Παχυσαρκία

Φυλετικές διαφορές και κοιλιακή συσσώρευση λίπους

02 Οκτωβρίου 2015
19122 Προβολές
2 λεπτά να διαβαστεί
Φυλετικές διαφορές και κοιλιακή συσσώρευση λίπους

Ο επιπολασμός των υπέρβαρων και παχύσαρκων ατόμων αυξάνεται σε όλο τον κόσμο με γρήγορους ρυθμούς, ακόμη και σε χώρες όπου παραδοσιακά η παχυσαρκία αποτελούσε σπάνιο φαινόμενο, όπως η Αυστραλία (και πιο συγκεκριμένα οι αυτόχθονοι κάτοικοι της, οι Αβορίγινες), η Κίνα και γενικά στην Ασία.

Τα ποσοστά της παχυσαρκίας σε πληθυσμούς στηv Βόρεια Αμερική είναι σχεδόν διπλάσια σε σχέση με τους Ευρωπαίους.

Στην Κίνα, ο επιπολασμός των υπέρβαρων ατόμων έχει αυξηθεί σχεδόν κατά 50% την τελευταία δεκαετία και στην Ινδία το ποσοστό της παχυσαρκίας εκτιμάται έως 13,3% στους άνδρες και έως 23,7% στις γυναίκες. Οι παραπάνω χωρες έχουν περισσότερους παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη σακχαρώδη διαβήτη τύπου II και καρδιαγγειακής νόσου από ό,τι οι κάτοικοι της Ευρώπης.

Ποιες διαφορές παρατηρούνται στη συσσώρευση λιπώδη ιστού;

Συγκρίνοντας την κατανομή του σωματικού λίπους μεταξύ των διάφορων εθνοτήτων, παρατηρείται ότι κάποιοι πληθυσμοί είναι πιθανότερο να συσσωρεύουν υποδόριο λιπώδη ιστό, ενώ άλλοι πληθυσμοί είναι πιο πιθανό να συσσωρεύουν λιπώδη ιστό στην ενδοκοιλιακή κοιλότητα. Αυτό αυτόματα τους τοποθετεί σε υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης παθήσεων που σχετίζονται με επιπλοκές της παχυσαρκίας.

Ποιοι πληθυσμοί είναι πιο επιρρεπείς στην παχυσαρκία;

Έχει προταθεί ότι οι πληθυσμοί της Ασίας, της Ισπανίας και του Καυκάσου είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στην ενδοκοιλιακή παχυσαρκία και των συναφών κινδύνων που συνεπάγονται για την υγεία σε σύγκριση με τους Ευρωπαίους. Στην Αμερική, έχει μελετηθεί ο αντίκτυπος των διαφόρων φύλων στηv λιπώδη μάζα σώματος και βρέθηκαν διαφορές στο σωματικό βάρος στους πληθυσμούς των ισπανόφωνων και των αφροαμερικάνων- οι οποιοι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης παχυσαρκίας- σε σχέση με τον λευκό πληθυσμό.

Υποδόρια παχυσαρκία

Πιο συγκεκριμένα, έχει αποδειχθεί ότι ο λευκός πληθυσμός έχει περισσότερο ενδοκοιλιακό λιπώδη ιστό απ' ότι ο αφροαμερικάνικoς. Σε γενικές γραμμές, oι αφροαμερικάνοι έχουν υψηλότερo συνολικό σωματικό λίπος, αλλά μικρότερo ενδοκοιλιακό λιπώδη ιστό σε σχέση με τις λευκές γυναίκες. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι οι αφροαμερικάνες είναι πιο επιρρεπείς στην υποδόρια παχυσαρκία από τις λευκές γυναίκες.

Ενδοκοιλιακή παχυσαρκία

Από την άλλη πλευρά, οι Ιάπωνες είναι πιο πιθανό να συσσωρεύουν ενδοκοιλιακό λίπος σε σύγκριση με τoν λευκό πληθυσμό, παρόλο που έχουν ουσιαστικά λιγότερο συνολικό σωματικό λίπος από τους Αμερικανούς. Αυτή η διαφορά στην ευαισθησία στηv ενδοκοιλιακή παχυσαρκία μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας που η Ασία έχει υψηλό ποσοστό σακχαρώδη διαβήτη τύπου II. Oι εθνοτικές διαφορές δεν φαίνεται να επηρεάζουν την κατανομή του λιπώδους ιστού.

Πως αξιολογούμε το σωματικό βάρος;

O Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει τη χρησιμοποίηση του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ- ο λόγος του βάρους σε κιλά διαιρούμενο με το ύψος σε μέτρα στο τετράγωνο), ως δείκτη του σωματικού βάρους

Αν ο ΔΜΣ είναι πάνω από 25 kg/m2, τότε το βάρος ορίζεται ως υπερβολικό και συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης νόσων.

Είναι καλό να σημειωθεί σε αυτό το σημείο ότι ο ΔΜΣ διαφέρει σημαντικά μεταξύ των πληθυσμών της ίδιας ηλικίας, του φύλου και του σωματικού λίπους. Επίσης, έχει παρατηρηθεί υψηλότερη περιεκτικότητα σε λίπος του σώματος σε χαμηλότερο ΔΜΣ στους πληθυσμούς Ασιατικής καταγωγής, σε σύγκριση με τους Καυκάσιους. Αυτό μπορεί να εξηγηθεί από τις διαφορές στη σύνθεση του σώματος καθώς επίσης και στις διαφορές του ενεργειακού ισοζυγίου.

