Τι είναι τα Στραγάλια;
Ο σπόρος του ρεβιθιού είναι μια σημαντική και φθηνή πηγή πρωτεΐνης οσπρίων που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο της ζωικής πρωτεΐνης επειδή η προσφορά τους είναι περιορισμένη και ακριβή.
Διαβάστε επίσης: Όσα πρέπει να Γνωρίζετε για τους Ξηρούς Καρπούς
Παραγωγή Ρεβιθιών
Ο μεγαλύτερος παραγωγός ρεβιθιών στον κόσμο είναι η Ινδία με το 65% της παγκόσμιας παραγωγής, ακολουθούμενη από την Αυστραλία με 14%, ενώ η Τουρκία αντιπροσωπεύει περίπου το 4% της παγκόσμιας παραγωγής.
Το ρεβίθι είναι μια σημαντική καλλιέργεια ψυχανθών τόσο από άποψη παραγωγής όσο και από άποψη κατανάλωσης. Καταναλώνεται ευρέως εδώ και αιώνες για τους πλούσιους σε πρωτεΐνες σπόρους του. Εμπλουτίζει τη βασική διατροφή και παρέχει ισορροπημένη πρωτεΐνη όταν καταναλώνεται μαζί με δημητριακά.
Το ρεβίθι γνωστό και ως γραμμάριο της Βεγγάλης είναι ανθεκτικό στην ξηρασία, δροσερή εποχή, ταξινομημένο στην οικογένεια Fabaceae. Οι σπόροι ρεβιθιού ταξινομούνται σε δύο τύπους με βάση το μέγεθος και το χρώμα τους - Desi (Microsperma) και Kabuli (Macrosperma). Το ρεβίθι Desi είναι μικρό σε μέγεθος και έχει σκούρο καφέ τρίχωμα σπόρων, ενώ το Kabuli είναι μεγαλύτερο και έχει μπεζ χρώματος παλτό σπόρων.
Πρωτεΐνη Ρεβυθιών
Η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες του σπόρου ρεβιθιού ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό και καθορίζεται τόσο από γενετικούς όσο και από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Ο σπόρος ρεβιθιού περιέχει μεταξύ 14,9 και 30,6% ακατέργαστη πρωτεΐνη. Το ρεβίθι είναι μια προσιτή πηγή πρωτεΐνης για οικογένειες με χαμηλό εισόδημα.Η ποιότητα της πρωτεΐνης του ρεβιθιού είναι καλύτερη σε σύγκριση με άλλα όσπρια. Έχει υψηλότερη βιολογική αξία, πεπτικότητα πρωτεΐνης και αναλογία πρωτεϊνικής αποτελεσματικότητας.
Ποια είναι η Διατροφική Αξία των Στραγαλιών;
- 360 – 370 θερμίδες (ανά 100 γρ.)
- Ελάχιστα λιπαρά (5%)
- Το 1/3 της ημερήσιας συνιστώμενης δόσης πρωτεΐνης βρίσκεται σε 100 γρ. στραγάλια
- Φυτικές ίνες
- Υδατάνθρακες
Εκτός από πρωτεΐνη είναι μια καλή πηγή θερμίδων, ορισμένων μετάλλων και βιταμινών.
Το ρεβύθι είναι ευρέως διαδεδομένο στην Ασία και την Κεντρική και Νότια Αμερική. Οι σπόροι ρεβιθιού Kabuli καλλιεργούνται κυρίως στην περιοχή της Μεσογείου, την Εγγύς Ανατολή, την Κεντρική Ασία και την Αμερική.
Πώς επηρεάζει το μαγείρεμα τα ρεβίθια;
Τα όσπρια συνήθως μαγειρεύονται πριν χρησιμοποιηθούν στην ανθρώπινη διατροφή. Αυτό βελτιώνει την ποιότητα των πρωτεϊνών με την καταστροφή ή την αδρανοποίηση των ασταθών στη θερμότητα αντιδιατροφικών παραγόντων. Ωστόσο, έχει παρατηρηθεί ότι η χημική σύσταση των οσπρίων όπως το ρεβίθι, η φακή και το φασόλι επηρεάζεται από το μαγείρεμα.
