Η χρόνια δυσκοιλιότητα είναι ένα πρόβλημα που αφορά το 15 με 25% του γενικού πληθυσμού, ανεξάρτητα από ηλικία και φύλο, με σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής. Τον τελευταίο καιρό υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για το ρόλο των προβιοτικών στις γαστρεντερολογικές διαταραχές, ανάμεσά τους και η δυσκοιλιότητα, καθώς η εντερική μικροχλωρίδα, φαίνεται να επηρεάζει την κινητικότητα του εντέρου.
Προκειμένου να αξιολογηθεί η επίδραση του Lactobacillus reuteri στη συχνότητα αλλά και τη συνοχή των κενώσεων σε ενήλικες με χρόνια δυσκοιλιότητα, πραγματοποιήθηκε τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, κλινική δοκιμή, με ύπαρξη ομάδας ελέγχου.
Ποια η δομή της παρέμβασης;
Το δείγμα της μελέτης ήταν 40 ενήλικες (18 άνδρες, 22 γυναίκες, μέσης ηλικίας 35±15 ετών), που εμφάνιζαν χρόνια δυσκοιλιότητα σύμφωνα με τα κριτήρια RomeIII. Οι εθελοντές ήταν ελεύθεροι υποθυρεοειδισμού, καθώς και άλλων μεταβολικών ή νεφρικών ασθενειών και δεν έκαναν χρήση αντιβιοτικών, καθαρκτικών, προβιοτικών ή και πρεβιοτικών συμπληρωμάτων για τον τελευταίο μήνα.
Δημιουργήθηκαν 2 ομάδες: η ομάδα ελέγχου (20 άτομα) που έλαβε εικονικό συμπλήρωμα και η ομάδα παρέμβασης (20 άτομα) που έλαβε το προβιοτικό. Το συμπλήρωμα λαμβανόταν 30 λεπτά μετά το γεύμα, 2 φορές την ημέρα για 4 εβδομάδες.
Στην αρχή και το πέρας της μελέτης πραγματοποιήθηκαν: λήψη ιατρικού ιστορικού, φυσική εξέταση και εργαστηριακές εξετάσεις. Σε όλη τη διάρκεια της μελέτης αξιολογήθηκαν ο αριθμός των κενώσεων ανά εβδομάδα (με χρήση ειδικού ερωτηματολογίου) και η συνοχή των κοπράνων (με χρήση ειδικής κλίμακας -Bristol Stool Scale). Από τους εθελοντές ζητήθηκε να μην αλλάξουν τις συνήθεις διατροφικές και άλλες συνήθειες.
Τι έδειξε η κλινική δοκιμή;
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, στην 4η εβδομάδα η μέση αύξηση του αριθμού των κενώσεων, ήταν 2.6 (SD±1.14, 95% CI:1.6-3.6) στην ομάδα με το προβιοτικό και 1.0 (SD±1. 95% CI:0.12-1.88) στην ομάδα ελέγχου (p=0.046). Στο τέλος της θεραπείας ο μέσος αριθμός των κενώσεων ήταν 5.28±1.93 στην ομάδα με το προβιοτικό και 3.89±1.79 στην ομάδα ελέγχου (p= 0.023). Σημαντικό είναι ότι στην ομάδα με το προβιοτικό η συχνότητα των κενώσεων αυξήθηκε από 2.68 (μέση τιμή) στην αρχή σε 5.28 (μέση τιμή) την 4η εβδομάδα (p<0.0001). Δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στη συνοχή των κοπράνων μεταξύ των 2 ομάδων. Να σημειωθεί ότι όλοι οι εθελοντές ολοκλήρωσαν τη μελέτη και ότι δεν παρατηρήθηκαν παρενέργειες.
Συμπερασματικά
Η χορήγηση του συγκεκριμένου στελέχους ήταν βοηθητική στη βελτίωση της συχνότητας των κοπράνων σε ενήλικες με χρόνια λειτουργική δυσκοιλιότητα, παρόλα αυτά δεν φαίνεται να έχει κάποια επίδραση στη συνοχή των κοπράνων. Πέρα από τη διεξαγωγή περισσότερων και ορθότερων μεθοδολογικά μελετών, απαιτείται η διερεύνηση πιθανών παρενεργειών από την κατανάλωση προβιοτικών σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Οι προβληματισμοί σχετικά με την χορήγηση προβιοτικών και κατά πόσο φτάνουν τελικά στον γαστρεντερικό σωλήνα, είναι ένα θέμα που χρειάζεται να τονισθεί και στη συγκεκριμένη μελέτη.
