Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια εξαιρετικά διαδεδομένη χρόνια ασθένεια με πολλές επιπλοκές που κάνουν τις προσπάθειες για την πρόληψη του διαβήτη επιτακτικές. Η αντίσταση στην ινσουλίνη παίζει σημαντικό ρόλο στην παθογένεση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ2) και επηρεάζεται από διαιτητικούς και άλλους παράγοντες του τρόπου ζωής. Η έρευνα για τη διατροφή και τον ρόλο της στην ανάπτυξη του ΣΔ2 έχει επικεντρωθεί κυρίως σε θρεπτικά συστατικά και ομάδες τροφίμων, αλλά νεότερα στοιχεία δείχνουν ότι η κατανάλωση ποτών, όπως ο καφές, θα μπορούσαν επίσης να επηρεάσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης ΣΔ2.
Σε μελέτες παρατήρησης, η κατανάλωση καφέ έχει συσχετιστεί σταθερά με χαμηλότερο κίνδυνο σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2. Οι μελέτες ωστόσο που εξετάζουν την επίδραση της κατανάλωσης καφέ στον μεταβολισμό της γλυκόζης έχουν πολλούς περιορισμούς όπως μεταξύ άλλων το μικρό μέγεθος δείγματος και η βραχεία διάρκεια παρακολούθησης.
Στόχο της παρούσας μελέτης αποτέλεσε η διερεύνηση της επίδρασης του καφέ στην ινσουλινοευαισθησία ξεπερνώντας τους περιορισμούς των προηγούμενων μελετών.
Πώς σχεδιάστηκε η παρέμβαση;
Πρόκειται για μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό σκεύασμα δοκιμή 24 εβδομάδων σε 126 υπέρβαρους, μη ινσουλίνο-ευαίσθητους (HOMA-IR ≥1.30), άνδρες και γυναίκες ηλικίας 35–69 ετών. Στους συμμετέχοντες ανατέθηκε τυχαία να καταναλώνουν 4 φλιτζάνια στιγμιαίο κανονικό καφέ (n = 62) ή 4 φλιτζάνια ποτό με εικονικό σκεύασμα (n = 64) ανά ημέρα. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν η ποσότητα της γλυκόζης που μεταβολίζεται ανά κιλό σωματικού βάρους ανά λεπτό (Mbw), που εκτιμήθηκε σε συνθήκες σταθερής κατάστασης με την ευγλυκαιμική υπερινσουλινική δοκιμασία ινσουλινικού αποκλεισμού (hyperinsulinemic euglycemic clamp). Τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία περιελάμβαναν άλλα μέτρα ευαισθησίας στην ινσουλίνη με βάση τον αποκλεισμό, βιολογικούς μεσολαβητές της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και δείκτες μεταβολισμού της γλυκόζης νηστείας.
Ποια ήταν τα αποτελέσματα της μελέτης;
Η κατανάλωση καφέ δεν άλλαξε σημαντικά την ευαισθησία στην ινσουλίνη σε σύγκριση με το εικονικό σκεύασμα. Επιπλέον, δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στη γλυκόζη πλάσματος νηστείας ή βιολογικούς μεσολαβητές της αντίστασης στην ινσουλίνη, όπως η αδιπονεκτίνη στο πλάσμα, μεταξύ των ομάδων καφέ και εικονικού σκευάσματος. Οι συμμετέχοντες στην ομάδα του καφέ εμφάνισαν σημαντική απώλεια λιπώδους μάζας και μείωση των συγκεντρώσεων κρεατινίνης στα ούρα σε σύγκριση με την ομάδα εικονικού σκευάσματος ύστερα από τις 24 εβδομάδες παρέμβασης.
Ποια τα συμπεράσματα για τον επαγγελματία διαιτολόγο;
Η κατανάλωση καφέ δε φαίνεται να έχει σημαντική επίδραση στην ευαισθησία στην ινσουλίνη αλλά φαίνεται να συμβάλει στη μείωση της λιπώδους μάζας σώματος.
