Ξεκινώντας κάτι καινούργιο πάντα είναι πολύ δύσκολο να βρούμε την αρχή. Αυτό στην παρούσα δεν ισχύει. Έχω την τιμή να μιλώ συχνά και να συνεργάζομαι με τον Πάρη Παπαχρήστο. Οι συζητήσεις μαζί του είναι πάντα ενδιαφέρουσες και όσον αφορά τη δημιουργία αυτού του blog καταλήξαμε στο “nutri-politics” ωσάν προετοιμασμένοι από καιρό!
“Nutri-politics” λοιπόν ! Πρόκειται για μια θεματική που ήμουν και είμαι ψυχικά και διανοητικά προϊδεασμένος. Είναι μια συνάντηση του περιεχομένου 2 λέξεων, του “nutrition” και του “politics”. Ψάχνοντας ετυμολογικά το “nutrition” εύκολα βρίσκει κανείς ότι έρχεται από το λατινικό “nutritionem” (ονομαστική: nutritio) που σημαίνει “θρεπτικό”, ερχόμενο από τη μετοχή “nutrire” που σημαίνει “να θρέψω, να θηλάσω”. Για το “politics” θα μπορούσε να βρει κανείς πολλούς ορισμούς. Ο γράφων προτιμά να περιγράψει την πολιτική ως τον τρόπο να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα και εφικτά. Εύρηκα λοιπόν.. “nutri-politics” είναι ο τρόπος να κάνουμε τα πράγματα θρεπτικότερα.. Η “θρεπτική πολιτική” έχει να σχεδιάσει και να προγραμματίσει με βάση τα ελληνικά μας προβλήματα και να τα αναλύσει βάσει του Τι; Ποιος; Πότε; Που; Γιατί;
Ε λοιπόν το “nutri-politics” έχει σκοπό να βάζει θέματα και να τοποθετείται σχετικά με:
- τα πλαίσια ( διατροφικά, πολιτικά, πολιτιστικά κα) στα οποία μπορούν ή ήδη αναπτύσσονται πολιτικές,
- τις διαδικασίες και την αλληλεπίδραση των ενδιαφερόμενων μερών που οδηγούν ή μπορούν να οδηγήσουν σε αποφάσεις πολιτικής,
- “τη μετάφραση” των πολιτικών σε εφικτά γενικευμένα προγράμματα,
- την αξιολόγηση των επιπτώσεων (εκούσιων και ακούσιων, θετικών και αρνητικών, μετρήσιμων ή μη μετρήσιμων),
- την εκτίμηση των δυνάμεων/ παραγόντων που εμποδίζουν ή βοηθούν την εφαρμογή της πολιτικής.
Η διατροφή μας μοιάζει με την πολιτική μας. Η διατροφή που κάνουμε είναι ο τρόπος και το μέσο που αναδεικνύει τον τρόπο ζωής μας. Η πολιτική που ακολουθούμε είναι ο τρόπος και το μέσο που αναδεικνύει την ίδια τη ζωή μας. Για το κλείσιμο ταιριάζει να συσχετίσουμε την αξία του προγραμματισμού και την ελληνική πραγματικότητα στη “θρεπτική πολιτική” με την εξής ρήση του Winston Churchill: «Αυτός που αδυνατεί να προγραμματίσει προγραμματίζει να αποτύχει».
