Η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα (ΡΑ) αποτελεί χρόνια φλεγμονώδη νόσο με αυτοάνοσο υπόβαθρο που εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες και επηρεάζει τις αρθρώσεις του σώματος και ειδικότερα των άκρων, των ισχίων και του λαιμού. Λόγω των παρενεργειών της ενδεικνυόμενης φαρμακευτικής αγωγής, οι ασθενείς συχνά στρέφονται σε εναλλακτικές θεραπείες όπως τροποποιημένα διαιτητικά σχήματα ή συμπληρωματική χορήγηση μικροθρεπτικών συστατικών. Πόσο αποτελεσματικές όμως είναι αυτές οι μέθοδοι;
Διαβάστε επίσης: Είμαι διαιτολόγος, πώς θα αξιολογήσω μια επιστημονική έρευνα; [Δωρεάν EBOOK]
Πως σχετίζεται η διατροφή με την ρευματοειδής αρθρίτιδα;
Το Βρετανικό Ίδρυμα Διατροφής (British Nutrition Foundation) δημοσίευσε πρόσφατα μία μελέτη που αποτελεί ανασκόπηση της βιβλιογραφίας στο συγκεκριμένο ζήτημα και παρουσιάζει τα εξής:
- Τα διάφορα διατροφικά σχήματα που έχουν κατά καιρούς συνδεθεί με την ανακούφιση της ρευματοειδούςαρθρίτιδας (π.χ. χορτοφαγικά, μεσογειακού τύπου, στοιχειακές δίαιτες ή δίαιτες αποκλεισμού) δεν υποστηρίζονται επαρκώς από τη βιβλιογραφία.
- Η χορήγηση ιχθυελαίων, συγκεκριμένα ΕΡΑ και DHA, φαίνεται να καταπραΰνει τα συμπτώματα της ΡΑ σε χρόνιους πάσχοντες, ωστόσο δεν υπάρχει επίσημο πόρισμα για τη ενδεικνυόμενη δόση ιχθυελαίων.
- Μέτριου βαθμού επιστημονικές ενδείξεις υποστηρίζουν τη χρήση φυτικώνελαιών πλούσιων σε γ-λινολενικό οξύ όπως τα έλαια από σπόρους νυχτολούλουδου, σπόρους φραγκοστάφυλου κλπ, τα οποία πιθανώς να συμβάλλουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων μέσω της σύνθεσης αντιφλεγμονωδώνεικοσανοειδών.
- Επιδημιολογικές μελέτες εντοπίζουν στον πληθυσμό της ΡΑ χαμηλές συγκεντρώσεις των βιταμινών του συμπλέγματος Β. Στην κατάσταση αυτή συμβάλλει η χορήγηση μεθοτρεξάτης που αποτελεί ανταγωνιστή του φυλλικούοξέος, με αποτέλεσμα τα άτομα αυτά να έχουν μεγαλύτερες ανάγκες φυλλικού οξέος. Αυξημένη φλεγμονή έχει παρατηρηθεί σε άτομα με χαμηλά επίπεδα βιταμίνης Β6 ωστόσο η συμπληρωματική χορήγησή της δεν έχει ξεκάθαρα αποτελέσματα.
- Ελλιπή στοιχεία διατίθενται για το ρόλο της βιταμίνης D, παρά το γεγονός πως η έλλειψή της σχετίζεται με την εμφάνιση αυτοάνοσων νοσημάτων.
Συμπέρασμα
Συνολικά, οι διαιτητικές συστάσεις για τους ασθενείς με ΡΑ συνοψίζονται στην εφαρμογή ενός υγιεινού και ισορροπημένου πρότυπου διατροφής, όπως αυτό περιγράφεται από τους διεθνείς οργανισμούς. Διατροφικές συστάσεις για την μείωση των κορεσμένων λιπαρών και την αύξηση των πολυακόρεστων και ειδικά των ω3 λιπαρών έχουν θέση στη ΡΑ, δεδομένου πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Η ενδελεχής αξιολόγηση της ποιότητας των ερευνών αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα της μελέτης που έχει σαν συνέπεια την απουσία βεβιασμένων συσχετίσεων.
