Την Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016 βρέθηκα στο δημαρχείο Κερατσινίου όπου φιλοξενούσαν εκδήλωση για τη διατροφή στην παιδική και εφηβική ηλικία οι ακαδημίες μπάσκετ Φάρος.
Με μεγάλη μου χαρά μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω σε ένα μεγάλο κοινό που δεν είχε μόνο γονείς, αλλά και παιδιά και εφήβους με τον μικρότερο φίλο μας να μετράει μόλις 4 χρόνια ζωής (περιέργως μου έκανε και τις πιο πολλές ερωτήσεις)!
Μιλήσαμε λοιπόν για τη διατροφή, αφού προηγήθηκε μια εισαγωγή από τους προπονητές της ακαδημίας με επικεφαλή τον Νίκο Αναγνώστου.
Διαβάστε επίσης: Διατροφή & Άσκηση για διατήρηση της υγείας!
Ποια τα θέματα που συζητήθηκαν;
Τα θέματα που αναπτύξαμε ήταν οι βασικοί κανόνες της διατροφής και ο ρόλος των γευμάτων μέσα στην ημέρα, οι λάθος συνήθειες των εφήβων αλλά η συχνά λάθος αντιμετώπιση από τους γονείς ενώ αναφέραμε και τρόπους που μπορεί να βοηθήσει και έμπρακτα όλη η οικογένεια.
Εν συνεχεία μιλήσαμε για το ισοζύγιο ενέργειας, αλλά και για το πως μπορεί η γυμναστική σε συνδυασμό με τη διατροφή να φέρουν σε ισορροπία τη «ζυγαριά του μεταβολισμού μας». Αφού λοιπόν καλύψαμε τα βασικά, οι λεπτομέρειες πάνω στα προ προπονητικά, μεταπροπονητικά, προ αγωνιστικά και μεταγνωστικά γεύματα αλλά και την ενυδάτωση ήταν αυτό που ακολούθησε μιας και ήταν το κύριο στοιχείο της ομιλίας μου.
Ενδιαφέρον είχε το γεγονός πως μετά από 1 ώρα ομιλίας και ελαφριάς συζήτησης πίστευα πως είχαμε καλύψει ένα μεγάλο εύρος θεμάτων και έφτανε η ώρα για το κλείσιμο της εκδήλωσης. Όταν λογαριάζεις χωρίς τον ξενοδόχο όμως... Προς έκπληξή μου όχι απλά δεν είχε κουραστεί κανείς από το κοινό αλλά η προσέλευση μεγάλωνε (?) και οι ερωτήσεις άρχισαν να παίρνουν φωτιά! Για να είμαι δίκαιος έδινα το λόγο μια στους ενήλικες της παρέας μας και μια στους μικρότερους φίλους μας.
Ποιες οι ερωτήσεις που τέθηκαν;
Μου έκαναν εντύπωση 2 ερωτήσεις που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας (και μια 3η μπόνους)..!
Αρχικά με ρώτησε μια μητέρα:
«Το παιδί μου ενώ τρώει πρωινό το Σαββατοκύριακο, τις καθημερινές δεν θέλει ούτε να το αγγίξει. Τι μπορώ να κάνω; Είναι φυσιολογικό;»
Η απάντησή μου φυσικά επικεντρώθηκε στον περιορισμένο χρόνο που τελικά είχε το παιδί καθημερινά καθώς ξυπνούσε 15 λεπτά πριν φύγει για το σχολείο σε αντίθεση με το Σαββατοκύριακο που είχε 2 ώρες μπροστά του ως που να αρχίσει η προπόνηση. Συμπερασματικά, θα ήταν περισσότερο σημαντικό να ξυπνήσει το παιδί μισή ώρα πριν φύγει για το σχολείο με σκοπό να έχει χρόνο να φάει με άνεση το πρωινό του χωρίς βιασύνες και «φωνές αργοπορίας»!
Πρέπει το παιδί την ημέρα του αγώνα να τρώει το πρωί μακαρόνια με σάλτσα ντομάτας;
Η απάντηση που έδωσα ήταν πως εάν αυτό είναι κάτι που δεν το συνηθίζει το παιδί καθημερινά γιατί να το αλλάξουμε σε μια μέρα τόσο σημαντική όπως είναι αυτή του αγώνα που το παιδί ήδη έχει άγχος από το πρωί και είναι ήδη μειωμένη για αυτό το λόγο η διαδικασία πέψης του; Υπάρχουν άλλες μορφές υδατάνθρακα όπως τα φρούτα, ο χυμός, οι φέτες ψωμί με μέλι και τα δημητριακά που αποτελούν άριστες επιλογές προ αγωνιστικά καθώς θα δώσουν στο παιδί όλη την απαραίτητη ενέργεια και τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται.
Η τελευταία ερώτηση που μου έγινε από τον πιο μικρό μας φίλο (θυμίζω τεσσάρων χρονών) και θα κλείσω με αυτήν ήταν:
«Κύριε... Πως μπορείτε και μιλάτε τόση ώρα και δεν έχετε πιει ούτε μια γουλίτσα νερό;»
Δεν είχα απάντηση....!
Photos by Χάρης Εργατίδης
