια τα κύρια συμπτώματα του διαβήτη;
Από τα κυριότερα συμπτώματα του διαβήτη είναι η πολυδιψία (έντονη δίψα), η πολυουρία (και ειδικότερα κατά τις βραδινές ώρες), η πολυφαγία, η οποία όμως συνοδεύεται από απώλεια και όχι από αύξηση βάρους (εξαιτίας της ανικανότητας των κυττάρων να προσλάβουν γλυκόζη).
Η πολυουρία, η συχνουρία και η νυχτουρία μπορεί να μας βάλουν σε σκέψη ότι έχουμε κάποιο μικρόβιο στο ουροποιητικό – έχουμε ουρολοίμωξη. Τότε είναι απαραίτητη μια εξέταση των ούρων και καλλιέργεια των ούρων, αλλά και μία επίσκεψη στον ιατρό.
Άνδρες
Στους άνδρες μετα τα 45-50 και ειδικά εάν υπάρχει και λίγο δυσκολία στην έναρξη της ούρησης, συνήθως η σκέψη μας πάει στον προστάτη και στην αρχόμενη υπερτροφία του προστάτη. Όμως, και πάλι, η επίσκεψη στον ιατρό και οι εξετάσεις είναι απαραίτητες για να διευκρινισθεί εάν πρόκειται για υπερτροφία του προστάτου ή για αυξημένο σάκχαρο ή και για τα δύο μαζί. Η φλεγμονή στον προστάτη (η προστατίτιδα),οι φλεγμονές των όρχεων και της επιδιδυμίδας (ορχεοεπιδιδυμίτιδα) υποχωρούν δύσκολα στους άνδρες με διαβήτη και απαιτούν υπομονή και επιμονή στην θεραπεία.
Γυναίκες
Στις γυναίκες ο κνησμός, η εύκολη κόπωση, η συχνή εξάντληση χωρίς ιδιαίτερη σωματική δραστηριότητα, μπορεί να μπερδευτούν με κολπίτιδα, μυκητίαση και λοίμωξη. Από την δεκαετία του ‘90 είναι γνωστό από έρευνες, ότι εκτός από τις λοιμώξεις, σχεδόν το 50% των γυναικών με διαβήτη έχουν και σεξουαλικά προβλήματα, εκ των οποίων το 32% αναφέρει ότι έχουν πρόβλημα στη λίπανση του κόλπου. Ένα μεγάλο μέρος από τις γυναίκες αυτές μπορεί να έχουν και κατάθλιψη και να μην έχουν καθόλου σεξουαλική δραστηριότητα.
Όσο το σάκχαρο παραμένει αυξημένο και δεν ρυθμίζεται, αυξάνεται και η πιθανότητα φλεγμονών και εμφάνισης ουρολοιμώξεων. Η αντιμετώπιση της ουρολοίμωξης στον διαβητικό ασθενή απαιτεί σοβαρότητα και παρακολούθηση, διότι μπορεί ο ασθενής εύκολα να απορυθμιστεί και να υπάρχει πρόβλημα με το σάκχαρο του. Αυτό δυσκολεύει την θεραπεία της λοίμωξης, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο από τον οποίο ο ασθενής και ο ιατρός δεν μπορούν να βγουν.
Ποιοι χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής;
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται σε ασθενείς με σάκχαρο και λοιμώξεις του ανωτέρου ουροποιητικού - πυελονεφρίτιδες. Αυτές οι περιπτώσεις απαιτούν εισαγωγή σε νοσοκομείο ή κλινική με ενδοφλέβια χορήγηση των φαρμάκων, αλλά και αυστηρή παρακολούθηση των τιμών του σακχάρου.
