Αντικείμενο συζήτησης έχει γίνει τα τελευταία χρόνια η καταλληλότητα του οδοντιατρικού υλικού αμαλγάματος. Έχει χρησιμοποιηθεί τις προηγούμενες δεκαετίες κατά κόρον στην έμφραξη κοιλοτήτων και μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει τουλάχιστον ένα μεταλλικό ή, όπως συνηθίζεται να λέγεται από τους ασθενείς, «μαύρο» σφράγισμα. Η περιεκτικότητα των σφραγισμάτων αμαλγάματος περίπου 50% σε υδράργυρο αποτελεί τον άξονα γύρω από τον οποίο δημιουργήθηκε μεγάλο κύμα επιστημονικών συζητήσεων και διαμαχών, με αποκορύφωμα την Ευρωπαϊκη εκστρατεία Zero Mercury campaign, που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2005 ως μια μη κυβερνητική οργάνωση, με στόχο την κατάργηση της χρήσης Hg (υδραργύρου).
Ο υδράργυρος ανήκει στην κατηγορία των βαρέων μετάλλων και εισέρχεται στην τροφική αλυσίδα ως μεθυλ-Ηg. Η μη οικολογική διαχείριση του υλικού έχει ως αποτέλεσμα να μολύνονται οι υδροφόροι ορίζοντες και ως εκ τούτου να έχει βρεθεί αυξημένη περιεκτικότητα υδραργύρου σε ψάρια της Μεσογείου και σε είδη όπως ο ξιφίας και ο τόνος. Εκτός όμως από το ζήτημα της οικολογικής διαχείρισης του υλικού από ένα οδοντιατρείο, το οποίο αποτελεί αναμφισβήτητα μεγάλο κεφάλαιο, προκύπτουν και πιο άμεσες συνέπειες για τον ασθενή , όπως έδειξαν μελέτες των J.Mutter, J.Naumann, C.Sadigliani, H. Walach, G.Drasch και όπως δημοσιεύτηκε στο International Journal of Hygiene and Environmental Health #7, p.321 (2004).
Συγκεκριμένα, αποδείχθηκε ότι είναι δυνατόν μικροποσοτητες ατμών Hg να απελευθερώνονται από εμφράξεις αμαλγάματος κατά τη μάσηση ζεστών τροφών. Ποιες είναι όμως οι τοξικές δράσεις του Ηg στο ανθρώπινο σώμα; Ως βαρύ μέταλλο, ο υδράργυρος είναι δυνατόν να παρουσιάσει νευροτοξικές δράσεις. Συγκεντρώνεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα και μπορεί μακροχρόνια να προκαλέσει εκφυλιστικές βλάβες και να επισπεύσει τα συμπτώματα του συνδρόμου Alzheimer’s, να δημιουργήσει μαθησιακές δυσκολίες, σύνδρομο χρόνιας κοπωσης,οφθαλμολογικές και κινητικές διαταραχές.
Επίσης, ο υδράργυρος μπορεί και περνά από τη μητέρα στο έμβρυο, μέσω του πλακούντα. Στη Σουηδία και τη Δανία η χρήση του οδοντιατρικού αμαλγάματος υπολογίζεται ότι έχει περιοριστεί στο ελάχιστο, ενώ τα σύγχρονα υλικά έμφραξης, όπως οι σύνθετες ρητίνες (λευκά σφραγίσματα) καταλαμβάνουν πάνω από 90 % των νέων περιστατικών έμφραξης.
