Μια νέα μελέτη στο έγκριτο περιοδικό Cell έρχεται να επανεξετάσει την σχέση μεταξύ της κατανάλωσης πρωτεΐνης και της θνησιμότητας. Προκειμένου να μελετήσουν μια πιθανή συσχέτιση αυτών των δύο παραγόντων, οι ερευνητές συγκέντρωσαν πληροφορίες τόσο από την επιδημιολογική μελέτη NHANES ΙΙΙ, όσο και από ζωικές και εργαστηριακές μελέτες.
Στο πρώτο σκέλος που αφορά την επιδημιολογική ανάλυση, η κατανάλωση πρωτεΐνης από 6381 ενήλικες άνω των 50 ετών από την μελέτη ασθενών-μαρτύρων NHANES συγκεντρώθηκε και συσχετίσθηκε με τα ποσοστά θνησιμότητας από καρδιαγγειακά, διαβήτη, καρκίνο και συνολικά από οποιοδήποτε αίτιο. Ο πληθυσμός της μελέτης χωρίστηκε σε 3 διακριτές κατηγορίες ανάλογα με την πρόσληψη πρωτεϊνών σε ομάδα υψηλής πρωτεΐνης (μεγαλύτερη ή ίση από το 20% επί των συνολικών θερμίδων), μέτριας πρωτεΐνης (10-19%) και χαμηλής πρωτεΐνης (λιγότερο από 10%).
Στην συνολική ανάλυση, η υψηλή και μέτρια κατανάλωση πρωτεΐνης συσχετίσθηκε με αυξημένη θνησιμότητα από διαβήτη αλλά όχι από άλλα αίτια, ενώ όταν η ηλικία συμπεριλήφθηκε ως συγχυτικός παράγοντας στην ανάλυση, η χαμηλής πρωτεΐνης διατροφή φάνηκε ευεργετική στην μέση ηλικία αλλά με αντιστρέψιμα αποτελέσματα καθώς η ηλικία αυξάνεται. Περαιτέρω διερεύνηση της συσχέτισης στην υποομάδα 50-65 ετών έδειξε ότι η κατανάλωση μιας διατροφής μέτριας ή υψηλής σε ζωική πρωτεΐνη σχετίζεται με μια μεγάλη αύξηση στον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο ή από οποιοδήποτε αίτιο. Αντιθέτως, στην υποομάδα των 65 ετών και άνω, η ίδια διατροφή ήταν προστατευτική ενάντια στην ολική θνησιμότητα.
Τα παραπάνω αποτελέσματα ήρθαν σε συμφωνία με μελέτες σε ζώα όπου φάνηκε ότι η κατανάλωση μιας διατροφής υψηλής σε πρωτεΐνη προκαλεί ταχύτερο πολλαπλασιασμό καρκινικών κυττάρων σε σχέση με μια διατροφή χαμηλή σε πρωτεΐνη, ενώ και στις σχετικές μελέτες με καλλιέργειες μικροοργανισμών, η παρουσία υψηλότερης περιεκτικότητας σε αμινοξέα οδήγησε σε ταχύτερη απόπτωση των κυττάρων.
Αναμφισβήτητα, η υποστήριξη των επιδημιολογικών δεδομένων με δεδομένα από έρευνες εργαστήριου και έρευνες σε ζωικά μοντέλα αποτελεί ένα σημαντικό προτέρημα έναντι προηγούμενων σχετικών μελετών. Ωστόσο, δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι η μελέτη NHANES, ως μια μελέτη ασθενών-μαρτύρων, ενέχει σοβαρά σφάλματα ανάκλησης (με πιο ενδεικτικό την συσχέτιση της θνησιμότητας με μία ανάκληση 24ώρου 18 χρόνια πριν το συμβάν). Σε κάθε περίπτωση, τα παραπάνω ευρήματα χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης, ιδανικά και σε διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες, προτού χρησιμοποιηθούν ως απόδειξη για την συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης ζωικής πρωτεΐνης και της θνησιμότητας.
