Το Συνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου (ΣΕΕ) είναι μία από τις πιο κοινές γαστρεντερικές διαταραχές. Ο ρόλος της διατροφής, αν και αναμφισβήτητος, δεν έχει ακόμα αποσαφηνιστεί, κυρίως εξαιτίας της μεγάλης ετερογένειας στην επίδραση διαφόρων τροφών. Σε μία πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Gastroenterology, ερευνητές από την Αυστραλία επιχείρησαν να εξακριβώσουν την αποτελεσματικότητα μιας διατροφής χαμηλής σε βραχείας αλύσου υδατάνθρακες, και πιο συγκεκριμένα χαμηλή σε όλιγο-, δι- και μόνοσακχαρίτες και πολυόλες (FODMAPs), στην βελτίωση των συμπτωμάτων μέσα από μία ελεγχόμενη διασταυρούμενη κλινική μελέτη.
Πώς σχεδιάστηκε η μέλέτη;
Στην μελέτη συμμετείχαν συνολικά 38 ασθενείς, εκ των οποίων οι 30 με διάγνωση ΣΕΕ και οι υπόλοιποι υγιείς. Οι ασθενείς χωρίστηκαν με την σειρά τους σε 2 ομάδες, εκ των οποίων η μία ακολούθησε μια διατροφή χαμηλή σε FODMAPs και η άλλη μια διατροφή με το σύνηθες περιεχόμενο μιας τυπικής Αυστραλιανής δίαιτας σε FODMAPs για 21 ημέρες. Αμέσως μετά, και αφότου ακολούθησε μια περίοδος έκπλυσης 21 ημερών, οι δίαιτες κάθε ομάδας αντιστράφηκαν.
Όλα τα γεύματα παρέχονταν δωρεάν από τους ερευνητές, ενώ δόθηκαν ακριβείς συστάσεις για γεύματα εκτός σπιτιού. Τα αποτελέσματα προς μελέτη περιελάμβαναν ένα σύνολο γαστρεντερικών συμπτωμάτων, αξιολογημένων από τους ίδιους τους συμμετέχοντες μέσω οπτικών αναλογικών κλιμάκων (VAS).
Είναι αποτελεσματική η δίαιτα χαμηλή σε FODMAPs στους ασθενείς με ΣΕΕ;
Τα ευρήματα επιβεβαίωσαν την αποτελεσματικότητα της δίαιτας χαμηλής σε FODMAPs στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων ασθενών με ΣΕΕ. Ενδεικτικά, τα συνολικά γαστρεντερικά συμπτώματα μειώθηκαν από τα 36,0 mm στην οπτική κλίμακα στα 22.8 mm κατά την διάρκεια των τελευταίων 14 ημερών της υπό μελέτης δίαιτας, ενώ αυξήθηκαν στα 44.9 mm κατά την διάρκεια της δίαιτας με τυπικό περιεχόμενο σε FODMAPs.
Η διαφορά ανάμεσα στις δίαιτες ήταν στατιστικά σημαντική, ενώ ήταν άσχετη από το είδος του συνδρόμου (με διάρροια ή δυσκοιλιότητα). Μάλιστα, η βελτίωση ήταν αισθητή ήδη από την πρώτη εβδομάδα.
Τι πρέπει να προσέξετε;
Παρ’ ότι η περιεκτικότητα της τυπικής Αυστραλιανής δίαιτας σε FODMAPs μάλλον υπερεκτιμήθηκε (γεγονός που εξηγεί την χειροτέρευση των συμπτωμάτων στους ασθενείς αυτής της ομάδας), η χαμηλή σε FODMAPs δίαιτα και πάλι αποδείχθηκε ανώτερη σε σχέση με την διατροφή που ακολουθούσαν οι ασθενείς πριν την μελέτη. Στα πλεονεκτήματα της μελέτης περιλαμβάνονται η περίληψη ομάδας υγιών ατόμων και το σχετικά χαμηλό ποσοστό εξόδων από την μελέτη (μόνο 3).
Στον αντίποδα, το κυριότερο ίσως μειονέκτημα της μελέτης αυτής είναι ότι μια τόσο αυστηρά ελεγχόμενη διατροφή δεν είναι ρεαλιστική. Έτσι, μένει να εξακριβωθεί κατά πόσο η βελτίωση των συμπτωμάτων συμβαίνει και σε ασθενείς που έχουν απλώς λάβει διαιτητικές οδηγίες για περιορισμό των FODMAPs και στους οποίους δεν παρέχονται όλα τα απαραίτητα γεύματα.
