Μαργαρίτα

Πρόκειται για ένα κοινό λουλούδι που κάθε άνοιξη πλημμυρίζει λιβάδια και αγρούς. Βοηθά σε άσθμα, βήχα και γενικότερα σε βρογχίτιδες.

Φυτρώνει στις ίδιες εξοχές με το συγγενικό του χαμομήλι, του οποίου πολλές θεραπευτικές ιδιότητες μιμείται, χωρίς όμως να είναι εξίσου αποτελεσματική

Αυτός είναι και ο λόγος άλλωστε που η χρήση της μαργαρίτας στη θεραπευτική και στην ομοιοπαθητική τείνει πλέον προς εξαφάνιση. Πάντως αν και στην Ελλάδα δε δίνουμε ιδιαίτερη αξία στη μαργαρίτα, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως Αγγλία και Γαλλία την χρησιμοποιούν πιο ευρέως σχετικά. Ως χρήσιμο μέρος του φυτού θεωρούνται κυρίως τα άνθη του (δραστική ουσία σαπωνίνη) αλλά και οι ρίζες του (οι οποίες περιέχουν τανίνες). Η περισυλλογή γίνεται Μάη με Ιούνη.

Ποιές είναι οι ιδιότητές του;

Σπασμολυτικό, αποχρεμπτικό

Βοηθά στο χρόνιο βήχα, το άσθμα και τη βρογχική καταρροή. Χρήσιμο επίσης στο κοινό κρυολόγημα

Αναλγητικό, αντιφλεγμονώδες

Χρησιμοποιείται ως αναλγητικό σε όλους τους πόνους (πονόδοντος, πονοκέφαλος, πόνοι περιόδου/ δυσμηνόρροιας)

Αντιπυρετικό

Tο 1771 έγινε η πρώτη επίσημη ιατρική καταγραφή της χρήσης της ως αντιπυρετικό από τον Άγγλο Dr. Hill

Kατάπλασμα εξωτερικά

Θεωρείται ότι βοηθά στην θεραπεία των κάλων

Υπάρχουν παρενέργειες;

• Αναφέρεται ότι δε πρέπει να χρησιμοποιείται από άτομα που πάσχουν από γενική αδυναμία ή/και διάρροια
• Το έγχυμα της μαργαρίτας θεωρείται ότι αυξάνει την όρεξη
• Δύναται να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις

Με ποιούς τρόπους μπορούμε να την εντάξουμε στη διατροφή;

• Ως έγχυμα
• Ως αφέψημα
• Μάσηση των φρέσκων φύλλων της (για πονόδοντο)
• Βρασμένες σε πίτες και σαλάτες

Ιστορικά στοιχεία της μαργαρίτας

Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν αφιερώσει το λουλούδι στην Άρτεμις και το θεωρούσαν θεραπευτικό συνεργό σε διάφορα γυναικεία μικροπροβλήματα (πόνους περιόδου, πονοκεφάλους, εξωτερική πλύση γεννητικών οργάνων, αφροδισιακά νοσήματα). Παλαιότερα οι μαργαρίτες χρησιμοποιούνταν στην βαφή νημάτων γιατί είχε παρατηρηθεί ότι έτσι αποκτούσαν εντομοαπωθητικά χαρακτηριστικά και προστατεύονταν από τον σκόρο. Στην Γερμανική κατοχή στην Ελλάδα ήταν γνωστό το ρητό «Μη μαδάς τις μαργαρίτες.. τρώγονται!».