Η Διαιτολόγος Διατροφολόγος Νόπη Μιχαηλίδου, επιστημονική συντάκτρια της κοινότητας του medNutrition, που δραστηριοποιείται επαγγελματικά με το Διαιτολογικό της Γραφείο στην Έδεσσα μας παραχώρησε συνέντευξη για το πως επέλεξε το αντικείμενο που έχει σπουδάσει, στο πως το εφαρμόζει η ίδια αλλά και ποιό πιστεύει πως είναι το κλειδί της επιτυχίας.
Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να επιλέξεις το επάγγελμα του διαιτολόγου;
Από τις λιγοστές εικόνες που έχω τυπωμένες στο μυαλό μου από την παιδική ηλικία, θυμάμαι ότι υπήρχε μεγάλη ποικιλία τροφίμων στο σπίτι. Πάντα μια σαλάτα θα συνόδευε τα μεσημεριανά μας, το ψάρι ήταν καθιερωμένο κάθε Σάββατο, το κόκκινο κρέας 1-2 φορές τον μήνα και τα φρούτα ήταν η λύση για τις λιγούρες μου ενδιάμεσα από τα μεγάλα γεύματα. Αυτό πιστεύω ήταν που με ώθησε στο να γίνω διαιτολόγος, ήθελα να βρω τον τρόπο να έχουμε ένα υγιές βάρος, μια πιο ευκίνητη καθημερινότητα και φυσικά πώς θα μειώσουμε τις επισκέψεις στους ιατρούς από προβλήματα που προκύπτουν από λάθος διατροφικές συνήθειες.
Γιατί επέλεξες να συνεχίσεις τι σπουδές σου;
Καλώς ή κακώς σε κάποια επαγγέλματα θεωρώ πως είναι απαραίτητη η εξειδίκευση. Έτσι, όσο έκανα την πρακτική μου στο mednutrition, μετά από συζήτηση με τον κύριο Παπαχρήστο, αποφάσισα πως θα ήταν σώφρων να συνεχίσω τις σπουδές μου σε κάτι που θα με ξεχώριζε από το πλήθος, σε κάτι δηλαδή που με την πάροδο του χρόνου θα αποτελούσε μάστιγα του αιώνα και θα έχρηζε άμεσης αντιμετώπισης, οπότε επέλεξα να ασχοληθώ με τη διατροφικη φροντίδα στον σακχαρώδη διαβήτη.
Στην περιοχή σου δραστηριοποιείσαι σε ενέργειες που γίνονται σχετικά με τη διατροφή;
Στην Έδεσσα, όπου διατηρώ το διαιτολογικό μου γραφείο, έλαβα πρόσκληση να δώσω διατροφικές συμβουλές σε σχολικές μονάδες. Για παράδειγμα στο ΕΠΑΛ της Έδεσσας μίλησα για διατροφικά θέματα που αφορούν την εφηβεία και διοργανώσαμε στη συνέχεια έναν πρωινό μπουφέ με γευστικές αλλά παράλληλα θρεπτικές επιλογές που θα μπορεί να τρώει ένας νέος πριν από το σχολείο. Σε ΚΔΑΠ της περιοχής δίδαξα μέσα από παιχνίδια στα μικρά παιδιά τι είναι θρεπτικό και τι όχι.
Τι είναι αυτό που μπορεί να σε δυσκολέψει όταν έρχεσαι αντιμέτωπη με έναν διαιτώμενο;
Όταν μετά από πολλές συνεδρίες κάποιος διαιτώμενος δεν έχει ακολουθήσει καθόλου το πρόγραμμα που βγάζουμε σε συνεργασία, μου είναι δύσκολο να του εξηγήσω πως δεν είναι ακόμη έτοιμος να ακολουθήσει τις οδηγίες μου ώστε να δούμε κάποιο αποτέλεσμα. Είναι κάτι που θέλει σωστή διαχείριση καθώς τα άτομα που έχω απέναντί μου πάντα βλέπουν τον διαιτολόγο ως ένα άτομο που θα τους «σώσει» από τα περιττά κιλά και δεν είναι ακόμη έτοιμοι να αντιληφθούν πως το 70% του αγώνα είναι δικό τους μερίδιο. Συχνά μάλιστα συμβουλεύομαι κάποιον ψυχολόγο που ξέρει καλύτερα από εμένα τη ψυχοσύνθεση ενός διαιτώμενου και θα με βοηθούσε να διαχειριστώ την κατάσταση αυτή καλύτερα.
Πώς διαχειρίζεσαι διατροφικά τις πολύ στρεσσογόνες ημέρες;
Θα ήταν ψέμα αν έλεγα πως δεν έχω ημέρες που το φαγητό αποτελεί καταφύγιό του στρες που νιώθω. Όλοι έχουμε δύσκολες ημέρες στη δουλειά ή στην προσωπική μας ζωή. Αυτό που θα μας ξεχωρίσει όμως είναι ο τρόπος που θα τις διαχειριστούμε. Συνήθως εκείνες τις ημέρες θα αναζητήσω κάποιο μικρό γλύκισμα ή ακόμη και αλμυρή μη υγιεινή επιλογή, πχ τσιπς ή κάποιο σάντουιτς. Για να μπορέσω όμως να κατευνάσω το μεγαλύτερο μέρος του στρες μου θα καταφύγω στο γυμναστήριο ή στο τένις, αυτά τα δύο αποτελούν το καλύτερο αγχολυτικό μου.
