Ο προσυμπτωματικός έλεγχος (screening) για τον καρκίνο του παχέος εντέρου ελαττώνει τη θνησιμότητα από τη νόσο καθώς συμβάλλει στην έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία. Εντούτοις, δεν υπάρχει συναίνεση σχετικά με τον αποδοτικότερο τρόπο screening.
Οι υπάρχουσες στρατηγικές περιλαμβάνουν την ανίχνευση λανθάνουσας αιμορραγίας στα κόπρανα, είτε με τη μέθοδο της γουαϊάκης είτε με ανοσοϊστοχημεία, ή τη σιγμοειδοσκόπηση. Καθώς δεν υπήρχαν τυχαιοποιημένες μελέτες που να συγκρίνουν τις τρεις μεθόδους, ερευνητές από την Ολλανδία πραγματοποίησαν μια τέτοια μελέτη και δημοσίευσαν τα αποτελέσματά της στο Gut (2010;59:62-68). Ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του Ολλανδικού πληθυσμού με ηλικία 50-74 έτη έλαβε τυχαιοποιημένα πρόσκληση για μια από τις τρεις μεθόδους προσυμπτωματικού ελέγχου.
Τα ποσοστά συμμετοχής ήταν 49.5% για την ανίχνευση λανθάνουσας αιμορραγίας με τη μέθοδο της γουαϊάκης, 61.5% για την ανίχνευση με ανοσοϊστοχημεία και 32.4% για τη σιγμοειδοσκόπηση. Ο προσυμπτωματικός έλεγχος ήταν θετικός στο 2.8% με τη μέθοδο της γουαϊάκης, 4.8% με την ανοσοϊστοχημεία και 10.2% με τη σιγμοειδοσκόπηση. Τα ποσοστά ανίχνευσης προχωρημένης νεοπλασίας ήταν σημαντικά υψηλότερα με τη σιγμοειδοσκόπηση (8%, OR: 7.0, 95%CI 4.6-10.7) σε σχέση με τις άλλες μεθόδους αλλά και με την ανοσοϊστοχημεία (2.4%, OR:2.4, 95%CI 2.0-2.8) σε σχέση με τη μέθοδο της γουαϊάκης (1.1%).
Συμπερασματικά, η ανοσοϊστοχημική μέθοδος υπερτερεί έναντι των υπολοίπων σε ποσοστά συμμετοχής και έναντι της μεθόδου της γουαϊάκης σε ποσοστό ανίχνευσης προχωρημένων νεοπλασιών. Η σιγμοειδοσκόπηση αποτελεί την καλύτερη μέθοδο προσυμπτωματικού ελέγχου, αλλά συνδυάζεται με χαμηλά ποσοστά συμμετοχής.
Αναδημοσίευση από το περιοδικό Ευεξία & Διατροφή. Τεύχος 42 Μάρτιος - Απρίλιος 2010
