Η νόσος Crohn (Crohn’s Disease, CD) ανήκει στα ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου, χαρακτηρίζεται από περιόδους εξάρσεων και υφέσεων με συμπτώματα όπως ο κοιλιακός πόνος, η χρόνια διάρροια και η απώλεια βάρους. Η διατροφική ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών είναι σύνηθες φαινόμενο λόγω της μειωμένης διατροφικής πρόσληψης, της δυσαπορρόφησης και των αυξημένων διατροφικών αναγκών. Ο ρόλος της διατροφής στη διαχείριση της CD είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα ερωτήματα που οι ασθενείς θέτουν στους γιατρούς τους, ωστόσο τα δεδομένα για να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα είναι περιορισμένα. Η διατροφική υποστήριξη μπορεί να περιλαμβάνει τις δίαιτες αποκλεισμού, την αποκλειστική εντερική σίτιση μέσω σκευασμάτων, ή τη συμπληρωματική εντερική σίτιση, οπότε οι ασθενείς καταναλώνουν κανονικά τρόφιμα και συμπληρωματικά λαμβάνουν σκευάσματα εντερικής σίτισης. Επιπλέον, επιδημιολογικές μελέτες συνδέουν την υψηλή διατροφική πρόσληψη συνολικού λίπους, πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, ωμέγα-6 λιπαρών οξέων και κρέατος με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης CD.
Πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη διερεύνησε την υπόθεση ότι η μειωμένη κατανάλωση κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος μειώνει τον κίνδυνο υποτροπής της CD στη μελέτη FACES (Food and Crohn's Exacerbation Study), μια προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη.
Πώς σχεδιάστηκε η παρέμβαση;
Ενήλικες ασθενείς με CD συμμετείχαν στη μελέτη FACES, από το Νοέμβριο του 2013 μέχρι τον Ιούνιο του 2015. Οι ασθενείς βρίσκονταν σε κατάσταση ύφεσης και ολοκλήρωσαν μια εξαμηνιαία περίοδο, αναφέροντας την εβδομαδιαία κατανάλωση κόκκινου κρέατος. Οι συμμετέχοντες κατανεμήθηκαν τυχαία στην ομάδα που κατανάλωνε τουλάχιστον 2 μερίδες / εβδομάδα κόκκινου ή επεξεργασμένου κρέατος (Ν=118) και στην ομάδα που κατανάλωνε όχι περισσότερο από 1 μερίδα μηνιαίως (Ν=96) για 49 εβδομάδες. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν η υποτροπή της νόσου CD, όπως αντικατοπτριζόταν στο δείκτη ενεργότητας της νόσου ή στην ανάγκη για χειρουργική επέμβαση ή για νέα φαρμακευτική αγωγή CD.
Ποια ήταν τα αποτελέσματα της μελέτης;
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, η πρώτη ομάδα ανέφερε κατανάλωση 2 ή περισσότερων μερίδων κόκκινου ή επεξεργασμένου κρέατος κατά το 98,5% των εβδομάδων της μελέτης, έναντι 18,8% των εβδομάδων για τη δεύτερη ομάδα. Υποτροπή οποιουδήποτε βαθμού ή ακόμα και μέτρια έως σοβαρή συνέβη στο 62% των συμμετεχόντων στην ομάδα υψηλής κατανάλωσης κόκκινου κρέατος και στο 42% των συμμετεχόντων στην ομάδα χαμηλής κατανάλωσης κρέατος. Δεν υπήρξαν σημαντικές διαφορές μεταξύ του χρόνου μέχρι τις υποτροπές διαφορετικού βαθμού.
Ποια τα συμπεράσματα για τον επαγγελματία διαιτολόγο
Ο ρόλος της διατροφής στην εμφάνιση αλλά και τη διαχείριση της CD δεν είναι ακόμα απολύτως κατανοητός. Ωστόσο, τα αποτελέσματα της παραπάνω μελέτης έδειξαν ότι το επίπεδο της κατανάλωσης κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος δε συσχετίζονται με το χρόνο της υποτροπής της νόσου.