Ο μεγάλος χρόνος μαγειρέματος μειώνει τη θρεπτική αξία των οσπρίων καθώς τα επίπεδα ορισμένων βασικών αμινοξέων μειώνονται σημαντικά. Όπως και άλλοι σπόροι ρεβιθιού οσπρίων επεξεργάζονται και μαγειρεύονται σε διάφορες μορφές για κατανάλωση.
Μέθοδοι επεξεργασίας
Διαφορετικές μέθοδοι επεξεργασίας απομακρύνουν τους αντιθρεπτικούς παράγοντες και αυξάνουν την πεπτικότητα του σπόρου ρεβιθιού. Τετοιοι είναι οι εξής:
- Μούλιασμα
- Βλάστηση
- Βράσιμο
- Ψήσιμο
- Τηγάνισμα
- Βρασμός στον ατμό
Υποβάθμιση θρεπτικής αξίας
Παρά το γεγονός ότι το ρεβίθι καταναλώνεται παγκοσμίως ως μέρος της ανθρώπινης διατροφής, τα δεδομένα είναι τρομακτικά για την επίδραση της θέρμανσης στη θρεπτική ποιότητα των πρωτεϊνών του ρεβιθιού. Οι Gonzalez et al. ανέφεραν μείωση ορισμένων αμινοξέων κατά το μαγείρεμα των σπόρων ρεβιθιού ιδιαίτερα στη:
- Λυσίνη
- Κυστίνη
- Αργινίνη
Η αύξηση του χρόνου και της θερμοκρασίας μαγειρέματος αναφέρθηκε ότι μειώνει τη διαθεσιμότητα λυσίνης στον σπόρο του ρεβιθιού.
Για να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες αμινοξέων, έχει προταθεί το μαγείρεμα του ρεβιθιού σε αυτόκλειστο (121 oC) για 1 ώρα.
Συνηθέστερα ο σπόρος του ρεβιθιού βράζεται (μαγειρεύεται υπό πίεση) ή ψήνεται. Οι βρασμένοι σπόροι χρησιμοποιούνται για την παρασκευή κάρυ ή παρασκευάζονται με πιπέρι, αλάτι και στύψιμο λεμονιού που σερβίρεται ως συνοδευτικό.
Σύγκριση μεθόδων Μαγειρέματος
Ο καβουρδισμένος σπόρος ρεβιθιού καταναλώνεται ευρέως σε όλο τον κόσμο. Για την επαλήθευση της επιρροής της πιο συχνά χρησιμοποιούμενης μεθόδου μαγειρέματος στη θρεπτική αξία του ρεβιθιού, κρίθηκε ζωτικής σημασίας να αξιολογηθούν:
- Eγγύς σύνθεση
- Προφίλ αμινοξέων
- Μέταλλα
- Αντιδιατροφικοί παράγοντες
Ως εκ τούτου, η παρούσα μελέτη διεξήχθη με στόχο την ανάλυση και σύγκριση των θρεπτικών ιδιοτήτων του μαγειρεμένου υπό πίεση και του ψημένου ρεβιθιού σε σύγκριση με το ωμό ρεβίθι.
Επίδραση στα Αμινοξέα
Το προφίλ αμινοξέων των καβουρδισμένων σπόρων ήταν καλύτερο σε σύγκριση με τους σπόρους που είχαν μαγειρευτεί υπό πίεση που ήταν παρόμοιο με τις παρατηρήσεις των Bressani et al. εντός των επεξεργασμένων σπόρων Jackbean (Canavalia ensiformis L.) Τα αμινοξέα των καβουρδισμένων και μαγειρεμένων υπό πίεση σπόρων αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των απαραίτητων αμινοξέων του ρεβιθιού, δηλαδή:
- Αργινίνη (8,70, 8,57%)
- Λευκίνη (7,58, 7,48%)
- Λυσίνη (7,61, 7.5). %)
Η λυσίνη ήταν σημαντικά υψηλότερη στους καβουρδισμένους σπόρους και είναι συγκρίσιμη με εκείνη της πρωτεΐνης ολόκληρου αυγού (7%). Θειούχο αμινοξύ, κυστίνη βρέθηκε επίσης περισσότερο σε καβουρδισμένους σπόρους.
