Εισαγωγή
Τι είναι η Διαλειμματική Νηστεία;
Η διαλειμματική νηστεία είναι μια ολοένα και πιο δημοφιλής δίαιτα που περιλαμβάνει εναλλασσόμενες περιόδους περιορισμού της ενεργειακής πρόσληψης με περιόδους απεριόριστης κατανάλωσης τροφής.
Οφέλη Διαλειμματικής Νηστείας
Η διαλειμματική νηστεία έχει βρεθεί ότι παράγει ισοδύναμη απώλεια βάρους με συνεχείς παρεμβάσεις ενεργειακού περιορισμού και ότι φαίνεται να επιφέρει οφέλη για την υγεία, π.χ. βελτιώσεις στους καρδιομεταβολικούς παράγοντες κινδύνου και στον μεταβολισμό της γλυκόζης.
Τύποι Διαλειμματικής Νηστείας
Τα σχήματα διαλειμματικής νηστείας κατηγοριοποιούνται συχνά σε έναν από τους τρεις τύπους:
Εναλασσόμενη νηστεία (ADF)
Περιλαμβάνει εναλλαγή μεταξύ μιας ημέρας ολικής αποχής από τροφή και μιας ημέρας απεριόριστης κατανάλωσης τροφής
Δίαιτα 5:2
Περιλαμβάνει περιορισμό της ενεργειακής πρόσληψης σε 500 θερμίδες στις γυναίκες και 600 θερμίδες στους άνδρες, για δύο μη συνεχόμενες ημέρες, με απεριόριστη κατανάλωση φαγητού για το υπόλοιπο της εβδομάδας.
Δίαιτα χρονικά περιορισμένης λήψης τροφής (TRE)
Η TRE είναι ελαφρώς διαφορετική, καθώς περιλαμβάνει την υιοθέτηση της ίδιας ρουτίνας κάθε μέρα, όπου γίνεται λήψη τροφής μέσα σε ένα συγκεκριμένο διάστημα ωρών και νηστεία τις υπόλοιπες ώρες. Όπως για παράδειγμα, η δίαιτα 16:8, όπου το φαγητό επιτρέπεται μόνο εντός διαστήματος 8 ωρών κάθε μέρα.
Μεταξύ άλλων παραγόντων, η όρεξη μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην προσκόλληση στη διαλειμματική νηστεία. Η όρεξη είναι το κίνητρο για την κατανάλωση φαγητού και περιλαμβάνει συναισθήματα όπως:
- Πείνα
- Πληρότητα
- Επιθυμία για φαγητό
Σημειωτέον, η διαλείπουσα νηστεία θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα άτομο να αισθάνεται πιο πεινασμένο από το συνηθισμένο, κάτι που θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα να τρώει κατά την περίοδο της νηστείας.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η νηστεία θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα τα άτομα να τρώνε πριν ξεκινήσουν τη νηστεία, εν αναμονή της πείνας.
Παρά το γεγονός ότι μερικές φορές αναφέρεται ως δευτερεύον μέτρο έκβασης σε τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές (RCTs), η επίδραση της διαλειμματικής νηστείας στην όρεξη είναι ασαφής.
Σκοπός
Πρόκειται για μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση που είχε ως στόχο να διερευνήσει την επίδραση της διαλειμματικής νηστείας στην όρεξη.
Ο πρωταρχικός στόχος ήταν η άμεση σύγκριση των επιπτώσεων της διαλειμματικής νηστείας και των παρεμβάσεων συνεχούς περιορισμού της ενέργειας, οι οποίες παρείχαν την ευκαιρία να απομονωθούν οι επιπτώσεις της νηστείας πέρα από τον απλό περιορισμό των θερμίδων.