Που ευθύνεται αυτή η διαφορετκή συσσώρευση του λίπους;

H γενετική προδιάθεση, ο τρόπος ζωής και το περιβάλλον μπορεί να εξηγήσει τις διαφορές μεταξύ των διαφόρων εθνοτικών ομάδων στην ευαισθησία για συσσώρευση του κοιλιακού λίπους, ειδικά του ενδοκοιλιακού.

Συνοψίζοντας

Είναι ζωτικής σημασίας οι αρχές δημόσιας υγείας σε παγκόσμιο επίπεδο να εντοπίσουν τις περιπτώσεις παχυσαρκίας υψηλού κινδύνου που συνδέεται με την περίσσεια ενδοκοιλιακού λίπους και να δράσουν άμεσα μέσα από προγράμματα δημόσιας υγείας για την ανάπτυξη υγιεινών επιλογών και να γίνουν πιο προσιτές oι τιμές των υγιεινών τροφίμων. Tο τελευταίο, είναι σημαντικό για τις χαμηλές κοινωνικές τάξεις που έχουν περιορισμένες επιλογές στα τρόφιμα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Albu JB, Murphy L, Frager DH, et al., Visceral fat and race-dependent health risks in obese nondiabetic premenopausal women., Diabetes. 1997 Mar;46(3): 456-62.

Anand SS, Yusuf S, Jacobs R, et al., Risk factors, atherosclerosis, and cardiovascular disease among Aboriginal people in Canada: the Study of Health Assessment and Risk Evaluation in Aboriginal Peoples (SHARE-AP)., Lancet. 2001 Oct;358:1147–53.

Conway JM, Chanetsa FF, Wang P., Intraabdominal adipose tissue and anthropometric surrogates in African American women with upper- and lower-body obesity., Am J Clin Nutr. 1997 Dec;66:1345-51.

Després JP, Couillard C, Gagnon J, et al., Race, visceral adipose tissue, plasma lipids, and lipoprotein lipase activity in men and women: the Health, Risk Factors, Exercise Training, and Genetics (HERITAGE) family study., Arterioscler Thromb Vasc Biol, 2000 Aug;20:1932-1938.

Deurenberg P, Deurenberg-Yap M, Guricci S., Asians are different from Caucasians and from each other in their body mass index/body fat per cent relationship., Obes Rev. 2002 Aug;3:141-146.

Hoffman DJ, Wang Z, Gallagher D, et al., Comparison of visceral adipose tissue mass in adult African Americans and whites., Obes Res. 2005 Jan;13: 66-74.

Kadowaki T, Sekikawa A, Murata K, et al., Japanese men have larger areas of visceral adipose tissue than Caucasian men in the same levels of waist circumference in a population-based study., Int J Obes. 2006 Jul;30: 1163-5.

Lauderdale DS, Rathouz PJ., Body mass index in a US national sample of Asian Americans: effects of nativity, years since immigration and socioeconomic status., Int J Obes Relat Metab Disord. 2000 Sep;24:1188–94

Lear SA, Humphries KH, Kohli S, et al., Visceral adipose tissue accumulation differs according to ethnic background: results of the Multicultural Community Health Assessment Trial (M-CHAT)., American Society for Clinical Nutrition. 2007 Aug;86(2):353-359.

Lovejoy JC, Smith SR, Rood JC., Comparison of regional fat distribution and health risk factors in middle-aged white and African American women: the Healthy Transitions Study., Obes Res. 2001 Jan;9:10–6.

Misra A, Pandey RM, Devi JR, Sharma R, Vikram NK, Khanna N., High prevalence of diabetes, obesity and dyslipidaemia in urban slum population in northern India., Int J Obes Relat Metab Disord. 2001 Nov;25:1722–9.

Pouliot MC, Despres JP, Lemieux S, et al., Waist circumference and abdominal sagittal diameter: best simple anthropometric indexes of abdominal visceral adipose tissue accumulation and related cardiovascular risk in men and women., Am J Cardiol. 1994 Mar;73:460–468

Razak F, Anand S, Vuksan V, et al., Ethnic differences in the relationships between obesity and glucose-metabolic abnormalities: a cross-sectional population-based study., Int J Obes Relat Metab Disord. 2005 Jun;29:656–667.

Stevens J. Ethnic-specific revisions of body mass index cutoffs to define overweight and obesity in Asians are not warranted., Int J Obes Relat Metab Disord. 2003 Nov;27:1297–1299.

Wang Y, Mi J, Shan XY, Wang QJ, Ge KY., Is China facing an obesity epidemic and the consequences? The trends in obesity and chronic disease in China., Int J Obes (Lond). 2007 Jan;31:177–188

WHO, World Health Organization, Appropriate body-mass index for Asian populations and its implications for policy and intervention strategies., Lancet. 2004 Mar;363:157-163.

Μαρία Παπαγιαννάκη
Μαρία Παπαγιαννάκη Διαιτολόγος - Διατροφολόγος Διεθνούς Δημόσιας Υγείας, M.Sc.

Η Μαρία Παπαγιαννάκη είναι Διαιτολόγος-Διατροφολόγος με μεταπτυχιακό στη Διεθνή Δημόσια Υγεία. Ζεί και εργάζεται στο Λονδίνο σε εταιρία διατροφής, όπου ασχολείται με τη νομοθεσία τροφίμων. Εργάζεται επίσης ως καθηγήτρια Διατροφής καθώς και ως αρθρογράφος στο επιστημονικό περιοδικό International Journal of Excellence in Healthcare Management και στο mednutrition.