Άλλα Απαραίτητα Αμινοξέα
Η λευκίνη και η βαλίνη ήταν σημαντικά μεγαλύτερες στους καβουρδισμένους σπόρους σε σύγκριση με τους σπόρους που έχουν μαγειρευτεί υπό πίεση. Εκτός από τη μεθειονίνη και τη φαινυλαλανίνη, όλα τα απαραίτητα αμινοξέα των ωμών, καβουρδισμένων και μαγειρεμένων υπό πίεση σπόρων υπερβαίνουν το πρότυπο FAO/WHO.
Η ισολευκίνη και η λυσίνη των καβουρδισμένων και μαγειρεμένων υπό πίεση σπόρων ήταν επίσης συγκρίσιμες με αυτές του προτύπου FAO/WHO.Τ
ο ρεβίθι στο μέλλον αποτελεί πιθανή πηγή πρωτεΐνης για τον άνθρωπο και είναι η πρώτη μελέτη σχετικά με τη συγκριτική βιοχημική και ποιοτική αξιολόγηση πρωτεΐνης ωμού, καβουρδισμένου και μαγειρεμένου υπό πίεση σπόρων ρεβιθιού.
Νικητές: Καβουρδισμένα Ρεβύθια
Το αποτέλεσμα της μελέτης αποκάλυψε ότι το ρεβίθι είναι διατροφικά καλύτερο τόσο σε ψητό όσο και σε μαγειρεμένο υπό πίεση μορφή και εκτός από τη μεθειονίνη και τη φαινυλαλανίνη έχει επαρκή ποσότητα όλων των βασικών αμινοξέων.
Η καβουρδισμένη μορφή υπερβαίνει σε ορισμένα αμινοξέα και μέταλλα από τους σπόρους που έχουν μαγειρευτεί υπό πίεση, επομένως οι καβουρδισμένοι διατροφικά είναι καλύτεροι με βάση την παρούσα μελέτη.
Για πλήρη δίαιτα βασικών αμινοξέων πώς να συμπληρώσετε και τους δύο τύπους με άλλη πηγή πρωτεΐνης θα ήταν ενδιαφέρουσα μελλοντική έρευνα για τεχνολόγους τροφίμων και εμπόρους.
Ποια είναι τα Οφέλη από τα Στραγάλια;
Μία μερίδα 100 γρ ανάλατα στραγάλια περιέχει συνήθως περίπου 330-350 θερμίδες, δεν περιέχουν νάτριο, χοληστερόλη ή σάκχαρα. Το σνακ, ωστόσο, προσφέρει σχεδόν 20 γραμμάρια πρωτεΐνης ανά μερίδα.
Επιλέγοντας μια μερίδα ψημένα στραγάλια θα πάρετε τόση πρωτεΐνη όσο αν τρώγατε αμύγδαλα, τις ίδιες φυτικές ίνες με δύο φλιτζάνια μπρόκολο αλλά και τόσο φυλλικό οξύ όσο τρία φλιτζάνια σπανάκι. Ιδανικό υποκατάστατο για όσους απολαμβάνουν τους ξηρούς καρπούς αλλά είναι αλλεργικοί, δεν περιέχουν γλουτένη και είναι vegan.
Ποιότητα της Πρωτεΐνης του Ρεβιθιού
Η ποιότητα της πρωτεΐνης του ρεβιθιού είναι καλύτερη σε σύγκριση με άλλα όσπρια. Έχει υψηλότερη βιολογική αξία, πεπτικότητα πρωτεΐνης και αναλογία πρωτεϊνικής αποτελεσματικότητας. Έχει έλλειψη σε αμινοξέα που περιέχουν θείο αλλά είναι πλούσια πηγή λυσίνης και αργινίνης. Τα όσπρια όταν καταναλώνονται μαζί με δημητριακά, δρουν ως συμπληρωματική πρωτεΐνη και διατηρούν την ισορροπία των αμινοξέων.
