Τα τελευταία χρόνια, προοπτικές μελέτες έχουν υποδείξει ότι η συσσώρευση λίπους στο ήπαρ είναι πιθανό να σηματοδοτεί την έναρξη του μεταβολικού συνδρόμου. Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος και το μεταβολικό σύνδρομο μπορούν να θεωρηθούν αλληλένδετα, καθώς μοιράζονται κοινούς παθογενετικούς παράγοντες, όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη και το οξειδωτικό στρες. Οι διατροφικές συνήθειες έχει δειχθεί ότι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση και την εξέλιξη μεταβολικών διαταραχών, όπως η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος και το μεταβολικό σύνδρομο. Ο καφές και το τσάι είναι τα πιο δημοφιλή ροφήματα μετά το νερό. Παρά το γεγονός ότι καταναλώνονται για τη γεύση και το άρωμά τους, πρόσφατα αρκετές μελέτες έχουν αναφέρει πιθανές ευεργετικές επιδράσεις τους στο ήπαρ και στη μεταβολική υγεία.
Μια ομάδα επιστημόνων με επικεφαλείς ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Κατάνια, επιδίωξε την συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση των δεδομένων που προέρχονται από μελέτες παρατήρησης, σχετικά με την κατανάλωση καφέ και τσαγιού και την μη αλκοολική λιπώδη νόσου του ήπατος και τον μεταβολικό σύνδρομο. Στην τελική ανάλυση συμπεριλήφθησαν 23 έρευνες, εκ των οποίων 7 έχουν αξιολογήσει τη συσχέτιση της πρόσληψης καφέ/καφεΐνης με τη λιπώδη νόσο του ήπατος, 14 με το μεταβολικό σύνδρομο, και 8 εξέτασαν τη σχέση ανάμεσα στην κατανάλωση τσαγιού και το μεταβολικό σύνδρομο.
Ανάμεσα στις έρευνες που αξιολόγησαν την κατανάλωση καφέ σε ασθενείς με μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος, μόνο οι 4 παρουσιάζουν δεδομένα σχετικά με την ηπατική ίνωση, όλες εκ των οποίων υποδεικνύουν αρνητική συσχέτιση της πρόσληψης καφέ με τη σοβαρότητα της ίνωσης. Ωστόσο, η απουσία συγκριτικής έκθεσης και αποτελέσματος κατέστησε αδύνατη την διεξαγωγή συγκεντρωτικής ανάλυσης. Αναφορικά με το μεταβολικό σύνδρομο, τα αποτελέσματα της μετα-ανάλυσης έδειξαν ότι τα άτομα που κατανάλωναν υψηλότερες ποσότητες καφέ ήταν λιγότερο πιθανό να πάσχουν από μεταβολικό σύνδρομο (RR=0,87; 95% CI: 0,79-0,96). Ωστόσο, η σχέση του καφέ με τα επιμέρους συστατικά του μεταβολικού συνδρόμου δεν ήταν συνεπής ανάμεσα στις μελέτες. Όσον αφορά στην κατανάλωση τσαγιού, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η αυξημένη πρόσληψη του τσαγιού σχετίζεται με μειωμένη πιθανότητα μεταβολικού συνδρόμου (RR = 0,83; 95% CI: 0,73-0,95).
Συμπερασματικά, οι έρευνες που αφορούν στη μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος υποστηρίζουν ότι η πρόσληψη του καφέ μπορεί να διαδραματίζει προστατευτικό ρόλο απέναντι στην ίνωση, όμως απαιτούνται περισσότερες μελέτες ώστε να γίνει εφικτή μια μετα-ανάλυση που θα επιβεβαιώσει τη συσχέτιση. Επίσης, η κατανάλωση καφέ και τσαγιού φαίνεται να σχετίζεται αρνητικά με τον επιπολασμό του μεταβολικού συνδρόμου. Ωστόσο, τα δεδομένα σχετικά με τα επιμέρους χαρακτηριστικά του συνδρόμου είναι αντιφατικά, και θα μπορούν να διεξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα μόνο εφόσον πραγματοποιηθούν καλά σχεδιασμένες προοπτικές μελέτες.
