Πολύ σοφά κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι δυσκολότεροι «πελάτες» είναι τα παιδιά. Αυτό συμβαίνει, καθώς δεν έχουν ακόμα τελειοποιήσει κοινωνικές δεξιότητες, αντιδρούν με τρόπους αυθόρμητους που μπορεί να φέρουν τον επαγγελματία σε δύσκολη θέση. Οι μέθοδοι προσέγγισης του νεαρού πελάτη θα πρέπει να είναι συμβατοί με την ηλικία, την προσωπικότητα, τις γνωστικές ικανότητες και τη συναισθηματική ωριμότητα του. Προς το παρόν θα αναφερθώ στις ηλικίες 6-12, καθώς έφηβοι και μικρότερα παιδιά απαιτούν διαφορετικούς χειρισμούς.
Ξεχωριστή συνεδρία με τους γονείς
Το πρώτο που θα πρέπει να κάνει ο διαιτολόγος είναι να έχει μια ξεχωριστή συνεδρία με τους γονείς του παιδιού. Εκεί θα λάβει πληροφορίες για το ιατρικό ιστορικό του παιδιού, για τις συνήθειες της οικογένειας, για τις δυσκολίες και τα ενδιαφέροντα του, αλλά και για πιθανά συναισθηματικά/κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει (πχ τον κοροϊδεύουν επειδή δεν μπορεί να τρέξει γρήγορα).
Πώς να προσεγγίσετε τον «μικρό» πελάτη σας;
Στη πρώτη συνάντηση με το παιδί, αφού του συστηθείτε, είναι σημαντικό να το ρωτήσετε γιατί βρίσκεται στο γραφείο σας, αν ήθελε να έρθει και τι περιμένει, τι φαντάζεται ότι θα γίνει ή τι κάνει ένας διαιτολόγος. Μιλήστε σοβαρά, δώστε του το λόγο ακόμα και αν οι γονείς παρεμβαίνουν και δίνουν αυτοί τις απαντήσεις. Πολύ πιθανό το παιδί να μην απαντήσει (να είναι ντροπαλό ή να δείχνει θυμωμένο). Μην ξεχνάτε ότι βρίσκεται σε πολύ δυσκόλη θέση. Σε περίπτωση που δεν απαντά, δώστε του χρόνο και βοηθήστε το. Ρωτήστε το πράγματα που θα του τραβήξουν το ενδιαφέρον, όπως: τι τάξη πάει, ποιο είναι το αγαπημένο μάθημα/παιχνίδι, τι ομάδα είναι, κλπ. Σχολιάστε, ρωτήστε λεπτομέρειες, πείτε και εσείς για τα χόμπι σας ή τι κάνατε ως παιδί.
Διορθώστε τις αρνητικές εκφράσεις
Αν το παιδί ανταποκρίνεται, από την αρχή, έστω και αμήχανα (είναι απόλυτα φυσιολογικό), διορθώστε τις τυχόν έντονα αρνητικές εκφράσεις που μπορεί να έχει χρησιμοποίησει. Για παράδείγμα στην πρόταση «ήρθα εδώ γιατί είμαι χοντρός», απαντήστε «έχεις κάποια παραπάνω κιλά, αλλά αυτό μπορούμε μαζί να το αλλάξουμε, αν θέλεις» ή «τι σημαίνει να έχεις παραπάνω κιλά;». Στόχος είναι να αλλάξετε τους αρνητικούς αυτο-χαρακτηρισμούς και να μειώσετε τους φαντασιωσικούς φόβους του παιδιού (ότι θα στερηθεί αυτά που του αρέσουν, θα ζηλεύει διαρκώς τους άλλους που τρώνε κλπ.).
Με απλά λόγια, δώστε στο παιδί να καταλάβει τι είναι αυτό που κάνετε, εξηγήστε βασικούς διατροφικούς κανόνες, μιλήστε για το φαγητό. Μη βγάζετε λόγο, αλλά φροντίστε να εμπλέξετε το παιδί χρησιμοποιώντας εικόνες, παιχνίδια, ακόμα και το ιντερνετ.
Τι να προσέξετε
Να θυμάστε ότι ένα παχύσαρκο παιδί είναι πολύ πιθανό να έχει γίνει στόχος κοροϊδευτικών σχολίων, συνήθως αντιμετωπίζεται ως λιγότερο έξυπνο, ικανό και όμορφο από ενήλικες και συνομίληκους του. Η χαμηλή αυτοεικόνα μπορεί να μην εκφράζεται πάντα με απόσυρση ή μελαγχολία, αλλά με επιθετικότητα. Έτσι, πολύ συχνά τα παιδιά αυτά περιθωριοποιούνται και είτε γίνονται θύματα εκφοβισμού είτε γίνονται τα ίδια οι θύτες. Συνήθως επίσης τα παιδιά με αυξημένο σωματικό βάρος, λειτουργούν αρκετά παρορμητικά, βιάζονται και δεν αντέχουν στην ματαίωση.
Θέστε μικρούς και εύκολα εφικτούς στόχους
- Φροντίστε να επιβραβευέτε το παιδί ακόμα και αν οι αλλαγές που έχει κάνει είναι μικρές.
- Ενισχύστε τις ικανότητες ή τις θετικές ιδιότητες του.
- Βοηθήστε το να αναλάβει ένα μέρος της ευθύνης για τη διατροφή του (ακόμα και τα μικρότερα παιδιά μπορούν να βοηθήσουν στην προετοιμασία του φαγητού τους).
- Διασφαλίστε μια καλή συνεργασία με τους γονείς.
