Η έρευνα σχετικά με την επίδραση των πρώιμων διατροφικών συνηθειών στις διατροφικές συμπεριφορές που σχετίζονται με την όρεξη χρησιμοποιώντας μια προοπτική προσέγγιση είναι σπάνια, ειδικά στα παιδιά. Από τα μέχρι σήμερα υπάρχοντα δεδομένα φαίνεται ότι οι διατροφικές συνήθειες που αποκτώνται κατά την παιδική ηλικία μας ακολουθούν συχνά στη μετέπειτα ενήλικη ζωή.
Σκοπός πρόσφατης μελέτης ήταν η διερεύνηση της σχέσης μεταξύ των αλλαγών στην ποικιλία της διατροφής από την ηλικία των 4 ετών στην ηλικία των 7 ετών και των χαρακτηριστικών της όρεξης όπως αυτά μετρήθηκαν σε παιδιά ηλικίας 7 ετών.
Πώς σχεδιάστηκε η μελέτη;
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη προέρχονται από τον πληθυσμό της μελέτης Generation XXI (2005-2006). Η παρούσα ανάλυση περιελάμβανε 4.537 παιδιά με πλήρη στοιχεία σχετικά με το ερωτηματολόγιο συχνότητας τροφίμων (FFQ) και στις δύο ηλικίες, και το ερωτηματολόγιο για τη διατροφική συμπεριφορά των παιδιών στο 7ο έτος. Ένας δείκτης ποικιλίας και υγιεινής διατροφής (HDVI) υπολογίστηκε και στις δύο ηλικίες χρησιμοποιώντας δεδομένα από το FFQ. Για την εκτίμηση της συνέχισης (tracking) της ποικιλίας στη διατροφή, τα τεταρτημόρια των βαθμολογιών του δείκτη HDVI υπολογίστηκαν και στη συνέχεια ταξινομήθηκαν ως «σταθερά- χαμηλή», «σταθερά- υψηλή», «αυξημένη» και «μειωμένη».
Τι έδειξαν τα αποτελέσματα;
Αν και η βαθμολογία του δείκτη HDVI μειώθηκε από την ηλικία των 4 στα 7 έτη (p <.001), φάνηκε υψηλή σταθερότητα, θετική προβλεπτική αξία και συμφωνία. Η αύξηση της ποικιλίας στη διατροφή, σε σύγκριση με τη «σταθερά- χαμηλή» ποικιλία, σχετίστηκε αντιστρόφως με την «επιθυμία για ρόφημα» και την «απόκριση στον κορεσμό» και θετικά με την «ευχαρίστηση από το φαγητό» και τη "Συναισθηματική υπερκατανάλωση". Τα παιδιά που ταξινομήθηκαν στις κατηγορίες «αυξημένη» και «σταθερά- υψηλή», σε σύγκριση με τη «σταθερά- χαμηλή» ποικιλία, είχαν χαμηλότερες βαθμολογίες στην παράμετρο 'Food Fussiness' (δυσκολία στην αποδοχή τροφών).
Τα ευρήματα της μελέτης στην πρακτική του διαιτολόγου
Συμπερασματικά, η ποικιλία στη διατροφή μειώθηκε από την ηλικία των 4 στην ηλικία των 7 ετών, παρουσιάζοντας συνέχιση (tracking) με την πάροδο των ετών. Τα παιδιά με μεγαλύτερη ποικιλία στη διατροφή τους ήταν λιγότερο δύσκολα στην αποδοχή των τροφών, είχαν χαμηλότερη επιθυμία για ροφήματα και υψηλότερο γενικό ενδιαφέρον για τα τρόφιμα.
