Η απάντηση του για ποιο λόγο θα «πρέπει» να συνδυάζω το «κρέας με πατάτες» και φυσικά σαλάτα, είναι προκειμένου να εκκριθεί η πολύ σημαντική σεροτονίνη.
Τι είναι η σεροτονίνη;
Η σεροτονίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής. Βρίσκεται στον γαστρεντερικό σωλήνα, όπου συμβάλλει στην ρύθμιση της έκκρισης του γαστρικού οξέος και άλλων πεπτικών υγρών. Ο πιο γνωστός της ρόλος όμως, είναι στον εγκέφαλο, όπου επηρεάζει ένα μεγάλο εύρος λειτουργιών, εξασφαλίζοντας ότι τα σήματα των νευρώνων κινούνται με την σωστή ταχύτητα και ένταση.
Στον εγκέφαλο, η σεροτονίνη επηρεάζει την ψυχολογική διάθεση (πολλά αντικαταθλιπτικά έχουν την σεροτονίνη σαν βάση), την ρύθμιση της πείνας και του κορεσμού, τον έλεγχο του πόνου, τη σεξουαλική διάθεση και τον ύπνο.
Η σεροτονίνη παρασκευάζεται από τον ίδιο τον οργανισμό. Η πρόδρομος ουσία είναι το αμινοξύ τρυπτοφάνη, που προσλαμβάνουμε μέσω της διατροφής (γάλα, cottage cheese, πουλερικά, αυγά, κόκκινο κρέας, σόγια, tofu και ξηρούς καρπούς και κυρίως τα αμύγδαλα). Αλλά και να τρέφεται κάποιος αποκλειστικά και μόνο με αυτές τις τροφές, δεν είναι σίγουρο ότι θα αυξηθούν τα επίπεδα της σεροτονίνης μέσα στον εγκέφαλο. Και αυτό συμβαίνει γιατί η σεροτονίνη επηρεάζεται από 2 παράγοντες: την ποσότητα που θα φάμε και το τι θα περιλαμβάνει το γεύμα που θα φάμε.
Τι συμβαίνει με την ποσότητα του φαγητού;
Όταν τρώμε τόσο όσο χρειαζόμαστε εκείνη την στιγμή, εκκρίνεται όσο χρειάζεται και αισθανόμαστε όλα τα ευεργετικά της οφέλη.
Όταν τρώμε λιγότερο από όσο χρειαζόμαστε, είτε από υπερβάλλοντα ζήλο προκειμένου να χάσουμε πιο γρήγορα βάρος, είτε γιατί δεν έχουμε αρκετή ποσότητα φαγητού μαζί μας, εκκρίνεται λιγότερο και έχουμε νεύρα, αυπνία, άγχος και ένα διαρκές αίσθημα πείνας.
Όταν τρώμε παραπάνω από όσο χρειάζεται για να καλύψουμε την ανάγκη για ενέργεια που έχει ο οργανισμός μας εκείνη την στιγμή, είτε επειδή είναι πολύ νόστιμο το φαγητό, είτε για να μην πάει χαμένο, είτε γιατί είμαι πολύ κουρασμένος, είτε γιατί έχω πολύ ώρα να φάω (και επομένως όταν τρώω χάνω τον έλεγχο), η σεροτονίνη εκκρίνεται περισσότερο από όσο χρειάζεται και μας παρουσιάζεται υπνηλία, κακή διάθεση και κατάθλιψη (δεν είναι τυχαίο ότι όταν τρώμε πολύ, αισθανόμαστε νύστα).
Τι χρειάζεται να περιλαμβάνει το γεύμα;
Το κάθε γεύμα και ιδίως τα 3 κυρίως γεύματα της ημέρας, θα πρέπει να περιλαμβάνουν τρόφιμα που να μας δίνουν τόσο πρωτείνη, όσο και υδατάνθρακες, αλλά και βιταμίνες του συμπλέγματος Β, μαγνήσιο, βιταμίνη C, σίδηρο και χρώμιο. Και η ερώτηση που προκύπτει είναι :
Μα γιατί, ενώ για να εκκριθεί η σεροτονίνη χρειάζεται η τρυπτοφάνη, δηλαδή ένα αμινοξύ που βρίσκεται σε πρωτεινούχες τροφές, εγώ να πρέπει να φάω και υδατάνθρακές
Η τρυπτοφάνη για να εισέλθει μέσω της κυκλοφορίας του αίματος μέσα στον εγκέφαλο, θα πρέπει να ενωθεί με μια μεταφορική πρωτείνη. Υπάρχουν όμως και άλλα αμινοξέα που χρησιμοποιούν την ίδια μεταφορική πρωτείνη, κι έτσι υπάρχει πάντα ένας ανταγωνισμός μεταξύ των αμινοξέων για το πιο θα εισέλθει στον εγκέφαλο.
Έτσι, αν κάποιος καταναλώσει ένα γεύμα που να περιλαμβάνει μόνο πρωτείνη, θα προκύψουν πολλά διαφορετικά αμινοξέα για να διασχίσουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και επειδή η τρυπτοφάνη βρίσκεται σε πολύ μικρές ποσότητες μέσα στις τροφές, είναι πολύ πιθανόν να βρεθεί σε μειονεκτική θέση. Και έτσι παρόλο που μπορεί να έχω καταναλώσει αρκετή ποσότητα φαγητού, να μην εκκριθεί αρκετή σεροτονίνη.
Αν όμως μαζί με την πρωτείνη, καταναλωθούν ταυτόχρονα υδατάνθρακες, κάποια από τα άλλα αμινοξέα θα καθοδηγηθούν προς άλλους ιστούς και ζωτικά όργανα και έτσι η τρυπτοφάνη θα μπορέσει να βρει ελεύθερες μεταφορικές πρωτείνες και να περάσει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και επομένως να εκκριθεί η σεροτονίνη.
Συμπερασματικά..
Συνδυάστε λοιπόν τους τόσο ενοχοποιημένους υδατάνθρακες με πρωτεινούχες τροφές και σαλάτα και θα έχετε πολύ καλύτερη αίσθηση της πείνας και του κορεσμού, διαύγεια και συγκέντρωση, ενέργεια, καλύτερο ύπνο, πιο ανεβασμένη λίμπιντο και πολύ καλύτερη διάθεση στην ημέρα σας!