Υπάρχουν φορές που θα έρθεις σε δύσκολη θέση όταν βγαίνεις για φαγητό/ποτό με την παρέα σου και είναι η στιγμή που πρέπει να παραγγείλεις αυτό που θέλεις;
Στην αρχή, όσο σπούδαζα, ομολογώ πως ήταν κάπως περίεργη και αμήχανη εκείνη η στιγμή, με το πέρασμα όμως του χρόνου έμαθα πως αυτό που θα καταναλώσεις μια φορά δεν μπορεί να «στιγματίσει» τη διατροφή που ακολουθείς όλον τον υπόλοιπο χρόνο. Οπότε σταμάτησα να νιώθω ενοχικά κάθε φορά που θα έτρωγα κάτι πολύ λιπαρό ή κάτι με πολλή ζάχαρη. Αυτό προσπαθώ να εξηγήσω και στον καθένα ξεχωριστά που έρχεται στο γραφείο μου, ότι δε ζούμε σε μια γυάλα δε θα είμαστε αντικοινωνικοί και δεν έγινε κάτι αν έχουμε μια έξοδο και ξεφύγουμε από τα τετριμμένα, σημασία έχει το αύριο, να σταθούμε ξανά στο ύψος μας και να συνεχίσουμε σαν να μη συνέβη τίποτα και φυσικά χωρίς αυτοτιμωρίες που θα περιλαμβάνουν 10χλμ περπάτημα ή ακραία στέρηση τροφής.
Υπάρχουν στιγμές που δεν μπορείς να διαχειριστείς τις λιγούρες σου;
Ναι! Για εμάς τις γυναίκες είναι ίσως λίγο πιο δύσκολα διαχειρίσιμες εκείνες οι ημέρες με τα ορμονικά σκαμπανεβάσματα. Πέραν τούτου όμως, υπάρχουν και ημέρες που κουβαλάω το στρες της δουλειάς στο σπίτι και αυτό με ωθεί στο να ζητάω υδατανθρακούχες τροφές, μακαρόνια, ρύζι, ψωμί κλπ. Συνήθως δεν καταφέρνω να τις διαχειριστώ, καταναλώνω αυτό που έχω ποθήσει και μετά δυστυχώς μπορεί να υποστώ τυχόν συνέπειες (καούρες, παλινδρόμηση.)
Καταφέρνεις πάντα να ακολουθείς έναν υγιεινό τρόπο ζωής;
Αν χωρίζαμε το έτος σε ποσοστό θα έλεγα πως κατά ένα 85-90% ΝΑΙ καταφέρνω να ακολουθώ υγιεινό τρόπο ζωής. Δεν μου αρέσουν καθόλου τα αλκοολούχα ροφήματα-πέραν του κρασιού-γυμνάζομαι ανελλιπώς 2-3 φορές την εβδομάδα, τρέφομαι κατά βάση με λαχανικά, όσπρια, φρούτα, ψάρια, ξηρούς καρπούς και προϊόντα ολικής, το τελευταίο εξάμηνο έχω αφαιρέσει και το κρέας από τη διατροφή μου για προσωπικούς λόγους, ενώ παράλληλα προσπαθώ να αυξήσω την κατανάλωση νερού γιατί ανά διαστήματα είναι κάτι που παραγκωνίζω.
Θεωρείς ότι είναι απαραίτητο κάποιος που ξεκινάει ένα πρόγραμμα διατροφής, να ξεκινήσει παράλληλα και τη γυμναστική;
Ξεκάθαρα όχι. Ένας άνθρωπος που τρέφεται καθημερινά με αρκετό λίπος, πολλή ζάχαρη και έχει καθιστική ημέρα και παίρνει τη δύσκολη απόφαση να επισκεφτεί έναν διατροφολόγο, ήδη βρίσκεται σε μια ευάλωτη κατάσταση που έχει πολλές πλευρές που πρέπει να συγχρονίσει. Έτσι, το να ξεκινούσε και κάποιο είδος άσκησης ίσως να έκανε ακόμη πιο δύσκολη την όλη διαδικασία. Βέβαια, παρατηρώ και ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων που μου λένε πως αν ξεκινήσουν από το μηδέν και άσκηση και διατροφή έχουν ένα επιπλέον κίνητρο να συνεχίσουν το δύσκολο αυτό μονοπάτι. Σίγουρα η άσκηση του διαιτώμενου θα έκανε πιο εύκολο το έργο του διαιτολόγου, παρόλα αυτά θα έλεγα πως είναι στον χαρακτήρα του καθενός να κρίνει τι θα τον βοηθήσει περισσότερο ώστε να είναι προσηλωμένος στον στόχο του.
Ποια είναι η συμβουλή που δίνεις πιο συχνά στους πελάτες σου;
Το πιο σύνηθες που λέω είναι: «ο στόχος βάρους που πρέπει να έχεις, δεν είναι αυτό που θα σου δείξει ένας μαθηματικός τύπος, είναι αυτό που θα σε κάνει να νιώθεις πιο άνετα στα ρούχα σου, που θα σε κάνει πιο ευκίνητο μέσα στην ημέρα σου και φυσικά που θα σου δίνει άριστα εργαστηριακά αποτελέσματα. Ο στόχος που θα έχεις όποτε έρχεσαι στο γραφείο, δε θα είναι ο τελικός, για παράδειγμα δε θα σκέφτεσαι ότι θες να χάσεις 10kg, θα πρέπει να έχεις έναν μικρό εβδομαδιαίο εφικτό στόχο. Αν έρχεσαι με μεγάλες βλέψεις δε θα νιώθεις ποτέ πως ολοκλήρωσες με επιτυχία το πρώτο βήμα, ενώ αν κάθε εβδομάδα θέτεις έναν στόχο 0.5-1kg με κάθε επίτευξη αυτού θα βλέπεις ότι βαδίζεις σωστά προς την επιτυχία.»
