Μέρες ταξίδευε η Βασιλική Οικογένεια με μπροστάρη τον Αλλαγή και συνοδεία όλη τη βασιλική φρουρά. Το ταξίδι ήταν κουραστικό και μεγάλο, αλλά η Βασιλική Οικογένεια δεν έχασε στιγμή το κέφι και τη ζωντάνια της.
Καθώς ξημέρωνε η 3η μέρα του ταξιδιού, στο βάθος του ορίζοντα, άρχισαν να φαίνονται οι πύλες του Ανθυγιεινού Πριγκιπάτου. «Επιτέλους φτάσαμε» αναφώνησε ο Αλλαγής, ο οποίος ήταν πλέον εξαντλημένος από το ταξίδι.
«Αλτ» είπαν οι φρουροί της Πύλης και σήκωσαν νωχελικά το χέρι τους, μόλις είδαν τον κόσμο να πλησιάζει. «Είναι η Βασιλική Οικογένεια από το βασίλειο της Σωστής Διατροφής», είπε ο Αλλαγής. «Ο βασιλιάς Φαγανούλης τους περιμένει». «Καλώς», είπαν οι φρουροί κι άνοιξαν βαρυγκωμώντας τις πύλες.
Το Πριγκιπάτο μόλις είχε αρχίσει να ξυπνάει και οι υπήκοοι έβγαιναν για δουλειά. Στο δρόμο για το παλάτι συναντούσαν πρόσωπα νυσταγμένα και κατσούφικα. Οι υπήκοοι του Ανθυγιεινού Πριγκιπάτου φαίνονταν κουρασμένοι και χωρίς ενέργεια. Μερικοί ήταν τόσο κουρασμένοι, που έσερναν τα εργαλεία τους, μην έχοντας δύναμη να τα σηκώσουν στον ώμο. Φτάνοντας στο παλάτι, η εικόνα δεν άλλαξε και πολύ. Οι στρατιώτες που βρίσκονταν στην είσοδο του παλατιού δεν μπορούσαν να ανοίξουν τα μάτια τους από τη νύστα.
Αφού έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις, η Βασιλική Οικογένεια οδηγήθηκε στη σάλα υποδοχής περιμένοντας τον βασιλιά. Μετά από λίγο φάνηκε στη σκάλα μια αρκετά ογκώδης φιγούρα να κατεβαίνει τα σκαλιά, αργά και χωρίς καθόλου ενέργεια. «Φίλοι μου καλημέρα», ακούστηκε μια λαχανιασμένη φωνή «είμαι ο Βασιλιάς Φαγανούλης. Χαίρομαι πολύ που σας βλέπω και ζητώ συγγνώμη για τον τρόπο που συναντιόμαστε. Σας ευχαριστώ που δεχτήκατε να μας βοηθήσετε», είπε και έσφιξε το χέρι του Βασιλιά Ενέργεια. «Ελάτε να σας γνωρίσω την οικογένειά μου. Από εδώ η γυναίκα μου η Βασίλισσα Ακινησία και τα παιδιά μου ο Πρίγκιπας Λιπαρούλης και η Πριγκίπισσα Ζαχαρένια».
Η Βασίλισσα Υγεία αναστέναξε στη θέα της νυσταγμένης βασίλισσας και των δύο αρκετά παχουλών παιδιών. «Η χαρά είναι δική μας, βασιλιά Φαγανούλη, να βοηθήσουμε το Ανθυγιεινό Πριγκιπάτο. Επιτρέψτε μου να σας προσφέρουμε τρόφιμα που φέραμε από το βασίλειο μας».
Όσο η βασιλική φρουρά ξεφόρτωνε τα τρόφιμα στις βασιλικές αποθήκες, τα πριγκιπόπουλα κοίταζαν έκπληκτα τα σακιά με το ρύζι, τα μακαρόνια, τα πατάτες και τα καρβέλια ψωμί που στοίβαζαν οι στρατιώτες. «Τι ωραία που μυρίζει» αναφώνησε η πριγκίπισσα Ζαχαρένια πιάνοντας ένα καρβέλι ψωμί. «Τι είναι;» Η πριγκίπισσα Αμυλένια απορημένη ρώτησε «Μα είναι ψωμί…δεν έχεις ξαναφάει;» «Ωω όχι, ούτε από τα υπόλοιπα που είναι στα σακιά. Εδώ στο ανθυγιεινό Πριγκιπάτο δεν παράγουμε τέτοια προϊόντα». Τότε η πριγκίπισσα Αμυλένια είπε: «Μα γι’ αυτό είστε όλοι τόσο κουρασμένοι. Το ψωμί, τα δημητριακά, τα μακαρόνια, το ρύζι και οι πατάτες ανήκουν στην ομάδα του Αμύλου και μας προσφέρουν ενέργεια. Μερικά από αυτά, είπε δείχνοντας ένα καρβέλι ψωμί σικάλεως, βοηθούν το έντερό μας να λειτουργεί φυσιολογικά. Είναι πολύ βασικά για τη διατροφή μας και πρέπει να τα τρώμε σε κάθε γεύμα, για να είμαστε γεμάτοι ενέργεια στο σώμα και στο μυαλό».
Καθώς η πριγκίπισσα Αμυλένια μιλούσε, η βασιλική οικογένεια του Ανθυγιεινού Πριγκιπάτου είχε αρχίσει να τρώει ψωμί. Ο Πρίγκιπας Λιπαρούλης μόλις το δοκίμασε αναφώνησε «H γεύση του είναι τόσο ωραία! Πλημμυρίζει το στόμα μου. Μου θυμίζει λιγάκι το κρουασάν, αλλά δεν είναι τόσο γλυκό». «Σωστά πρίγκιπα Λιπαρούλη! Το κρουασάν και τα άλλα αρτοπαρασκευάσματα φτιάχνονται από αλεύρι, που ανήκει κι αυτό στην ομάδα του Αμύλου, αλλά δεν είναι υγιεινά και δεν πρέπει να τα τρώμε κάθε μέρα».
Τότε ο βασιλιάς Φαγανούλης είπε στον γραμματικό του: «Από σήμερα όλοι οι υπήκοοι του Πριγκιπάτου θα τρώνε αυτά τα αμυλούχα προϊόντα σε κάθε γεύμα. Είναι διαταγή». «Έτσι δεν θα είναι όλοι κουρασμένοι και θα δουλεύουν με περισσότερη όρεξη κι ενέργεια», εξήγησε ο Βασιλιάς Ενέργειας. «Πάμε τώρα να σας δείξουμε πώς να μαγειρεύετε όλα αυτά τα υλικά και να ετοιμάσουμε ένα ωραίο γεύμα», κι έφυγαν όλοι μαζί με κατεύθυνση τις τις βασιλικές κουζίνες.
