Η παχυσαρκία είναι γνωστός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη υψηλής αρτηριακής πίεσης. Παράλληλα, έχει φανεί ότι ο τύπος κατανομής του σωματικού λίπους ενός ατόμου μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και καρκίνου. Η σχέση ανάμεσα στην υπέρταση και την συνολική παχυσαρκία έναντι της συσσώρευσης λίπους σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματος παραμένει άγνωστη. Ερευνητές του American College of Cardiology παρακολούθησαν 903 ασθενείς της Dallas Heart Study, με στόχο να εξακριβώσουν τη σχέση ανάμεσα στην κατανομή του λιπώδους ιστού και την εμφάνιση υπέρτασης.
Δείγμα & Μέθοδος της μελέτης
Οι νορμοτασικοί συμμετέχοντες της μελέτης παρακολουθήθηκαν επί 7 έτη για την ανάπτυξη υπέρτασης, η οποία ορίστηκε ως συστολική αρτηριακή πίεση (ΣΑΠ) >140mm Hg, διαστολική αρτηριακή πίεση (ΔΑΠ) >90mm Hg, ή έναρξη αντιυπερτασικής φαρμακευτικής αγωγής. Ο σπλαχνικός λιπώδης ιστός και το υποδόριο λίπος προσδιορίστηκαν με μαγνητική τομογραφία και φασματοσκοπική απεικόνιση, και το σωματικό λίπος του κάτω κορμού απεικονίστηκε με απορροφησιομέτρηση ακτίνων Χ διπλής ενέργειας. Για την στατιστική ανάλυση χρησιμοποιήθηκε πολυμεταβλητή παλινδρόμηση ρυθμισμένη ως προς την ηλικία, φύλο, εθνικότητα, διαβήτη, κάπνισμα και δείκτη μάζας σώματος.
Τί έδειξαν τα αποτελέσματα;
Από τους 903 συμμετέχοντες (57% γυναίκες), μέσης ηλικίας 40 ετών και με μέσο ΔΜΣ 27,5 kg/m2, οι 230 (25%) ανέπτυξαν υπέρταση. Η πολυπαραγοντική ανάλυση έδειξε ότι υψηλότερος ΔΜΣ σχετίζεται σημαντικά με την υπέρταση (σχετικός κίνδυνος 1,24; 95% CI: 1,12 – 1,36, για κάθε αύξηση 1 τυπικής απόκλισης). Όταν στο στατιστικό μοντέλο προστέθηκε ο σπλαχνικός λιπώδης ιστός, ο υποδόριος λιπώδης ιστός και ο λιπώδης ιστός του κάτω κορμού, μόνο το σπλαχνικό λίπος φάνηκε να σχετίζεται ανεξάρτητα με την ανάπτυξη της υπέρτασης (σχετικός κίνδυνος: 1,22; 95% CI: 1,06 -1,39, για κάθε αύξηση 1 τυπικής απόκλισης)
Ο ισχυρότερος συσχετισμός ανάμεσα στον σπλαχνικό λιπώδη ιστό και την υπέρταση παρατηρήθηκε με το οπισθοπεριτοναϊκό λίπος, το οποίο εντοπίζεται πίσω από την κοιλιακή κοιλότητα και κυρίως γύρω από τους νεφρούς. Η αυξημένη εμφάνιση υπέρτασης με την παρουσία αυξημένου οπισθοπεριτοναϊκού λίπους υποδεικνύει ότι το λίπους που συσσωρεύεται γύρω από τα νεφρά ενισχύει την ανάπτυξη υπέρτασης, ωστόσο απαιτούνται περαιτέρω έρευνες προκειμένου να διευκρινιστεί ο μηχανισμός της συσχέτισης που παρατηρήθηκε στην παρούσα μελέτη.