Υδατάνθρακες
Το μεγαλύτερο μέρος του σπόρου του ρεβιθιού συνεισφέρει οι υδατάνθρακες. Περιέχει τόσο διαθέσιμους όσο και μη διαθέσιμους υδατάνθρακες. Οι σπόροι ρεβιθιού έχουν αντιδιαβητική δράση λόγω του χαμηλού γλυκαιμικού τους δείκτη, ο οποίος οφείλεται στην υψηλή περιεκτικότητα σε αμυλόζη και στο ανθεκτικό άμυλο.
Οι α-γαλακτοσίδες είναι οι κύριοι ολιγοσακχαρίτες που υπάρχουν στα ρεβίθια και είναι υπεύθυνοι για την πρόκληση του μετεωρισμού. Λόγω της απουσίας του ενζύμου α-γαλακτοσιδάση στο ανθρώπινο σώμα, οι ολιγοσακχαρίτες δεν πέπτονται και υφίστανται μικροβιακή ζύμωση στο παχύ έντερο και οδηγεί στο σχηματισμό λιπαρών οξέων βραχείας αλυσίδας. Η κικεριτόλη είναι ο κύριος ολιγοσακχαρίτης που υπάρχει στα ρεβίθια.
Λίπος
Η περιεκτικότητα σε λίπος των σπόρων ρεβιθιού κυμαίνεται από 3-10%. Όσπρια όπως η φακή έχουν μικρότερη περιεκτικότητα σε λιπαρά σε σύγκριση με το ρεβίθι. Η σύνθεση λιπαρών οξέων των σπόρων ρεβιθιού ποικίλλει ανάλογα με την ποικιλία και τους περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Το ρεβίθι αποτελείται κυρίως από ακόρεστα λιπαρά οξέα και το κυρίαρχο λιπαρό οξύ λινολεϊκό οξύ ακολουθούμενο από ελαϊκό οξύ. Η υποχοληστερολαιμική δράση του ρεβιθιού συνδέεται με τη σύστασή του σε λιπαρά οξέα.
Μικροθρεπτικά συστατικά
Το ρεβίθι είναι καλή πηγή πολλών μικροθρεπτικών συστατικών, κυρίως:
- Σιδήρου
- Aσβεστίου
- Ψευδαργύρου
- Μαγνησίου
Η κατανάλωση 100 γραμμαρίων ρεβιθιού μπορεί να καλύψει τις ημερήσιες ανάγκες σε σίδηρο και ψευδάργυρο. Αποτελείται επίσης από σημαντικές ποσότητες τοκοφερόλης (βιταμίνη Ε) και συμπλέγματος βιταμινών Β.
Βιοενεργά συστατικά
Τα βιοενεργά συστατικά του ρεβιθιού ευθύνονται κυρίως για τα διάφορα οφέλη του στην υγεία. Οι ισοφλαβόνες είναι οι κύριες φαινολικές ενώσεις που υπάρχουν στα ρεβίθια. Το τρίχωμα του ρεβιθιού είναι το κύριο απόθεμα για φλαβονοειδή και φαινολικά οξέα.
Η κανθαξανθίνη είναι η βιοδραστική ένωση που είναι υπεύθυνη για την αντικαρκινική δράση. Η βήτα-καροτίνη, η ξανθοφύλλη και η κρυπτοξανθίνη είναι τα κύρια καροτενοειδή που υπάρχουν στους σπόρους του ρεβιθιού.
Τα καροτενοειδή προάγουν την απορρόφηση του σιδήρου, αυξάνοντας έτσι τη βιοδιαθεσιμότητα του σιδήρου στο ανθρώπινο σώμα.Έχει ήδη αναφερθεί σε μελέτες ότι η κατανάλωση ρεβιθιού έχει συσχετιστεί με πολλά φυσιολογικά οφέλη και μείωση του κινδύνου χρόνιων παθήσεων υγείας.
