Η κοινωνική δικτύωση αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της εποχής μας. Εκατομμύρια άτομα ανά τον κόσμο επικοινωνούν, εργάζονται, διαφημίζονται και προβάλλουν την προσωπική τους ζωή μέσα από μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το facebook, το twitter, το google+, το my space και πολλά ακόμα λιγότερο γνωστά κοινωνικά δίκτυα. Τι αντίκτυπο έχει όμως αυτό στη ζωή του χρήστη εκτός υπολογιστή; Είναι η κοινωνική δικτύωση τόσο ισχυρή, έτσι ώστε να επηρεάζει και την πραγματική ζωή των χρηστών και αν αυτό συμβαίνει, πώς μπορεί να συσχετιστεί με την συνεχή αύξηση των ποσοστών παχυσαρκίας;
Ας ξεκινήσω μιλώντας για την παχυσαρκία, η οποία δεν είναι κοινωνικά αποδεκτή. Τα παχύσαρκα άτομα συναντούν δυσκολίες στην συναναστροφές τους με τους μη παχύσαρκους. Από τα υπέρβαρα παιδάκια στα δημοτικά που δεν τα παίζουν τα υπόλοιπα παιδιά, έως την απόρριψη μιας ενηλίκου γραμματέα λόγω προτίμησης μιας πιο κομψής και ευπαρουσίαστης κοπέλας στην ίδια θέση. Πώς συνδέεται αυτό όμως με την κοινωνική δικτύωση; Μα, άμεσα! Όπως ανέφερα στην εισαγωγή, η κοινωνική δικτύωση αποτελεί ουσιαστικά προβολή του εαυτού μας. Όταν λοιπόν είμαστε δυσαρεστημένοι με την εικόνα μας, το φυσιολογικό είναι να νιώσουμε την απόρριψη και διαδικτυακά.
Το επακόλουθο αυτής της απόρριψης είναι η απομόνωση και η κατάθλιψη, που σχετίζονται άμεσα με την παχυσαρκία. Το καταθλιπτικό άτομο τείνει να καταναλώνει τρόφιμα που το κάνουν να νιώθει καλύτερα. Τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες και λιπαρά είναι στο καθημερινό διαιτολόγιο του καταθλιπτικού ατόμου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του βάρους και την εμφάνιση παθήσεων, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και η υπερχολιστεριναιμία. Όλο αυτό λοιπόν δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο, στον οποίο το άτομο συνεχίζει να τρώει περισσότερο για να νιώθει καλά και να κλείνεται στον εαυτό του ακόμα περισσότερο.
Το λεγόμενο «comfort eating», στο οποίο καταλήγει ένα άτομο προκαλεί τελικά εθισμό, όπως οποιαδήποτε άλλη εθιστική ουσία. Συνεπώς, το άτομο αυτό θα συνεχίσει να τρώει τις προαναφερθέντες τροφές, αυξάνοντας συνεχώς την ποσότητα που καταναλώνει και γίνεται όλο και πιο δύσκολο να σταματήσει αυτό που κάνει, αφού βρίσκει παρηγοριά μέσω του φαγητού.
Ένας ακόμα φαύλος κύκλος που δημιουργείται στα άτομα που δέχονται απόρριψη μέσω της κοινωνικής δικτύωσης, η οποία είναι ουσιαστικά απρόσωπη, είναι αυτός της χαμηλής αυτοεκτίμησης. Όσο χαμηλότερη αυτοεκτίμηση έχει το άτομο, τόσο περισσότερο αδιαφορεί για την αύξηση του βάρους του.
Ο φόβος για την κοινωνική κριτική στα παχύσαρκα άτομα προωθεί τη ντροπή και την μυστικοπάθεια. Τα άτομα αυτά ντρέπονται να ζητήσουν βοήθεια για το πρόβλημά τους και έτσι αυτό διαιωνίζεται.
Μήπως όμως η κοινωνική δικτύωση έχει και κάποια θετικά αποτελέσματα; Μήπως αποτελεί και μέσο βελτίωσης της ποιότητας ζωής με κάποιον τρόπο; Τα εκατομμύρια χρήστες ανά τον κόσμο θα επιβεβαιώσουν ακριβώς αυτό: «η κοινωνική δικτύωση μοιάζει πολύ με την πραγματική ζωή και έχει το πλεονέκτημα ότι μπορούμε να προβληθούμε και να ζήσουμε όπως εμείς θέλουμε.
Συσχετίζοντας πάντα την παχυσαρκία με την κοινωνική δικτύωση ανακαλύπτουμε ότι μπορούν να δωθούν κάποιες διέξοδοι. Τα παχύσαρκα άτομα έχουν τη δυνατότητα να ενημερωθούν μέσα από τα μέσα αυτά για ομάδες υποστήριξης για παχύσαρκα ή βουλιμικά άτομα και να βρουν βοήθεια για το πρόβλημά τους. Να καταλάβουν ότι δεν είναι μόνοι τους και δεν χρειάζεται να απομονώνονται.
Μια άλλη όψη του νομίσματος που λέγεται αυτοεκτίμηση. Είναι η επιβράβευση των υπέρβαρων ή παχύσαρκων ατόμων στη απώλεια βάρους τους. 20 – 30 like σε μια φωτογραφία που ο/η εικονιζόμενος/η έχει μια εμφανή απώλεια κιλών θα επιφέρει μια φοβερή τόνωση στην αυτοπεποίθηση του ατόμου. Αρχίζει να νιώθει διαφορετικά, λόγω του ότι τα άτομα αυτά τείνουν να είναι ευάλωτα συναισθηματικά, και αυτό έχει αντίκτυπο σε κοινωνικούς και λειτουργικούς τομείς της καθημερινότητάς του. Η προσπάθεια αυτή του ατόμου και το αποτέλεσμα που επέρχεται μπορεί να εμπνεύσει κι άλλα άτομα να κάνουν το ίδιο. Η κοινωνική δικτύωση προωθεί την δημιουργία προτύπων και ίσως αυτό ακριβώς να χρειάζονται αυτά τα άτομα.
Τέλος η «ανωνυμία» που προσφέρει το διαδίκτυο κάνει τα υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα να μπορούν να μιλήσουν πιο εύκολα για το πρόβλημα τους, να απευθυνθούν σε ομάδες υποστήριξης και να ενημερωθούν από ειδικούς για το πρόβλημά τους χωρίς να χρειαστεί να μαθευτεί στον αυστηρά κοινωνικό τους κύκλο ότι έκαναν μια τέτοια κίνηση.
Τα κοινωνικά δίκτυα είναι πλέον ένα πανίσχυρο εργαλείο αλλά και μέσο διασκέδασης. Η σωστή χρήση τους μπορεί να είναι απολαυστική, ενώ η λάθος χρήση μπορεί να επηρεάσει αρνητικά όλους σχεδόν τους τομείς της καθημερινότητάς μας. Έτσι όμως δεν συμβαίνει με οτιδήποτε στην ζωή μας; Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ξανά «Παν μέτρον άριστον..»
