Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το «1ο Σχολείο Θεραπευτικής για τα Καρδιαγγειακά Νοσήματα: Από τη Θεωρία στην πράξη», στις 27-30 Οκτωβρίου 2016, το οποίο διοργάνωσε από η Εταιρεία Μελέτης Παραγόντων Κινδύνου για Αγγειακά Νοσήματα (Ε.Μ.Πα.Κ.Α.Ν) υπό την αιγίδα του International Chair on Metabolic Risk (ICCR) και του Ιατρικού Συλλόγου Αργολίδος. Οι ομιλίες μεταδόθηκαν μέσω Live Streaming από το medNutrition.
O Ιωάννης Ντούπης, Παθολόγος - Διαβητολόγος, ανέπτυξε το θέμα της παχυσαρκίας μέσω της παρουσίασης ενός κλινικού περιστατικού με διαταραγμένες τιμές γλυκόζης αίματος. Αρχικά, ανέλυσε την έννοια του προδιαβήτη, καθώς και τα κριτήρια διάγνωσής του όπως και η παθοφυσιολογία του σακχαρώδους διαβήτη (ΣΔ), σχετικά με τη λειτουργία των β' κυττάρων του παγκρέατος. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην άμεση σύνδεση της παχυσαρκίας με τον ΣΔ, ομοίως με την περίμετρο μέσης και το λιπώδες ήπαρ.
Η καμπύλη γλυκόζης έχει μεγάλη σημασία στη διάγνωση του ΣΔ και πρέπει να γίνεται προσεκτικά, έτσι ώστε να είναι αξιόπιστη η μέτρηση. Επίσης, ο Ι. Ντούπης αξιολογεί τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη ως προς την αξιοπιστία της ως διαγνωστικό μέσο ή για follow-up και τους περιορισμούς που αυτή θέτει. Παρουσιάζονται επίσης τα αποτελέσματα μελετών που δείχνουν ότι η προδιαβητική κατάσταση συνδέεται με την εμφάνιση πληθώρας άλλων ασθενειών.
Στη συνέχεια, τίθεται το ερώτημα αν ο προδιαβήτης είναι αναστρέψιμος ή οχι. Σύμφωνα με ερευνητικά ευρήματα, η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής που περιλαμβάνει σωστή διατροφή και άσκηση, έχει καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με μια αντιδιαβητική αγωγή. Επομένως, εκεί πρέπει να εστιάζουν οι επιστήμονες υγείας κατά τη διαχείριση τέτοιων περιστατικών και να επιμένουν στον τακτικό επανέλεγχο. Τέλος, η χορήγηση μετφορμίνης αντενδείκνυται εκτός αν πρόκειται για άτομα με ΔΜΣ>35, νεότερα απο 60 ετών ή γυναίκες που εμφάνισαν στο παρελθόν διαβήτη κύησης.
O Ιωάννης Κυριαζής, MD, PhD, FNSCOPE, Παθολόγος με εξειδίκευση στο Διαβήτη, παρουσιάζει τα επιδημιολογικά δεδομένα για την παχυσαρκία η οποία εμφανίζει αυξανόμενη τάση με την πάροδο των χρόνων. Φαίνεται ότι τα μεγαλυτερα ποσοστά υπέρβαρων και παχύσαρκων ατόμων κατοικούν στην Αμερική, την Ευρώπη και την ανατολική Μεσόγειο ενώ τα χαμηλότερα εμφανίζονται στη νοτιοανατολική Ασία. Συγκεκριμένα στην Ελλάδα, το ποσοστό των υπέρβαρων ατόμων ανέρχεται στο 60,5% και των παχύσαρκων περίπου στο 20%.
Η αύξηση του σωματικού βάρους και η εμφάνιση της παχυσαρκίας φαίνεται να γίνεται πιο έντονη για τις γυναίκες με το πέρας της ηλικίας τους αλλά και συχνότερη σε σχέση με τον ανδρικό πληθυσμό. Αντίθετα, σε μικρότερες ηλικίες, φάνηκε ότι τα υπέρβαρα και παχύσαρκα αγόρια είναι περισσότερα συγκριτικά με τα κορίτσια. Παρ' όλο που στο παρελθόν η παχυσαρκία δεν θεωρούνταν νόσος, πλεόν έχει αποδειχθεί ότι είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη πάθηση η οποία προκαλεί υπερτροφία και υπερπλασία των λιποκυττάρων. Επίσης, έχει μεγάλη συννοσηρότητα με άλλα προβλήματα υγείας όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης και η υπέρταση.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην κατανομή του λίπους η οποία εκφράζεται με την περίμετρο μέσης. Ο Ι. Κυριαζής αναφέρει ότι το αυξημένο σπλαχνικό λίπος συνδέεται με την αντίσταση στην ινσουλίνη, την εμφάνιση δυσλιπιδαιμίας, τη δημιουργία φλεγμονώδους προφίλ και την εμφάνιση καρκίνου. Τέλος, τονίζεται ότι οι μεταβολικά υγιείς παχύσαρκοι που υπάρχουν, συχνά αντιμετωπίζουν αναπνευστικά ή αρθριτικά προβλήματα.