Εκτός από την υψηλή περιεκτικότητά του σε πρωτεΐνες και διαιτητικές ίνες,το ρεβίθι θεωρείται λειτουργικό τρόφιμο καθώς είναι μια καλή πηγή:
- Bιοδραστικών συστατικών
- Αντιοξειδωτικών ιδιοτήτων
- Χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη
3 Οφέλη των Λεμπλεμπί στην Υγεία
Το Leblebi ή αλλιώς στραγάλι ξεχωρίζει ως ένα υγιεινό και νόστιμο παραδοσιακό προϊόν που μπορεί να καταναλωθεί οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας ως σνακ.
Κάλυψη θρεπτικών συστατικών
Επιπλέον, μια μερίδα 100 g leblebi παρέχει το 98% της ημερήσιας συνιστώμενης πρόσληψης σιδήρου, 70% φωσφόρου και σεληνίου, 61% φυτικών ινών και 40% πρωτεΐνης. Καθώς τα προβλήματα υγείας συνεχίζουν να προκύπτουν λόγω κακών διατροφικών συνηθειών, μπορεί να είναι απαραίτητο να επανεισαχθεί το leblebi ως εναλλακτικό υγιεινό σνακ τόσο στην Τουρκία όσο και σε όλο τον κόσμο. Παρά τις καλύτερες προσπάθειες των κυβερνήσεων και των επαγγελματιών υγείας, η παχυσαρκία συνεχίζει να αυξάνεται στον κόσμο.
Θετικές επιδράσεις στην Παχυσαρκία και τον Σακχαρώδη Διαβήτη
Αν και τα ρεβίθια περιέχουν 30% άμυλο, ο γλυκαιμικός δείκτης των λεμπλεμπί είναι χαμηλός (20-30), γεγονός που δείχνει ότι δεν θα αυξήσει ξαφνικά το επίπεδο γλυκόζης στο αίμα.
Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου II, ο οποίος αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 90% όλων των διαγνωσμένων περιπτώσεων διαβήτη, είναι μία από τις κύριες ασθένειες που συνδέονται συνήθως με την παχυσαρκία. Εάν δεν ληφθούν μέτρα για τη μείωση της παχυσαρκίας, προβλέπεται ότι ο διαβήτης, που είναι η τέταρτη από τις πέντε αιτίες θανάτου στον κόσμο, θα αυξηθεί. Υπάρχουν βιοενεργά συστατικά στη σύνθεση των ρεβιθιών που έχουν πολλές επιδράσεις στον έλεγχο της παχυσαρκίας και του διαβήτη τύπου II.
Αντικαρκινική δράση
Η έρευνα του Giron-Calle προσδιόρισε τις επιδράσεις των ιδιοτήτων ρύθμισης της ανάπτυξης των κυττάρων του εκχυλίσματος σπόρων ρεβιθιού σε αντικαρκινικούς παράγοντες και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα εκχυλίσματα ρεβιθιού ανέστειλαν την ανάπτυξη του καρκινικού φαινοτύπου Caco-2 των κυττάρων.
Οι επιδράσεις της βιοχανίνης Α στην κυτταρική ανάπτυξη της κυτταρικής σειράς καρκινώματος του μαστού MCF-7 έχουν επίσης αναφερθεί. Έχει αναφερθεί σε πολλές μελέτες που έγιναν σε αυτόν τον τομέα ότι η κατανάλωση ρεβιθιών μειώνει τον κίνδυνο χρόνιων ασθενειών και έχει θετικές επιπτώσεις στην υγεία.
Βελτίωση Καρδιαγγειακής υγείας
Επιπλέον, η κατανάλωση ρεβιθιού αναφέρεται ότι έχει οφέλη για την υγεία ως λειτουργική τροφή. Για παράδειγμα, έχει δηλωθεί ότι είναι ευεργετικό όσον αφορά τη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου λόγω του πλούτου του σε διαιτητικές ίνες, β-καροτίνη και χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη.
Μελέτες που διεξήχθησαν σε παχύσαρκα άτομα ανέφεραν ότι μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες με βάση το ρεβίθι έχει μειωτική επίδραση στη συνολική χοληστερόλη πλάσματος και σε μια άλλη μελέτη πρόσληψη λινολεϊκού οξέος, που είναι το κυρίαρχο λιπαρό οξύ στα ρεβίθια , έχει θετικά αποτελέσματα στα λιπίδια του ορού και την ευαισθησία στην ινσουλίνη.
