Η Άννα Κανδαράκη, Κλινική Ψυχολόγος, αναλύει στο στρογγυλό τραπέζι της Παχυσαρκίας και Ψυχολογίας της 2ης Ημερίδας Διατροφής που διοργάνωσε η Εταιρεία Μελέτης Παραγόντων Κινδύνου για Αγγειακά Νοσήματα (Ε.Μ.Πα.Κ.Α.Ν), την ψυχολογία των ατόμων που αντιμετωπίζουν διαταραχές της όρεξης. Αρχικά, γίνεται διαχωρισμός των ψυχικών διαταραχών που σχετίζονται με τη διατροφή και τονίζεται ότι πλέον η επεισοδιακή υπερφαγία είνα επίσημα μια διαταραχή λήψης τροφής, όπως η ανορεξία και η βουλιμία, σύμφωνα με την τελευταία έκδοση του εγχειριδίου αξιολόγησης (DSM V).
Στη συνέχεια, αναφέρεται ότι η βασική προϋπόθεση της αντιμετώπισης μιας διαταραχής όρεξης είναι η κατανόηση των συναισθημάτων που βιώνει το άτομο τόσο κατα την κατανάλωση φαγητού όσο και γενικά στη ζωή του. Συχνά, το άτομο κυριεύεται από την αλεξιθυμία, δηλαδή την αδυναμία έκφρασης αυτών των συναισθημάτων, η οποία τελικά διαταράσσει τη σχέση του με το φαγητό. Δίνεται έμφαση στο ρόλο του μητρικού δεσίματος στη διαταραχή αυτή. Επομένως, το κενό των διαπροσωπικών σχέσεων καλύπτεται με την πρόσληψη φαγητού, είτε με τη μορφή αναπλήρωσης είτε σαν τιμωρία. Στο τέλος, όλα τα παραπάνω πλαισιώνονται από την παρουσίαση δύο πολύ ιδιαίτερων περιστατικών.
Η επόμενη ομιλήτρια, Έφη Μαμαλούκα, Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια, παρουσιάζει τις τεχνικές μιας διαφορετικής προσέγγισης της παχυσαρκίας που δεν περιλαμβάνει το συναίσθημα. Η γνωστική συμπεριφορική αυτή προσέγγιση στοχεύει στη διατήρηση της απώλειας του βάρους και πραγματοποιείται σε δύο φάσεις. Η πρώτη φάση διαρκεί περισσότερο και αφορά τη μείωση βάρους ενώ η δεύτερη στοχεύει στη συντήρηση του βάρους εντός ενός οριοθετημένου έυρους.
Ο έλεγχος του βάρους γίνεται με την τεχνική των συνεντεύξεων, που μπορεί να είναι προφορικές ή γραπτές και περιλαμβάνουν συγκεκριμένα εργαλεία αξιολόγησης. Τονίζεται η σημασία της αυτοπαρακολούθησης στην εξέλιξη της προσέγγισης, μέσω της καταγραφής και της ζύγισης των φαγητών. Στη συνέχεια, αναλύονται τα προσεγγιστικά βήματα σε δύο ενδιαφέροντα παραδείγματα, από την έναρξη του προβληματισμού, στη διαχείριση του προβλήματος, έως την ανάδειξη της βέλτιστης δυνατής λύσης, τελικά.
Ο τελευταίος ομιλητής του στρογγυλού τραπεζιού, Ευάγγελος Ζουμπανέας, Διαιτολόγος - Διατροφολόγος και Συγγραφέας, παρουσιάζει τα ισχύοντα δεδομένα και εξηγεί τον φαύλο κύκλο των διατροφικών διαταραχών (ΔΔ). Τονίζει επίσης ότι η δίαιτα μπορεί να αποτελέσει αφορμή για την έναρξη της ΔΔ και ότι μεγαλύτερος κίνδυνος υπάρχει για τους εφήβους και τους χρόνια διαιτώμενους.
Στη συνέχεια, εξηγούνται οι επιπτώσεις της χρόνιας δίαιτας για τα άτομα, ο ρόλος του Διαιτολόγου και η σημασία της ενημέρωσής του ως εργαλείο για την αντιμετώπιση περιστατικών ΔΔ, σε συνεργασία με γιατρό και ψυχολόγο. Κρίνεται απαραίτητη η διατροφική αποκατάσταση, καθώς οι συνήθεις πρακτικές των ατόμων με ΔΔ τους οδηγούν σε ανεπάρκειες οι οποίες, με τη σειρά τους καταλήγουν σε σοβαρές επιπτώσεις για τον οργανισμό. Ο Ε. Ζουμπανέας ορίζει τους βασικούς στόχους της θεραπείας, τη στρατηγική της διατροφικής παρέμβασης και αναφέρει τους άλλους παράγοντες που πρέπει να συνυπολογιστούν. Χρέος του Διαιτολόγου είναι να προσφέρει τη σωστή καθοδήγηση περνώντας τα κατάλληλα μηνύματα στα άτομα που είναι αντιμέτωπα με ΔΔ.