Δευτερεύοντες στόχοι
Διερεύνηση της επίδρασης της διαλειμματικής νηστείας σε σύγκριση με τις συνεχείς παρεμβάσεις περιορισμού της ενέργειας στα εξής:
- Σωματικό βάρος
- Ενεργειακή πρόσληψη
- Διατροφική συμπεριφορά
- Σωματική δραστηριότητα
Αξιολόγηση και στις δύο ομάδες παρέμβασης των ποσοστών:
- Συμμόρφωσης
- Εγκατάλειψης
Μέθοδοι και Υλικά
Η ανασκόπηση διεξήχθη σύμφωνα με το πρωτόκολλο του PRISMA.
Δημοσιευμένες και μη δημοσιευμένες τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές (RCT) ήταν κατάλληλες για συμπερίληψη στη συστηματική ανασκόπηση. Δεν υπήρξαν περιορισμοί ως προς την ημερομηνία δημοσίευσης ή τη γλώσσα. Τα κριτήρια επιλογής ορίστηκαν χρησιμοποιώντας τη δομή: Συμμετέχοντες, παρέμβαση, έλεγχος και αποτελέσματα
Συμμετέχοντες
Άνθρωποι οποιασδήποτε ηλικίας και οποιουδήποτε ΔΜΣ.
Παρέμβαση
Διαλειμματική νηστεία οποιουδήποτε τύπου (π.χ. εναλασσόμενη νηστεία, δίαιτα χρονικά περιορισμένης λήψης τροφής, δίαιτα 5:2) και οποιασδήποτε διάρκειας.
Έλεγχος/συγκριτής
Παρέμβαση συνεχούς περιορισμού ενέργειας.
Αποτελέσματα
Δε βρέθηκαν σαφή στοιχεία ότι οι παρεμβάσεις διαλειμματικής νηστείας επηρεάζουν την πείνα, την πληρότητα, την επιθυμία για φαγητό ή την πιθανή κατανάλωση τροφής διαφορετικά από τις παρεμβάσεις συνεχούς ενεργειακού περιορισμού.
Πραγματοποιήθηκαν επίσης αναλύσεις υποομάδων για να αξιολογηθούν οι επιδράσεις των διαφορετικών ειδών διαλειμματικής νηστείας στην όρεξη, σε σύγκριση με τον συνεχή ενεργειακό περιορισμό. Ωστόσο, οι διατροφικές παρεμβάσεις ADF, TRE και 5:2 δεν επηρέασαν την όρεξη διαφορετικά από τις συνεχείς παρεμβάσεις περιορισμού της ενέργειας.
Έχει προταθεί ότι το TRE θα μπορούσε να επιτρέψει στα άτομα να διατηρούν τα ίδια επίπεδα όρεξης ενώ έχουν μεγαλύτερο έλλειμμα θερμίδων, αν και απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να διερευνηθεί αυτό.
Ωστόσο, βρέθηκε ότι η διαλειμματική νηστεία αύξησε την πληρότητα και μείωσε την επιθυμία για φαγητό, σε σύγκριση με τις παρεμβάσεις συνεχούς περιορισμού της ενέργειας.
Δευτερεύοντα αποτελέσματα
Όσον αφορά το σωματικό βάρος, την πρόσληψη ενέργειας, την διατροφική συμπεριφορά, τη φυσική δραστηριότητα και το ποσοστό εγκατάλειψης, δε βρέθηκαν διαφορές ανάμεσα στη διαλειμματική νηστεία και στο συνεχή ενεργειακό περιορισμό.
Μόνο στη συμμόρφωση παρατηρήθηκε κάποια διαφορά, η οποία είτε ήταν η ίδια μεταξύ της διαλειμματικής νηστείας και του συνεχούς περιορισμού ενέργειας, είτε μεγαλύτερη στην δεύτερη.
Συμπεράσματα
Αυτή η ανασκόπηση υποδηλώνει ότι οι παρεμβάσεις διαλείπουσας νηστείας δεν σχετίζονται με μείωση της πείνας, της πληρότητας, της επιθυμίας για φαγητό ή της πιθανής κατανάλωσης τροφής, σε σύγκριση με τις παρεμβάσεις συνεχούς ενεργειακού περιορισμού.
