Δεν νομίζω να είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο μέσος όρος ηλικίας για τους άντρες στην Ιαπωνία είναι 80 ετών και για τις γυναίκες 85. Ούτε τυχαίο είναι το γεγονός ότι το 2008 υπήρχαν στην Ιαπωνία 36.000 υπεραιωνόβιοι. Κάτι κάνουν σωστά στη διατροφή και τον τρόπο ζωής τους, που τους κάνει να ζουν περισσότερα χρόνια και να είναι υγιείς.
Μια τυπική, παραδοσιακή, γιαπωνέζικη διατροφή περιέχει
Μικρές μερίδες: Πολλά φαγητά σερβίρονται σε ξεχωριστά μικρά πιατάκια, παρά σε ένα μεγάλο πιάτο και οι μερίδες είναι πολύ πιο μικρές από τις μερίδες που γνωρίζουμε. Άρα το μέγεθος της μερίδας μετράει!
Φαγητά χαμηλά σε λιπαρά και θερμίδες: Τα γιαπωνέζικα φαγητά δεν περιέχουν πολύ λάδι και σάλτσες πλούσιες σε θερμίδες. Είναι πιο απλά και πιο χαμηλά σε λιπαρά.
Καλλιτεχνικά φαγητά: Στην Ιαπωνία, προσπαθούν η παρουσίαση του πιάτου να είναι καλλιτεχνική έτσι ώστε να κάνει τον άλλο να θέλει να δοκιμάσει το φαγητό.
Φιέστα λαχανικών: Οι Ιάπωνες απολαμβάνουν τα λαχανικά σε κάθε τους μορφή (βραστά, τηγανητά, ξιδάτα). Έτσι, τα πιάτα τους πάντοτε περιλαμβάνουν ποικιλία από λαχανικά, ακόμα και στο πρωινό.
Ευεργετικά μπαχαρικά: Η ιαπωνική κουζίνα είναι γνωστή για την ποικιλία μπαχαρικών που προσφέρει. Σε μια πρόσφατη έρευνα, ανακαλύφθηκε ότι πολλά από αυτά τα μπαχαρικά έχουν διάφορες ευεργετικές ιδιότητες.
Πολύτιμα πρεβιοτικά: Οι Ιάπωνες χρησιμοποιούν πρεβιοτικά στη διατροφή τους εδώ και 75 χρόνια.
Πολλά ψάρια: Η διατροφή τους περιέχει πολλά ψάρια πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα που καθιστά τη διατροφή τους ακόμα πιο υγιεινή.
Φαγητά που περνούν ζύμωση: Τρώνε πολλά φαγητά που περνούν ζύμωση, όπως η σούπα μίσο, η σος σόγιας, το ποτό σάκι και άλλα πολλά. Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι οι τροφές αυτές βοηθούν στην καλή υγεία του ανθρώπου.
Προϊόντα σόγιας: Η σόγια έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες. Στην Ιαπωνία, η σόγια χρησιμοποιείτε ευρέως είτε σε μορφή τόφου, είτε σαν φρέσκα (edamame), είτε στη σούπα μίσο. \
Ελάχιστα επεξεργασμένα τρόφιμα και γλυκά: Η γιαπωνέζικη κουζίνα δεν είναι γνωστή ούτε για τα πλούσια σε κρέμες, ζάχαρη και βούτυρο γλυκά της, ούτε για τα… σοκολατάκια της. Οι Ιάπωνες απολαμβάνουν τα φρέσκα τρόφιμα, όπως τα φρούτα και σε εξαιρετικές περιπτώσεις λίγα τσιπς ρυζιού ή ζαχαρωτά.
Δημητριακά πλούσια σε φυτικές ίνες: Ενώ όλοι έχουμε συνδέσει το γιαπωνέζικο φαγητό με το κατάλευκο ρύζι. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο και οι Γιαπωνέζοι έχουν προσθέσει στη διατροφή τους το αναποφλοίωτο ρύζι και τα noodles ολικής αλέσεως.
Πράσινο τσάι: Είναι το πιο γνωστό ρόφημα στην Ιαπωνία. Καταναλώνεται καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, κρύο ή ζεστό. Το πράσινο τσάι δεν βοηθά στην υγεία μόνο λόγω των πολυφαινολών που περιέχει, αλλά αντικαθιστά τα αναψυκτικά και τα άλλα ροφήματα που περιέχουν ζάχαρη.
Κάποιος βέβαια μπορεί να αντιτάξει σε όλα τα παραπάνω τη μεσογειακή διατροφή, που είναι γνωστή ανά τον κόσμο ως η πιο ισορροπημένη διατροφή. Πόσοι όμως πλέον ακολουθούν μια σωστή μεσογειακή διατροφή, πλούσια σε όσπρια, φρούτα, λαχανικά, ψάρι και χαμηλή σε κρέατα και λιπαρά;
Οι Ιάπωνες, ακολουθούν τη διατροφή που περιγράψαμε παραπάνω, γιατί την καθιέρωσαν στα σχολεία τους και μέρος της μόρφωσής τους είναι η σωστή διατροφή. Στο σχολείο, τα φαγητά σερβίρονται σε χρωματιστά πιάτα και διακοσμημένα ωραία, ούτως ώστε να έλκουν τους μαθητές να θέλουν να τα δοκιμάσουν. Στο μεσημεριανό του σχολείου, σερβίρουν πάντα σούπα μίσο, μαζί με μικρή ποσότητα από ψάρι, λαχανικά, φρούτα και γάλα. Έτσι, τα παιδιά μαθαίνουν από μικρά τις σωστές μερίδες, την ποικιλία στο πιάτο και τη σημαντικότητα του φρέσκου φαγητού. Πολύ συχνά κάνουν εκδρομές σε μέρη που παράγεται το ρύζι ή σε αλιευτικά χωριά για να δουν από κοντά από πού προέρχονται οι τροφές τους και παίρνουν μέρος ακόμη και στο μάζεμα του ρυζιού ή το καθάρισμα των ψαριών.
Με τέτοιο πρόγραμμα στα σχολεία, είναι δύσκολο κάποιος να μην ακολουθεί μια ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή στην καθημερινή του ζωή.
Μήπως είναι λοιπόν καιρός να υιοθετήσουμε και εμείς ένα τέτοιο πρόγραμμα σε όλα τα σχολεία; Αν από μικρά παιδιά μαθαίναμε για την ποικιλία στο πιάτο, τις μικρές ποσότητες και τα φρέσκα υλικά στα φαγητά, ίσως οι ασθένειες που συσχετίζονται με το βάρος και τη κακή διατροφή να μην γνώριζαν τις επιδημικές διαστάσεις που έχουν σήμερα.
