Είναι σίγουρο ότι οι περισσότεροι από εμάς κάποια στιγμή της ημέρας, σε κάποιο ολιγόλεπτο διάλειμμα θα ανοίξουμε την τηλεόραση ή συχνότερα πια θα σερφάρουμε στις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες για να «τσεκάρουμε τις ειδήσεις» της ημέρας.
Ο Αλαίν Ντε Μποττόν στο βιβλίο «Οι ειδήσεις» σε κάνει να σκεφτείς την επίδραση των ειδήσεων σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Κατά τον Αλαίν Ντε Μποττόν η πιο έντονη και διαρκής εκπαίδευση του ανθρώπου, ιδιαίτερα στην ενήλικη ζωή λαμβάνει χώρα στα ερτζιανά, στις οθόνες (τηλεόρασης, Η/Υ, smartphones κα).
Η σύγχρονη κοινωνία του καταναλωτή διατηρεί άριστες σχέσεις με τις ειδήσεις, καθώς ένα μεγάλο κομμάτι των τελευταίων αφορούν πληροφορίες για αντικείμενα και υπηρεσίες. Ο Αλαίν Ντε Μποττόν υπερθεματίζοντας, αποδέχεται ότι η επιθυμία για αγορά ή για κατανάλωση είναι ένα μέσο όπου μέσω της κτήσης (απόκτησής) του μπορεί εμείς οι ίδιοι να αλλάξουμε ή να αναταχθούμε ψυχικά.
Οι ειδήσεις μας θέλουν «συνδεδεμένους» και ενημερωμένους, εμείς τι θέλουμε;
Η επικράτηση και ο κατακλυσμός από ειδήσεις και πληροφορίες αντιπαλεύονται την ενδοσκόπησή μας. Καφετέριες, αεροδρόμια, χώροι αναμονής έχουν στη φαρέτρα τους μια οθόνη, κρατώντας μας συνδεδεμένους και συνεχώς ενημερωμένους. Στο χώρο της διατροφής η επίδραση των ειδήσεων καταναλωτικών αγαθών, των υπηρεσιών, των μαγειρικών εκπομπών ή ένθετων είναι αδιαμφισβήτητη.
Ταυτιζόμαστε με σεφ, με τροφές, με εστιατόρια, επηρεαζόμαστε από κριτικές ειδικών για κάποια εδέσματα και τη γεύση τους ή για το εξαιρετικό προφίλ των θρεπτικών συστατικών τους. Ξοδεύουμε χρήματα για να βιώσουμε την «ευτυχία» ή τα «οφέλη» υγείας που προσφέρει «το ενεργειακό διατροφικό μυστικό των Αζτέκων» ή των αρχαίων Ελλήνων, παραμένοντας καθηλωμένοι σε μια καρέκλα της καφετέριας στο λίγο ελεύθερο χρόνο ή μπλοκαρισμένοι σε ένα ατέλειωτο μποτιλιάρισμα.
Ταξιδεύουμε ένα σκασμό χιλιόμετρα ή ψάχνουμε να παρκάρουμε ώρες ολόκληρες στην πολύβουη γειτονιά όπου εδρεύει η γευστική όαση της πόλης, για να απολαύσουμε τον πιο καλοψημένο σπάρο συνοδεία ενός ταπεινού ψιλοκομμένου μαϊντανού και μιάς ιδέας από νιφάδες θαλασσινού αλατιού στα λιτά ξύλινα τραπέζια με τα καρό τραπεζομάντιλα.
Ναι, η επιθυμία μας γι' αυτές τις απολαύσεις δημιουργείται από τα καλοτραβηγμένα ρεπορτάζ και τις ωραιοποιημένες εικόνες, οι οποίες κατά ένα αφηρημένο τρόπο μάς καλούν να τίς αναζητήσουμε. Αυτός είναι ο τρόπος να γίνουμε άλλοτε απλοί, άλλοτε συνδεδεμένοι με τη φύση. Είναι η ελπίδα μας να αναδιατάξουμε τον εσωτερικό μας κόσμο.
Κι ενώ αυτό είναι θεμιτό, πνίγεται εκ νέου στις νέες εικόνες, σε νέα ρεπορτάζ, σε νέους εξαιρετικούς σπόρους που φύονται σε μια εξωτική χώρα, εξακολουθώντας να ψάχνουμε 1 ώρα την ημέρα για πάρκινγκ στο σπίτι μας, εξακολουθώντας να εργαζόμαστε σε ένα τοξικό περιβάλλον κοκ.
Η ενημέρωση είναι διαρκής, θα ήταν όμως σημαντική η υπομονετική μαιευτική στις πραγματικές μας ανάγκες. Χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή, περισσότερη προσπάθεια για έναν βίο με νόημα. Είναι πιο πιθανό αυτό να επιτευχθεί πιο βαθιά, πιο ενδοσκοπικά, πιο ολοκληρωμένα με υπομονετική αναζήτηση στις σελίδες ογκωδών βιβλίων, με τζόγκινγκ/βάδισμα σε ένα αστικό άλσος/μια κακοτράχαλη περιοχή της περιφέρειας.
