Οι ευθύνες των γονέων για την παχυσαρκία των παιδιών τους, δεν περιορίζονται στο ότι τα «μπουκώνουν», στο ότι τους δίνουν κακά διατροφικά παραδείγματα και στο ότι δεν τα ενθαρρύνουν να υιοθετήσουν ένα υγιεινό μοντέλο ζωής και διατροφής. Ευθύνονται και για το ότι συχνά αδυνατούν να αντιληφθούν ότι το παιδί τους είναι παχύσαρκο, με αποτέλεσμα -φυσικά- να μην κάνουν τίποτα για να το αντιμετωπίσουν. Ολοένα και περισσότερες έρευνες επιβεβαιώνουν την …τραγική άγνοια των γονιών και επισημαίνουν την ανάγκη εκπαίδευσής τους για το ποιο πρέπει να είναι το βάρος των παιδιών και των εφήβων.
Τι πιστεύουν οι γονείς για το βάρος των παιδιών τους;
Η πιο πρόσφατη από αυτές τις έρευνες έρχεται από την Αυστραλία, για να δείξει για μια ακόμη φορά ότι περίπου οι μισοί γονείς παιδιών που είναι ελλιποβαρή ή υπέρβαρα, αδυνατούν να αναγνωρίσουν το πρόβλημα˙ αντ΄αυτού πιστεύουν ότι τα παιδιά τους έχουν φυσιολογικό βάρος.
Τι δείχνουν οι μελέτες;
Στην Αυστραλία
Η μελέτη του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης δείχνει επίσης, ότι μικρό ποσοστό γονιών έχουν τόσο εφαλμένη εικόνα για το βάρος των παιδιών τους, ώστε να «βλέπουν» ελλιποβαρή τα παχύσαρκα παιδιά τους, ή παχύσαρκους τους καταφανώς ελλιποβαρείς ανήλικους. Στην ίδια έρευνα αναπαράγεται και ένα από τα πιο κοινά στερεότυπα σε σχέση με το βάρος, με τους γονείς να τείνουν να θεωρούν τις κόρες παχύσαρκες και τους γιους ελλιποβαρείς.
Στην Ελλάδα
Ανάλογη στάση με τους Αυστραλούς δείχνουν και οι Έλληνες γονείς. Έρευνα του Ιδρύματος «Αριστείδης Δασκαλόπουλος», δείχνει ότι οι Έλληνες γονείς τείνουν να …υποτιμούν το… δείκτη μάζας σώματος του παιδιού τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, οι περισσότερες μητέρες παιδιών ηλικίας 3-12 χρόνων χαρακτηρίζουν τα παιδιά τους φυσιολογικά σε βάρος, τη στιγμή που η έρευνα κατέγραψε στο συγκεκριμένο ηλικιακό γκρουπ 31% υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών! Χαρακτηριστικό είναι δε, ότι και τα ίδια τα παχύσαρκα παιδιά αυτοχαρακτηρίζονται, σε συντριπτικό ποσοστό, φυσιολογικά.
Στην άλλη όχθη, κινούνται οι –φυσιολογικοί λίγο-πολύ σε βάρος- έφηβοι, οι οποίοι υπερεκτιμούν τα προβλήματα του βάρους τους, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό ώστε να θεωρούν ότι είναι υπέρβαροι, ακόμη και όταν η απόκλιση της ζυγαριάς είναι πολύ μικρή από τα κανονικά επίπεδα.
