Στα πλαίσια του 7ου Φεστιβάλ Μελιού, το Σάββατο 5 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε το 5ο Μελισσοκομικό Συνέδριο παρουσία πλήθους εκθετών και συνέδρων, όπου είχα την τιμή να εισηγηθώ την εναρκτήρια ομιλία του Συνεδρίου. Η παρουσία ενός διαιτολόγου ακόμη και σε συνέδρια με μη κλινική θεματολογία, όπως αυτό για τη μελισσοκομία, επιβεβαιώνει τη δυναμική της επιστήμης της διατροφής.
Η δράση και η χρησιμότητά του μελιού στην κλινική πρακτική
Η ομιλία μου αφορούσε στη βιολογική δράση του μελιού και στη χρησιμότητά του στην κλινική πρακτική. Συγκεντρώνοντας το υλικό, στην ανασκόπηση της διαθέσιμης βιβλιογραφίας μου έκανε εντύπωση η ευρεία γκάμα δράσεων του μελιού και πόσο μικρός είναι αναλογικά ο όγκος της πιστοποιημένης ερευνητικά πληροφορίας. Η χρήση του τόσο ως τρόφιμο όσο και ως θεραπευτικό μέσο ξεκινά ήδη από την αρχαιότητα. Σήμερα χρησιμοποιείται εμπειρικά στην αντιμετώπιση πολλών ασθενειών, τα ερευνητικά όμως δεδομένα για τη δράση του είναι περιορισμένα. Για αυτό άλλωστε αποφάσισα να θέσω ένα ερώτημα, ήδη από τον τίτλο της εισήγησής μου: Μήπως ήρθε ο καιρός να ξανα-ανακαλύψουμε ένα φυσικό φάρμακο, το μέλι;
Μέλι: αντιμικροβιακή, πρεβιοτική δράση και χρόνια νοσήματα
Παρουσιάστηκαν λοιπόν, τα νεότερα δεδομένα που σχετίζονται με τις de facto δράσεις του μελιού στην υγεία, όπως για παράδειγμα η αντιμικροβιακή και η πρεβιοτική του δράση, καθώς και η συσχέτισή του με χρόνια νοσήματα όπως τα καρδιαγγειακά και ο διαβήτης. Κατά τα εικότα, αυτή η δράση του μελιού, το κατά πόσο δηλαδή επηρεάζει η κατανάλωση μελιού το σάκχαρο ή την εμφάνιση διαβήτη, ήταν αυτή που προκάλεσε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των συμμετεχόντων, διεγείροντας απορίες, σχόλια και μια σύντομη συζήτηση.
