Είναι αδιαμφισβήτητα το απαραίτητο «αξεσουάρ» του καλοκαιριού: ένα μπουκαλάκι με εμφιαλωμένο νερό στο χέρι, είτε περπατάμε στους καυτούς δρόμους της πόλης είτε λιαζόμαστε στην παραλία... Η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού κερδίζει όλο και περισσότερους πιστούς στη χώρα μας, αν και ακόμη είμαστε πολύ κάτω από το μέσο όρο της υπόλοιπης Ευρώπης.
Εκτιμάται ότι ο μέσος Ευρωπαίος καταναλώνει 80-100 λίτρα εμφιαλωμένου νερού το χρόνο, ενώ οι πρωταθλητές Ιταλοί φτάνουν τα 150 λίτρα
Πόσοι από εμάς, όμως, γνωρίζουμε τι πίνουμε; Και πόσοι μπορούμε να καταλάβουμε τι αναγράφεται στην ετικέτα ενός εμφιαλωμένου νερού, καθώς και αν έχουμε κάνει την καλύτερη επιλογή νερού; Καταρχήν, οφείλουμε να διαβάσουμε στην ετικέτα το είδος του εμφιαλωμένου νερού που πίνουμε, μιας και δεν είναι όλα ίδια.
Ποιες κατηγορίες νερού υπάρχουν;
Υπάρχουν τρεις κατηγορίες, αναγνωρισμένες από την Ευρωπαϊκή Ένωση:
- Tο επιτραπέζιο
- Tο φυσικό μεταλλικό νερό
- Tο νερό πηγής
Σύμφωνα με τη νομοθεσία, το επιτραπέζιο νερό επιτρέπεται να είναι οποιασδήποτε προέλευσης (π.χ. από γεώτρηση, από λίμνη, από ποτάμι, ακόμη και αφαλατωμένο νερό θάλασσας). Πρακτικά, η σύσταση του επιτραπέζιου νερού και του νερού της βρύσης είναι ίδια. Με απλά λόγια, πρόκειται για νερά με τα ίδια ποιοτικά χαρακτηριστικά, με τη διαφορά ότι το επιτραπέζιο νερό είναι εμφιαλωμένο, ενώ της βρύσης τρεχούμενο.
Το φυσικό μεταλλικό νερό
Το φυσικό μεταλλικό νερό έχει αποκλειστικά υπόγεια προέλευση και εμφιαλώνεται επιτόπου στην πηγή προέλευσής του (συνήθως γεώτρηση). Πρακτικά, η σύσταση του φυσικού μεταλλικού νερού μπορεί να διαφέρει από αυτήν του κοινού πόσιμου νερού (επιτραπέζιου), π.χ. να είναι πιο πλούσια σε διάφορα μέταλλα και ιχνοστοιχεία, όπως το μαγνήσιο, το ασβέστιο, το κάλιο κλπ. Το νερό πηγής αποτελεί μια ενδιάμεση κατηγορία ανάμεσα στο επιτραπέζιο και το φυσικό μεταλλικό νερό.
Τα φυσικά μεταλλικά νερά παρέχουν πολύτιμα μέταλλα και ιχνοστοιχεία που, ανάλογα με τη συγκέντρωσή τους, χαρακτηρίζουν και το νερό, π.χ. ως μαγνησιούχο, κατάλληλο για δίαιτα φτωχή σε νάτριο, ασβεστούχο, οξυανθρακούχο κλπ. Ωστόσο, πρέπει να τονίσουμε, ότι ο νόμος απαγορεύει να αναγράφονται στην ετικέτα ενός φυσικού μεταλλικού νερού ενδείξεις που του αποδίδουν θεραπευτικές ιδιότητες ή φράσεις σχετικές με την επίδρασή του στις λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού.
Ποια είναι τα κύρια συστατικά του;
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι τα μεταλλικά στοιχεία που περιέχονται στο φυσικό μεταλλικό νερό (αλλά και στο επιτραπέζιο νερό) είναι απαραίτητα για τον οργανισμό μας και έχουν ευεργετική δράση στην υγεία μας. Tα κύρια συστατικά του φυσικού μεταλλικού νερού τα οποία αναγράφονται στην ετικέτα είναι το νάτριο, κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, χλώριο, σίδηρος κ.ά.
