Κουμαριά

Γνωστή και αγαπητή ως 'το γλύκισμα του δάσους', η κουμαριά μαζί με τη συγγενή της αγριοκουμαριά φυτρώνει στην Ελλάδα και σε άλλες παραμεσόγειες χώρες, μέσα σε συμπλέγματα θάμνων. Έχει μακρόστενα σκληρά πριονωτά φύλλα βαθυπράσινου χρώματος, μικρά λευκά άνθη σε ταξιαρχίες και τα κούμαρα που είναι οι καρποί της έχουν σφαιρική τραχιά επιφάνεια και χρώμα κίτρινο όταν είναι άγουροι ενώ κοκκινίζουν όταν ωριμάσουν. Τα φύλλα της έχουν αντισηπτικές, διουρητικές , αντιφλεγμονώδεις, στυπτικές και αιμοστατικές ιδιότητες, ενώ οι καρποί της τα κούμαρα συνιστώνται στη δυσκοιλιότητα και στην αεροφαγία. Ολόκληρο το φυτό έχει πολύ όμορφη εμφάνιση, ιδιαίτερα κατά την άνθηση και την καρποφορία του, από τα μέσα Οκτώβρη ως τα τέλη Νοέμβρη.

Ποιές είναι οι ιδιότητές του;

Στυπτικό/Αιμοστατικό

Συνίσταται σε αιμορραγίες και στην αιματουρία

Λιθοτριπτικό

Είναι αποτελεσματικό σε μολυσματικές ουρικές λιθιάσεις και συνίσταται σε διάρροια, δυσεντερία, σπαστική κολίτιδα, ευερέθιστο έντερο, αλλά και στην ενούρηση και δυσούρηση

Καταπραϋντικό

Ενδείκνυται σε περιπτώσεις φλόγωσης των ουροφόρων οδών (κυστίτιδα, πυελονεφρίτιδα, υπερτροφία του προστάτη, ουρηθρίτιδα και σε άλλες χρόνιες παθήσεις της κύστης)

Κατά της δυσκοιλιότητας

Χρησιμοποιείται λόγω της ικανότητάς του να προκαλεί περιστολή στα έντερα

Υπάρχουν παρενέργειες;

Κούμαρα μπορούμε να τρώμε μόνο όταν είναι στη πλήρη ωρίμανσή τους και το πολύ μέχρι 3-4 την ημέρα.

Με ποιούς τρόπους μπορούμε να το εντάξουμε στη διατροφή;

• Ως αφέψημα των φύλλων
• Οι ώριμοι καρποί ως φρούτο
• Οι ώριμοι καρποί βρασμένοι ως γλυκό του κουταλιού, κομπόστα ή μαρμελάδα
• Κρασί/ κονιάκ/ ρακί από κούμαρα
• Μέλι από κούμαρα
• Χωνευτικό ηδύποτο (crème d' arbouse ή κουμαρόκρεμα)

Λίγα ιστορικά στοιχεία

Η κουμαριά είναι γνωστή από την αρχαιότητα για τις αιμοστατικές της ιδιότητες. Ο Διοσκουρίδης αναφέρει ότι το κουμαρόμελο είναι 'κεφαλαλγές και κακοστόμαχο'. Ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε τα κούμαρα ως φρούτα για την αντιμετώπιση της θρομβοφλεβίτιδας. Οι Ρωμαίου είχαν καθιερώσει τη κουμαριά ως σύμβολο της Αρτέμιδος, της θεάς που θεράπευε τα άρρωστα παιδιά. Στα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη αναφέρεται ότι οι πρακτικοί γιατροί καθάριζαν τις πληγές των τραυματιών με κρασί το οποίο είχαν βράσει με κούμαρα.

Στις μέρες μας, το ρακί από κούμαρα είναι ιδιαίτερα δημοφιλές ποτό στον Πλαταμώνα (ανακατεμένο με κανέλλα και ζάχαρη) και χρησιμοποιείται στην γρίπη ως ρόφημα και για την ανακούφιση από τον πυρετό. Επίσης είναι πολύ αγαπητό στο Άγιο Όρος μια και φυτρώνει σε αφθονία εκεί, στις ξηρές πετρώδεις πλαγιές που το ευνοούν. Τέλος, το μέλι της κουμαριάς είναι πλούσιο σε ιχνοστοιχεία και βιταμίνες και φτωχό σε ζάχαρα (γι' αυτό και η πικρή του γεύση).

Βοηθάει στη μείωση της χοληστερίνης, καταπραΰνει τους στομαχικούς πόνους και τους πονοκεφάλους, περιέχει ισχυρές αντιβιοτικές ουσίες και γενικά προσφέρει μια φυσική προστασία στον οργανισμό μας.