Ολοκληρώνοντας το πρώτο βήμα, δηλαδή το πτυχίο και στη συνέχεια το δεύτερο βήμα, δηλαδή το μεταπτυχιακό, νιώθεις πλέον έτοιμος να διαχειριστείς περισσότερες καταστάσεις, έχεις αποκτήσει μια πιο σφαιρική και κριτική σκέψη για την επιστήμη της Διατροφής, αποκτάς σιγά σιγά έναν κύκλο πελατών-ασθενών πολλά υποσχόμενο για να σε οδηγήσει κάποια στιγμή στην ίδρυση ενός διαιτολογικού γραφείου. Όμως κάτι σου λέει ότι η σχέση σου με τις σπουδές δεν έχει κλείσει τον κύκλο της. Και εκεί μια σκέψη εμφανίζεται...μήπως διδακτορικό;! Μαζί με αυτό όμως έρχονται και τα άλλα μεγάλα ερωτήματα που καλείσαι να απαντήσεις, μερικά από τα οποία θα σας απαντήσω παρακάτω!
Πώς θα κάνεις την επιλογή του Πανεπιστημίου;
Η απόφαση του Ιδρύματος που θα σε φιλοξενήσει και θα σε υποστηρίξει σε αυτό το μεγάλο βήμα είναι καίρια. Προσωπικά, επέλεξα το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο στο οποίο είχα κάνει και τα προηγούμενα ακαδημαϊκά μου βήματα, πιθανότατα από ασφάλεια, καθώς γνώριζα το χώρο και τους καθηγητές και μπορούσα πιο εύκολα να δικτυωθώ και να διερευνήσω τις επιλογές μου σε επίπεδο διδακτορικού στον τομέα της Κλινικής Διατροφής που με ενδιέφερε.
Το αρχικό ερευνητικό μου ενδιαφέρον ήταν σε σχέση με τη διατροφή στην παιδική ηλικία, αλλά η διαθέσιμη θέση για διδακτορικό που υπήρχε σε αυτόν τον τομέα απαιτούσε την πολύωρη καθημερινή παρουσία μου στο Πανεπιστήμιο με παράλληλη ενασχόληση και με άλλα project, κάτι το οποίο στην πράξη δεν θα μου άφηνε καθόλου χρόνο να ασχοληθώ με το νεοϊδρυθέν τότε διαιτολογικό μου γραφείο. Αντ’αυτού τυχαία έμαθα για ένα νέο καθαρά κλινικό ερευνητικό πρωτόκολλο που χρειαζόταν υποστήριξη σε επίπεδο διακτορικού, με πιο ευέλικτο ωράριο απασχόλησης. Και κάπως έτσι βρέθηκα να ασχολούμαι με τη διατροφική αξιολόγηση ασθενών με κίρρωση ήπατος.
Ποια είναι η δομή του διδακτορικού;
Τα γνωστά από την αρχή είναι ότι διαρκεί 3-4 χρόνια (για κατόχους μεταπτυχιακού, με δυνατότητα παράτασης), απαιτεί την οργάνωση και εκτέλεση του ερευνητικού πρωτοκόλλου σε συνεργασία πάντα με τον επιβλέποντα καθηγητή, την υποστήριξη της διδακτικής διαδικασίας των μαθημάτων στα οποία είναι υπεύθυνος ο επιβλέποντας καθηγητής σου (συμμετοχή στο μάθημα ή στα εργαστήρια, διόρθωση εργασιών κλπ) και την επιδίωξη κοινοποίησης των αποτελεσμάτων της έρευνάς σου με τουλάχιστον 2 δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά αλλά και συμμετοχή σε ελληνικά αλλά και διεθνή συνέδρια. Στην δική μου περίπτωση απαιτεί επίσης φυσική παρουσία σε νοσοκομεία της Αττικής 3-4 πρωινά την εβδομάδα για την εύρεση εθελοντών ασθενών και στη συνέχεια μια συνάντησή με τον κάθε έναν από αυτούς ξεχωριστά στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο για τη διατροφική τους αξιολόγηση.
Η μέχρι τώρα εμπειρία...
Ξεκινώντας ένα διδακτορικό, η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζεις τι ακριβώς θα αντιμετωπίσεις. Θεωρώ ότι η μέχρι τώρα υποστήριξη που έχω λάβει από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο είναι εξαιρετική, ίσως επειδή όντας στο ίδιο ίδρυμα ήδη για 6 χρόνια πριν ξεκινήσω το διδακτορικό, γνώριζα λίγο πολύ την καθηγήτρια, τους στενούς συνεργάτες και τη γραμματεία, τα τρια θεμελιώδη στοιχεία που δρουν υποστηρικτικά για την εκπόνηση της έρευνας.
Ως διαδικασία δεν έχει καμία σχέση με την απόκτηση του βασικού πτυχίου αλλά και του μεταπτυχιακού, δεδομένου ότι δεν είσαι πλέον στη θέση του μαθητή που απλά αποστηθίζει και εκπαιδεύεται, αλλά ζητάται από εσένα να μην θεωρείς τίποτα πλέον ως δεδομένο, να κρίνεις με καχυποψία οποιαδήποτε δημοσίευση πέσει στα χέρια σου, να χτίσεις τη δική σου έρευνα από το μηδέν, με ότι αυτό συνεπάγεται, από την εδραίωση συνεργασίας με άλλους φορείς μέχρι τη γραφειοκρατία για να παραγγείλεις αναλώσιμα, την οργάνωση και επικοινωνία με 170 (!) εθελοντές μιας δύσκολης κατηγορίας ασθενών όπως οι κιρρωτικοί στην περίπτωσή μου αλλά και πολλά απρόοπτα, όπως μηχανήματα που δεν δουλεύουν, εδραιωμένες συνεργασίες που χαλάνε και έκτακτα project με κοντινά deadline! Είναι ένας μαραθώνιος με πολλά εμπόδια που δοκιμάζει την οργανωτική σου ικανότητα και τις αντοχές.
Ποια χαρακτηριστικά διακρίνουν κάποιον που ξεκινάει;
Εάν σε ενθουσιάζει η ιδέα να βρίσκεσαι στην καρδιά ενός ερευνητικού πρωτοκόλλου, εάν έχεις συνέχεια στο μυαλό σου τη γραμμή του τερματισμού αυτού του μαραθώνιου και τις επαγγελματικές πόρτες που ενδεχομένως θα μπορέσει να σου ανοίξει αυτός ο ακαδημαϊκός τίτλος και φυσικά αν μπορείς να ικανοποιείσαι να αντλείς χαρά από τις μικρές νίκες που προκύπτουν στην πορεία (μια αναπάντεχη υποτροφία, η αποδοχή της εργασίας σου σε ένα συνέδριο, η δημοσίευεση ενός άρθρου σου, ακόμα κι ένα μπράβο από τον επιβλέποντα καθηγητή σου) τότε ναι, αξίζει να ξεκινήσεις ένα διδακτορικό!
Τι να κρατήσει ένας συνάδελφος που αρχίζει τώρα το διδακτορικό του;
Κλείνοντας, ως συμβουλή, βρείτε τους καλύτερους για εσάς συνοδοιπόρους για αυτό το μακρύ και απαιτητικό ταξίδι, είτε αυτό αφορά τους κοντινούς σας ανθρώπους είτε τον επιβλέποντα καθηγητή με τον οποίο θα συνεργαστείτε, καθώς η υποστήριξη και η ενθάρρυνσή τους είναι αυτή που θα σας φτάσει μέχρι το τέλος.