Πλούσια σε Πρεβιοτικά
Τα οφέλη των υδατανθράκων του ρεβυθιού στην υγεία συνεχίζουν να αυξάνουν τη δημοτικότητά τους σε όλο τον κόσμο. Οι πρεβιοτικοί υδατάνθρακες ζυμώνονται από την εντερική μικροχλωρίδα και συμβάλλουν θετικά στην ανθρώπινη υγεία, μειώνοντας τα εξής:
- Tην απορρόφηση της χοληστερόλης
- Τη φλεγμονή
- Την αρτηριακή πίεση
- Το εντερικό pH
Φυτικές ίνες
Οι μη αμυλικοί υδατάνθρακες, που μπορούν να βρεθούν στη δομή των φυτικών τροφών συγκεντρωμένων στα μέρη του κελύφους των φυτών και δεν αφομοιώνονται στον ανθρώπινο μεταβολισμό όταν καταναλώνονται αυτοί οι κόκκοι, ονομάζονται ίνες. Οι φυτικές ίνες που υπάρχουν φυσικά στα τρόφιμα που καταναλώνονται ονομάζονται διαιτητικές ίνες. Οι καλύτερες πηγές διαιτητικών ινών, που παίζουν σημαντικό ρόλο στη μακροχρόνια αίσθηση κορεσμού και την ομαλή λειτουργία των εντέρων, είναι τα:
- Φρέσκα λαχανικά
- Φρούτα
- Προϊόντα ολικής αλέσεως
- Όσπρια
Η κατάποση των φυτικών ινών, που φυσικά περιέχονται στα τρόφιμα είναι απαραίτητη για την ορθή εκπλήρωση αυτών των λειτουργιών, πράγμα που σημαίνει ότι τα συμπληρωματικά παράγωγα φυτικών ινών δεν είναι τόσο ωφέλιμα.
Η κατανάλωση διαιτητικών ινών έχει ιδιαίτερη σημασία για τους ηλικιωμένους, λόγω των προστατευτικών και θεραπευτικών τους επιδράσεων. Υπάρχουν επίσης θετικά αποτελέσματα στη μείωση του κινδύνου καρκίνου του παχέος εντέρου με την πρόληψη της δυσκοιλιότητας που παρατηρείται σε προχωρημένες ηλικίες. Για να επιτευχθούν επαρκώς αυτά τα αποτελέσματα, είναι απαραίτητο να αυξηθεί η κατανάλωση οσπρίων σε ηλικιωμένα άτομα.
Υπάρχουν Κίνδυνοι με την Κατανάλωση των Στραγαλιών;
Η κατανάλωση στραγαλίων αντεδείκνυται σε περιπτώσεις ατόμων όπως οι ακόλουθες
Κίνδυνος για αλλεργίες
Μερικοί άνθρωποι είναι αλλεργικοί στα όσπρια, συμπεριλαμβανομένων των ρεβυθιών. Η κατανάλωση ρεβυθιών εάν έχετε δυσανεξία μπορεί να προκαλέσει:
- Nαυτία
- Έμετο
- Κοιλιακό άλγος
- Φαγούρα στο δέρμα
Ουρική αρθρίτιδα
Τα ρεβύθια περιέχουν μια χημική ουσία που ονομάζεται πουρίνη. Όταν διασπώνται αυτές οι πουρίνες, παράγουν περίσσεια ουρικού οξέος, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε ουρική αρθρίτιδα. Η ουρική αρθρίτιδα είναι ένας τύπος αρθρίτιδας που προκαλείται από την συσσώρευση κρυστάλλων ουρικού οξέος στις αρθρώσεις.
