Η χρήση συμπληρώματος υαλουρονικού οξέος κατά της γήρανση της επιδερμίδας είναι ευρέως διαδεδομένη. Πώς όμως δικαιολογείται η χρήση του; Ποιο ρόλο παίζει το υαλουρονικό οξύ στον οργανισμό μας;
Τι είναι το υαλουρονικό οξύ;
Από χημικής άποψης πρόκειται για μία γλυκοζαμινογλυκάνη μη θειωμένη με πολύ σταθερή τριτοταγή δομή σε υδατικά διαλύματα. Απαντάται σε διάφορους ιστούς αλλά σε υψηλότερο ποσοστό στο δέρμα. Οι βασικές του λειτουργίες συνοψίζονται στην ενυδάτωση, την λίπανση των συνδέσμων και τη χωροθέτηση της μετανάστευση των κυττάρων.
Η σύνθεσή του αυξάνεται σε τραυματισμό ιστών και επούλωση πληγών, ενώ παράλληλα ρυθμίζει την ενεργοποίηση φλεγμονωδών παραγόντων για την καλύτερη απόκριση του ανοσοποιητικού. Παρέχει επίσης το υπόβαθρο για τη δημιουργία αιμοφόρων αγγείων και τη μετανάστευση των ινοβλαστών, κάτι που πιθανώς εμπλέκεται στην εξέλιξη ενός όγκου.
Υαλουρονικό οξύ και δέρμα
Όσον αφορά το δέρμα, η ενυδάτωσή του εξαρτάται σημαντικά από το νερό που είναι συζευγμένο με το υαλουρονικό οξύ στη δερμίδα και στην επιδερμίδα. Το υαλουρονικό οξύ εμφανίζεται σε μεγαλύτερη περιεκτικότητα στην δερμίδα, όπου βοηθάει στη ρύθμιση της ισορροπίας του νερού, της οσμωτικής πίεσης, της ροής ιόντων και στη σταθεροποίηση της δομής. Συντίθεται κυρίως από τους ινοβλάστες του δέρματος, οι οποίοι αποτελούν τον ενδεδειγμένο στόχο οποιασδήποτε φαρμακευτικής παρέμβασης για την ενυδάτωση του δέρματος.
Ποιοι παράγοντες οδηγούν στη γήρανση του δέρματος;
Η γήρανση του δέρματος προκαλείται τόσο από εσωτερική φθορά -ανάλογη με τη φθορά και των υπόλοιπων οργάνων με το χρόνο- όσο και από εξωτερικούς παράγοντες δηλαδή παράγοντες του περιβάλλοντος, όπως η υπεριώδης ακτινοβολία –η επονομαζόμενη φωτογήρανση. Η υπεριώδης ακτινοβολία αρχικά προκαλεί αυξημένη σύνθεση υαλουρονικού οξέος και ενεργοποίηση της διαδικασίας για την επούλωση πληγής. Με την επαναλαμβανόμενη όμως έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία διαταράσσεται η ομοιόσταση του υαλουρονικού οξέος.
Η πιο δραματική ιστοχημική αλλαγή κατά τη γήρανση είναι η εξαφάνιση του υαλουρονικού οξέος στην επιδερμίδα, κάτι που δε συμβαίνει στη δερμίδα. Η απώλεια του βασικού μορίου που συγκρατεί νερό έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια της ενυδάτωσης της επιδερμίδας. Στη δερμίδα, αντιθέτως, παρατηρείται αυξημένη συνεκτικότητα του υαλουρονικού με το συνδετικό ιστό και ταυτόχρονη απώλεια της ικανότητας εκχύλισής του, με συνέπεια την αφυδάτωση, την ατροφία και τη μειωμένη ελαστικότητα του δέρματος.
Συνεπώς
Βλέπουμε τον κρίσιμο ρόλο του υαλουρονικού οξέος στη διατήρηση της ενυδάτωσης του δέρματος. Ωστόσο, η περαιτέρω κατανόηση του μεταβολισμού και της αλληλεπίδρασης του με άλλα μόρια θα βοηθήσει στην καλύτερη διαχείρισή του.
