Η παχυσαρκία επιδεινώνει τη σχετιζόμενη με την ηλικία ελάττωση των φυσικών λειτουργιών και συμβάλλει στην αδυναμία των ηλικιωμένων. Η αποτελεσματική αντιμετώπιση της σε αυτή την ομάδα ασθενών παραμένει αμφιλεγόμενη.
Πως σχεδιάστηκε η μελέτη;
Σε μια τυχαιοποιημένη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine (2011; 364: 1218-29), εκτιμήθηκε η αποτελεσματικότητα της σωματικής άσκησης και της απώλειας βάρους μεμονωμένα ή σε συνδυασμό σε 107 παχύσαρκους ενηλίκους ηλικίας άνω των 65 ετών. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε μια ομάδα ελέγχου, μια ομάδα άσκησης, μια ομάδα απώλειας βάρους και μια ομάδα συνδυασμού άσκησης και απώλειας βάρους.
Η διάρκεια της μελέτης ήταν ένας χρόνος και πρωταρχικό καταληκτικό σημείο ήταν η αλλαγή στο σκόρ του τέστ φυσικής επίδοσης και δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν δείκτες αδυναμίας, σωματική σύσταση, οστική πυκνότητα και ποιότητα ζωής.
Ποια ήταν τα αποτελέσματα της έρευνας;
Το σκόρ στο τέστ φυσικής επίδοσης αυξήθηκε περισσότερο στην ομάδα που έλαβε συνδυασμό άσκησης και δίαιτας σε σχέση με δίαιτα ή άσκηση μόνο (21% έναντι 12% έναντι 15% από το αρχικό σκόρ). Το σκόρ και στις τρείς αυτές ομάδες αυξήθηκε σημαντικά σε σχέση με την ομάδα ελέγχου, όπου η διαφορά ήταν μόλις 1% (P<0.001).
Η μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου, το σκόρ στο ερωτηματολόγιο φυσικής λειτουργίας, η δύναμη και η ισορροπία βελτιώθηκαν σημαντικά περισσότερο στην ομάδα συνδυασμού άσκησης και απώλειας βάρους. Η ίδια ομάδα παρουσίασε τη μικρότερη ελάττωση την οστική πυκνότητα και εμφάνισε απώλεια βάρους 9%.
Ποιο είναι το συμπέρασμα;
Συμπερασματικά, σε παχύσαρκους ηλικιωμένους ασθενείς ο συνδυασμός δίαιτας και άσκησης οδηγεί σε μεγαλύτερη βελτίωση των φυσικών λειτουργιών απότι κάθε παρέμβαση ξεχωριστά.
