Οι ολιγοθερμιδικές γλυκαντικές ύλες χρησιμοποιούνται από τη βιομηχανία τροφίμων και ποτών σε περισσότερα από 6000 προιόντα. Επιτραπέζια γλυκαντικά, αναψυκτικά, χυμοί φρούτων, ενεργειακά ποτά, καφεϊνούχα ροφήματα, κρύο τσάι, επιδόρπια γιαουρτιού, παγωτά, γρανίτες, καραμέλες, τσίχλες, μπισκότα, διάφορα σνακ και επιδόρπια καθώς και προϊόντα στοματικής υγιεινής. Εύλογα αναρωτιούνται λοιπόν οι ειδικοί κατά πόσο υπάρχει η πιθανότητα για κάποιον που αγαπά και καταναλώνει συχνά τα εν λόγω προϊόντα, να ξεπεράσει το ασφαλές ημερήσιο όριο, που επιστημονικά ονομάζεται Αποδεκτή Ημερήσια Πρόσληψη (ADI – Acceptable Daily Intake), για κάθε γλυκαντική ύλη;
Το θέμα της πιθανότητας υπερκατανάλωσης ολιγοθερμιδικών γλυκαντικών υλών έχει ερευνηθεί αρκετά. Παλαιότερες έρευνες σχετικά με τις ποσότητες ολιγοθερμιδικών γλυκαντικών υλών που καταναλώνονται από όλες τις ηλικιακές ομάδες καθώς και άτομα που πάσχουν από διαβήτη, έδειξαν πως η Εκτιμώμενη Ημερήσια Πρόσληψη (EDI – Estimated Daily Intake) είναι κατά πολύ μικρότερη του ADI όπως αναλύεται διεξοδικά σε πράσφατη ανασκόπηση της βιβλιογραφίας.
Τι δείχνουν οι μελέτες για την κατανάλωση γλυκαντικών;
Η πιο πρόσφατη και καλοσχεδιασμένη μελέτη που δημοσιεύτηκε μόλις το 2011, διερεύνησε την πιθανότητα η κατανάλωση γλυκαντικών υλών να υπερβαίνει την Αποδεκτή Ημερήσια Πρόσληψη στο Βέλγικο πληθυσμό. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι η πρόσληψη των ολιγοθερμιδικών γλυκαντικών (συγκεκριμένα: ακεσουλφάμης Κ, σακχαρίνης, κυκλαμικού οξέος, ασπαρτάμης και σουκραλόζης), ήταν πολύ χαμηλότερη από τις αντίστοιχες τιμές ADI για τον ενήλικο πληθυσμό (συμπεριλαμβανόμενων των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη). Ενδεικτικά, η πρόσληψη ασπαρτάμης από τον πληθυσμό με την υψηλότερη χρήση γλυκαντικών (95ο εκατοστημόριο, μεταξύ των οποίων και τα άτομα με διαβήτη) ανέρχονταν μόλις στο 5% της Αποδεκτής Ημερήσιας Πρόσληψης.
Αναλύοντας την έννοια του ADI (Αποδεκτή Ημερήσια Πρόσληψη)
Για κάθε γλυκαντική ύλη η τιμή ADI που θεσπίζεται από τους αρμόδιους επιστημονικούς φορείς, όπως η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων της Ε.Ε. (EFSA), αντιστοιχεί στη μέγιστη ποσότητα γλυκαντικής ύλης που μπορεί να καταναλώνει κάποιος καθημερινά εφ’ όρου ζωής χωρίς κίνδυνο για την υγεία του. Η τιμή ADI είναι πολύ υψηλή και είναι πρακτικά εξαιρετικά δύσκολο για ένα μέσο καταναλωτή να την ξεπεράσει. Για παράδειγμα, ένας ενήλικος 65 κιλών θα έπρεπε να καταναλώσει 35 κεσεδάκια γιαούρτι ή 80 γλυκαντικά δισκία προκειμένου να φτάσει την τιμή ADI για την ασπαρτάμη.
Συμπέρασμα
Πρακτικά, τα περισσότερα τρόφιμα και ροφήματα περιέχουν μικρότερες ποσότητες από κάθε μεμονωμένη γλυκαντική ύλη. Συνήθως, οι ολιγοθερμιδικές γλυκαντικές ύλες χρησιμοποιούνται συνδυαστικά σε μορφή μειγμάτων σε τρόφιμα και ποτά προκειμένου να αποδώσουν καλύτερο γευστικό αποτέλεσμα, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούνται τελικά ακόμη μικρότερες ποσότητες από την κάθεμία σε κάθε προιόν.