Προβλήματα στους νεφρούς
Τα ρεβύθια περιέχουν οξαλικά, τα οποία απομακρύνονται από τους νεφρούς μέσω των ούρων. Καθώς τα επίπεδα οξαλικού αυξάνονται στο σώμα, εναποτίθενται στους νεφρούς μαζί με το ασβέστιο και παράγουν πέτρες οξαλικού ασβεστίου, έναν τύπο πέτρας στους νεφρούς. Η αύξηση των επιπέδων ουρικού οξέος στο αίμα μπορεί να προάγει την ανάπτυξη λίθων στους νεφρούς.
Ποιοι πρέπει να τα αποφεύγουν;
Άτομα που πάσχουν από τις ακόλουθες νόσους του πεπτικού συστήματος καλό είναι να αποφεύγουν τα ρεβύθια:
- Νόσος του Crohn
- Ελκώδης κολίτιδα
- Εκκολπωματίτιδα
- Χρόνια ψευδοαπόφραξη του εντέρου
- Δυσανεξία στη λακτόζη
- Νόσος Hirschsprung
- Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση
- Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
- Άτομα που λαμβάνουν ορισμένα φάρμακα
Τα κονσερβοποιημένα ρεβύθια περιέχουν υψηλές ποσότητες καλίου. Άτομα που λαμβάνουν ορισμένα φάρμακα, όπως β-αποκλειστές για καρδιακές παθήσεις, έχουν ήδη αυξημένα επίπεδα καλίου στο αίμα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει να είστε προσεκτικοί με την πρόσληψη καλίου από τη διατροφή.
Πώς να εντάξω τα Στραγάλια στην Διατροφή μου;
Το ρεβίθι, σε σύγκριση με άλλα όσπρια, καταναλώνεται σε διάφορες μορφές σε ένα ευρύ φάσμα προϊόντων. Η χρήση του ρεβυθιού στην παρασκευή διαφόρων παραδοσιακών προϊόντων διατροφής γινόταν από την αρχαιότητα.
Χρησιμοποιείται ως βασικό συστατικό ή ως πρόσμικτο στην παρασκευή διαφόρων γευμάτων.
Ως Λαχανικό
Τα ρεβίθια που συγκομίζονται στο πράσινο στάδιο, δηλαδή 10-15 ημέρες πριν την ωρίμανση, καταναλώνονται ως λαχανικό με τα γεύματα.
Ως Δημητριακά
Μπορεί να καταναλωθεί ως δημητριακά ολικής αλέσεως, αφού υποβληθεί σε κάποιες μεθόδους επεξεργασίας όπως μουλιασμένο, βρασμένο, φυτρωμένο ή ψητό ρεβίθι. Το ρεβύθι split, κοινώς γνωστό ως «chana dhal» είναι η κύρια μορφή κατανάλωσης ρεβιθιού.
Αλεύρι απο ρεβίθια
Το «Besan» είναι το αλεύρι που παρασκευάζεται από ρεβίθια dhal και χρησιμοποιείται για την παρασκευή διαφόρων σνακ, γλυκών, προϊόντων αρτοποιίας κ.λπ., είτε ως κύριο συστατικό είτε σε συνδυασμό με άλλα αλεύρια δημητριακών και οσπρίων.
Αν δεν μας αρέσουν σκέτα:
-
Μπορούμε να τους δώσουμε εξωτική νοστιμιά βάζοντάς τα σε ζεστό τηγάνι μαζί με 1 κουτ. γλυκού μέλι, κανέλα ή τζίντζερ σε σκόνη (για περίπου 50 γρ. στραγάλια). Μόλις το μέλι λιώσει, ανακατεύουμε και αποσύρουμε το σκεύος, για να κρυώσουν ελαφρώς μέχρι να τα καταναλώσουμε.
-
Για όσους τα προτιμούν πικάντικα: ζεσταίνουμε ένα τηγάνι σε πολύ δυνατή φωτιά και προσθέτουμε τα στραγάλια μαζί με λίγη γλυκιά πάπρικα, κάρι, κουρκουρμά ή κάποιο άλλο μπαχαρικό της αρεσκείας σας. Τους πάει πολύ και το θυμάρι ή η ρίγανη. Η υψηλή θερμοκρασία των καρπών θα βοηθήσει τα μπαχαρικά να κολλήσουν πάνω τους.
