Eισαγωγή
Μελέτες δείχνουν ότι πάνω από το 50% των ηλικιωμένων αναφέρουν ενοχλητικό πόνο. Ο χρόνιος πόνος μπορεί να οδηγήσει σε επιταχυνόμενη γνωστική έκπτωση και αυξημένο κίνδυνο άνοιας. Επίσης, μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμούς, αυξημένο κίνδυνο νοσηλείας και κακή ποιότητα ζωής. Οι μη φαρμακολογικές παρεμβάσεις προσφέρουν μια πολλά υποσχόμενη εναλλακτική λύση για τη διαχείριση του πόνου σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας. Καθώς η γήρανση του πληθυσμού στις Ηνωμένες Πολιτείες αναμένεται να υπερδιπλασιαστεί έως το 2050, ο χρόνιος πόνος θα γίνει πιο σοβαρό πρόβλημα στους ηλικιωμένους με γνωστική εξασθένηση. Επομένως, υπάρχει επιτακτική ανάγκη να αναπτυχθούν επεκτάσιμες συμπεριφορικές παρεμβάσεις για τον πόνο που έχουν σχεδιαστεί για ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας με γνωστικά προβλήματα. Παράγοντες όπως η πολυφαρμακία, οι αλλαγές στις φαρμακοκινητικές λειτουργίες και οι ανεπιθύμητες παρενέργειες θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στη φαρμακολογική διαχείριση του πόνου σε ηλικιωμένους ενήλικες. Έτσι, οι μη φαρμακολογικές παρεμβάσεις μπορεί να προσφέρουν μια εναλλακτική λύση χαμηλότερου κινδύνου έναντι των παυσίπονων σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας. Η κετογονική διατροφή είναι μια πολλά υποσχόμενη μη φαρμακολογική παρέμβαση και έχει αποδείξει οφέλη για τον πόνο σε μελέτες σε ζώα και ανθρώπους. Υποδηλώνεται λοιπόν από τις παραπάνω μελέτες ότι οι μη φαρμακολογικές παρεμβάσεις προσφέρουν μια ασφαλέστερη εναλλακτική λύση στα φάρμακα για τον πόνο και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη βελτίωση του χρόνιου πόνου σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.
Σκοπός
Ο σκοπός αυτής της δευτερεύουσας ανάλυσης μιας κλινικής δοκιμής πρώιμης φάσης ήταν να αξιολογήσει τα αποτελέσματα ενός Προγράμματος Συμμόρφωσης στον αυτοαναφερόμενο πόνο ΠΣΠ σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας με πιθανή ήπια γνωστική εξασθένηση. Λόγω του μικρού μεγέθους δείγματος της κλινικής δοκιμής πρώιμης φάσης κύριος στόχος ήταν η κλινική και όχι η στατιστική αξιολόγηση. Διερευνήθηκε εάν η συσχέτιση μεταξύ της τήρησης της MKΔ(Μεσογειακής Κετογονικής Διατροφής) και των βελτιώσεων στον πόνο μπορεί να εξαρτάται από παράγοντες όπως η απώλεια βάρους, ο ύπνος, η διάθεση ή τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.
Μέθοδοι
Συμμετέχοντες ηλικίας 60-85 ετών με πιθανή ήπια γνωστική εξασθένηση επιλέχθηκαν από την Κλινική SeniorHealth TM του Πανεπιστημίου Florida State και την κοινότητα για να συμμετάσχουν στην πιλοτική τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή. Συγκεκριμένα, από τους συνολικά 58 συμμετέχοντες που εγγράφηκαν στη μελέτη, επιλέχτηκε ένα υποδείγμα τουλάχιστον 20 ασθενών με βάση τον αυτοαναφερόμενο πόνο έντασης ≥3 την προηγούμενη εβδομάδα κατά τον προσυμπτωματικό έλεγχο χρησιμοποιώντας μια κλίμακα από «0=Κανένας πόνος» έως «10 =Πόνος τόσο κακός όσο μπορείτε να φανταστείτε» από την κλίμακα πόνου Roland-Morris που χορηγήθηκε στον προληπτικό έλεγχο.
Οι αυτοαναφερόμενες αξιολογήσεις πόνου που χορηγήθηκαν κατά τη διάρκεια των αυτοπροσώπων επισκέψεων περιελάμβαναν :
- Τη Σύντομη Απογραφή Πόνου (BPI)
- Το ερωτηματολόγιο Roland-Morris Pain and Disability Questionnaire (RMDQ)
- Την κλίμακα Patients' Global Impression of Change (PGIC)
Οι αξιολογήσεις υγείας περιλάμβαναν αιμοληψίες για τη μέτρηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα και άλλους μεταβολικούς βιοδείκτες, εξέταση ούρων για τη μέτρηση των επιπέδων κετόνης και μια κλίμακα για τη μέτρηση του σωματικού βάρους.
Αποτελέσματα
Αρχικά, εξετάσθηκαν οι διαφορές μεταξύ 2 ομάδων στην παρεμβολή πόνου, την ένταση του πόνου και την αναπηρία που σχετίζεται με τον πόνο κατά την έναρξη, 6 εβδομάδες και 3 μήνες μετά την παρέμβαση. Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στις αλλαγές στον πόνο με την πάροδο του χρόνο, αλλά και τα δύο σκέλη εμφάνισαν κλινικά σημαντικές βελτιώσεις στον πόνο. Η παρέμβαση στον πόνο έδειξε κλινικά σημαντική βελτίωση κατά τη διάρκεια της παρέμβασης των 6 εβδομάδων και αυτή η ευεργετική επίδραση διατηρήθηκε 3 μήνες μετά την παρέμβαση.
Επιπλέον, οι συμμετέχοντες εμφάνισαν κλινικά σημαντικές μειώσεις στην αναπηρία που σχετίζεται με τον πόνο από την έναρξη έως τις 6 εβδομάδες και επέδειξαν επίσης κλινικά σημαντικές βελτιώσεις στην ένταση του πόνου από την έναρξη έως τους 3 μήνες μετά την παρέμβαση.
Αυτά τα ευρήματα ήταν σε συμφωνία με προηγούμενες μελέτες που ανέφεραν βελτιώσεις στην ένταση του πόνου και στην παρεμβολή του πόνου σε ασθενείς που ολοκλήρωσαν κετογονικές και άλλες αντιφλεγμονώδεις διατροφικές παρεμβάσεις.
Συμπεράσματα
Συνολικά, τα ευρήματα σε αυτήν την πιλοτική κλινική δοκιμή αποκάλυψαν βελτιώσεις στον αναφερόμενο πόνο για ασθενείς που ολοκλήρωσαν οποιοδήποτε σκέλος του προγράμματος MKΔ. Αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η MKΔ μπορεί να επιφέρει οφέλη για τον πόνο. Οι βελτιώσεις στον πόνο των χεριών συσχετίστηκαν με την τήρηση της MKΔ και οι διερευνητικές αναλύσεις έδειξαν ότι αυτές οι επιδράσεις ήταν ανεξάρτητες από την απώλεια βάρους, τη γλυκόζη αίματος, την ποιότητα του ύπνου ή τη διάθεση. Τα ευρήματά αυτά αναδεικνύουν τα πιθανά οφέλη της MKΔ στον πόνο και υποστηρίζουν την ανάγκη για μελλοντικές τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές που θα αξιολογούν την επίδραση της στον πόνο και τη φλεγμονή σε ηλικιωμένους ενήλικες με ήπια γνωστική εξασθένηση.
