Τις περισσότερες φορές μετά από ένα χειρουργείο στο μυοσκελετικό σύστημα έρχεται η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση. Σχεδόν σε όλες τις χειρουργικές παρεμβάσεις η φυσικοθεραπεία έχει βασικό ρόλο για την βελτίωση και τη λειτουργικότητα του μέλους όπου έγινε η επέμβαση. Είναι πολύ μεγάλη η λίστα παρέμβασης της φυσικοθεραπείας μετά από ένα χειρουργείο.
Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει από προβλήματα με το αναπνευστικό, το καρδιαγγειακό, το νευρολογικό και πολλά άλλα. Όμως η μυοσκελετική αποκατάσταση μετά από χειρουργική παρέμβαση είναι η περισσότερο διαδεδομένη για όλους τους ανθρώπους, από επαγγελματίες αθλητές μέχρι άτομα τρίτης ηλικίας.
Βασικός στόχος για ένα φυσικοθεραπευτή είναι ο ασθενής να γίνει ή να φτάσει στο σημείο να είναι λειτουργικός και να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της καθημερινότητάς του χωρίς πόνο εμπόδια και πάνω απ’ όλα με αξιοπρέπεια.
Ένα μικρό δείγμα της φυσιοθεραπευτικής παρέμβασης μετεγχειρητικά είναι από αθλητικές κακώσεις (εξάρθρωση ώμου, ρήξη χιαστού συνδέσμου, μηνίσκου κ.λπ.), από χρόνιες παθήσεις (οσφυαλγία-ισχιαλγίαα, σύνδρομα υπέρχρησης, αυχενικό σύνδρομο, τενοντοπάθειες κ.λπ.), από παθήσεις της τρίτης ηλικίας (αρθρίτιδες, οστεοπόρωση κ.λπ.). Με λίγα λόγια, η λίστα φυσιοθεραπευτικών παρεμβάσεων είναι πολύ μεγάλη.
Οι συνηθέστερες επιπτώσεις μετά από ένα χειρουργείο είναι ο έντονος πόνος, η μείωση του εύρους κίνησης, η εξασθένηση και ατροφία των μυών της γύρο περιοχής, η αδυναμία κινήσεων και η μείωση της λειτουργικότητας του ασθενούς.
Μετά το χειρουργείο πρέπει να ξεκινήσει η αποκατάσταση, η οποία περιλαμβάνει την εκμάθηση του ασθενή σε καινούργια δεδομένα και τη διδασκαλία κινήσεων. Ο ρόλος του φυσικοθεραπευτή είναι να εξηγήσει πλήρως τον ασθενή τι πρόκειται να γίνει, τις χρονικές περιόδους που θα περάσουν και το πρωτόκολλο που θα ακολουθηθεί. Επίσης, ο φυσικοθεραπευτής πρέπει να ενημερώσει τον ασθενή ότι όλο το χρονικό διάστημα της αποκατάστασης περιλαμβάνει πολλή δουλειά και αρκετή υπομονή από τον ίδιο τον ασθενή, στη πραγματικότητα να εξηγήσει ότι φυσικοθεραπεία θα πει συνεργασία και ότι χωρίς προσωπικό κόπο η αποκατάσταση θα κρατήσει περισσότερο χρονικό διάστημα και τα αποτελέσματα μπορεί να είναι μικρότερα από τα επιθυμητά. Το φυσιοθεραπευτικό πρόγραμμα πρέπει να είναι εξατομικευμένο ανάλογα τον ασθενή τις απαιτήσεις και τον σκοπό του, πάντα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του.
Μεγάλο ποσοστό των ασθενών που υποβάλλονται μυοσκελετικές επεμβάσεις είναι άτομα της τρίτης ηλικία. Οι συχνότερες επεμβάσεις σε αυτές τις ηλικίες είναι οι αρθροπλαστικές των κάτω άκρων. Ο σκοπός που γίνετε η επέμβαση είναι για τη καλυτέρευση της ποιότητας ζωής του ασθενούς, ώστε να μη πονάει, να μπορεί να εξυπηρετήσει τον εαυτό του χωρίς να εξαρτάται από κανέναν. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αποκατάσταση θα πρέπει να γίνει σύμφωνα με τις δυνατότητες του ασθενή και τα όριά του. Σκοπός δεν είναι να γίνει ο ασθενής κάτι που δεν ήταν ποτέ, αλλά να φτάσει σε ένα επίπεδο να κάνει αυτά που έκανε χωρίς πόνο και δυσκολία.
Λόγω της προχωρημένης ηλικίας δεν γίνεται φυσικοθεραπεία με έντονο πρόγραμμα, εξαντλητικό και σε μεγάλα επίπεδα.
Αντίθετα, σε συχνές μυοσκελετικές επεμβάσεις λόγω κακώσεων υποβάλλονται οι αθλητές. Σε αυτήν την περίπτωση, ο σκοπός της φυσικοθεραπείας είναι ο ασθενής να επιστρέψει όσο πιο γρήγορα στα γήπεδα άρα είναι απαραίτητη η έντονη φυσικοθεραπεία, και η αποκατάσταση να γίνει με τέτοιον τρόπο ώστε ο αθλητής όχι μόνο να μην πονάει και να είναι λειτουργικός, αλλά να είναι στο ίδιο επίπεδο με πριν ή και ακόμη καλύτερο, ώστε να επιστρέψει στις επαγγελματικές του δραστηριότητες.
Άρα είναι σαφές ότι κάθε πρόγραμμα αποκατάστασης είναι διαφορετικό πάντα όμως σε συνεργασία με το φυσικοθεραπευτή και την προσωπική δουλειά του ασθενούς, σεβόμενο τις ανάγκες του για την επιστροφή του σε μια καλύτερη ποιότητας ζωής.