Μικρόβια στα εμφιαλωμένα νερά
Δύο στα τρία εµφιαλωµένα νερά περιέχουν επικίνδυνους για την υγεία µικροοργανισµούς και συγκεκριµένα ψευδοµονάδες, κολοβακτηρίδια και αποικίες µικροοργανισµών που µπορεί να προκαλέσουν ωτιτικές λοιµώξεις, λοιμώξεις στο ουροποιητικό και αναπνευστικό σύστηµα, γαστρεντερίτιδες και άλλα προβλήµατα υγείας.
Που σχετίζεται η προβληματική ποιότητα;
Έτσι, βασικός λόγος για την προβληµατική ποιότητα, είναι πολλές φορές οι απαράδεκτες συνθήκες εµφιάλωσης και αποθήκευσής των εμφιαλωμένων νερών. Ένα πρόβλημα με τα εμφιαλωμένα νερά είναι η έκθεσή τους σε υψηλές θερμοκρασίες έξω από τα ψυγεία, γεγονός που μπορεί να αυξήσει το μικροβιακό τους φορτίο, οπότε τελικά το νερό που πίνουμε μεταβάλλεται από π.χ. ασβεστούχο σε «μικροβιούχο».
Πως διατηρείται η ποιότητα του;
Για να διατηρείται η ποιότητα του εµφιαλωµένου νερού, θα πρέπει να φυλάσσεται σε σκοτεινό και δροσερό µέρος και θερµοκρασία κάτω των 18 βαθµών Κελσίου. Μέχρις ότου αρχίσουν να γίνονται συστηματικοί έλεγχοι όσον αφορά τις συνθήκες φύλαξης των εμφιαλωμένων νερών στα σημεία διανομής και πώλησής τους, λοιπόν, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, ως καταναλωτές, είναι να προσέχουμε από πού αγοράζουμε νερό.
Χρώμιο στα εμφιαλωμένα νερά
Πρόσφατες μελέτες έχουν εντοπίσει σε κάποιες περιπτώσεις αυξηµένες συγκεντρώσεις του καρκινογόνου και µεταλλαξιογόνου εξασθενούς χρωµίου σε εμφιαλωμένα νερά. Αυτό αποκτά ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν σκεφθεί κανείς πως οι έλεγχοι των εµφιαλωµένων νερών στην Ελλάδα από το Γενικό Χηµείο του Κράτους κρίνονται ως ανεπαρκείς, διότι δεν ξεπερνούν τα τετρακόσια δείγµατα τον χρόνο, την ώρα που ο αριθµός των µπουκαλιών που διατίθενται κάθε χρόνο στην αγορά ξεπερνά τα δύο δισεκατοµµύρια τεµάχια.
Τι υποστηρίζει ο οργανισμός του FAO;
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) υποστηρίζει ότι όσον αφορά τη διατροφική αξία, το εμφιαλωμένο νερό δεν είναι καλύτερο από το νερό της βρύσης. Μπορεί να περιέχει μικρές ποσότητες μετάλλων, αλλά τις ίδιες περιέχει και το νερό του δημόσιου δικτύου. Από μελέτες επίσης φαίνεται ότι κάθε χρόνο 1,5 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού χρησιμοποιούνται για το εμφιαλωμένο νερό, ενώ κατά την επεξεργασία και απόθεση των μπουκαλιών απελευθερώνονται στο περιβάλλον τοξικά χημικά.
Το ¼ των 89 δισεκατομμυρίων λίτρων εμφιαλωμένου νερού κάθε χρόνο καταναλώνονται εκτός της χώρας προέλευσης, κάτι που συνεπάγεται εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, από τη μεταφορά τους
Συμπερασματικά
Το νερό της Ελλάδας από τη φύση του είναι πάρα πολύ καλό νερό χωρίς να υπολείπεται σε γεύση, ποιότητα και ασφάλεια του εμφιαλωμένου νερού.
