Η επίπτωση των διατροφικών διαταραχών αυξάνεται από την παιδική ηλικία στην αρχή της εφηβείας και για αυτό είναι σημαντικός ο εντοπισμός των αιτιών εκδήλωσής τους. Παρόλα αυτά δεν υπάρχουν πολλές μελέτες που να διερευνούν το συγκεκριμένο θέμα. Το κενό αυτό έρχεται να καλύψει ομάδα επιστημόνων στην Αγγλία, που μέσα από προοπτική μελέτη, διερεύνησε τους παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση συμπτωμάτων διατροφικών διαταραχών σε εφήβους ηλικίας 12 ετών.
Πώς σχεδιάστηκε η μελέτη;
Το δείγμα αποτέλεσαν 262 κορίτσια και 254 αγόρια. Τα παιδιά παρακολουθήθηκαν σε 3 χρονικά διαστήματα: 6-8 ετών (αναφερόμενο ως 7 έτη), 8-10 ετών (αναφερόμενο ως 9 έτη) και 11-13 ετών (αναφερόμενο ως 12 έτη). Σε αυτά τα διαστήματα συμπλήρωσαν έγκυρα και αξιόπιστα ερωτηματολόγια και κλίμακες για την εκτίμηση των διατροφικών διαταραχών, του διατροφικού περιορισμού, καθώς και για την δυσαρέσκεια από την εικόνα του σώματος και την ύπαρξη καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Ο ΔΜΣ υπολογίστηκε σε κάθε ηλικία.
Τι έδειξαν τα αποτελέσματα;
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η δυσαρέσκεια από την εικόνα του σώματος στα 12 έτη και η εμφάνιση συμπτωμάτων διατροφικών διαταραχών στα 9 έτη, αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση συμπτωμάτων διατροφικών διαταραχών και για τα 2 φύλα (p<0,05). Για τα αγόρια, παράγοντας κινδύνου εμφανίστηκε να είναι και ο διατροφικός περιορισμός στην ηλικία των 7 των (p=0.02), ενώ για τα κορίτσια η ύπαρξη καταθλιπτικών συμπτωμάτων στα 12 έτη (p<0.001). Ο ΔΜΣ δεν αναδείχθηκε ως πιθανός παράγοντας κινδύνου.
Ποιο είναι το μήνυμα για τον επαγγελματία υγείας;
Φαίνεται λοιπόν ότι η δυσαρέσκεια για το σώμα αναπτύσσεται ταυτόχρονα με τα συμπτώματα των διατροφικών διαταραχών και δεν προηγείται αυτών, ενώ υπάρχει διαφοροποίηση των παραγόντων που επηρεάζουν τη διατροφική συμπεριφορά ανάμεσα στα δυο φύλα. Το βασικό μήνυμα είναι ότι οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση των διατροφικών διαταραχών ίσως θα πρέπει να εστιάσουν στην προεφηβεία.
