Κάποτε η διαθεσιμότητα της τροφής καθόριζε σε μεγάλο ποσοστό τη διατροφική ταυτότητα της κάθε περιοχής. Κάποτε οι καταναλωτές ήταν κυρίως οι παραγωγοί της τροφής (καταναλωτές- παραγωγοί). Ύστερα, η έκρηξη της βιομηχανίας (20ος αιώνας κυρίως) «γέννησε» πολλούς καταναλωτές (..σκέτο). Υπήρξε η ποσοτική έκρηξη σε επίπεδο θερμίδων στις δυτικές χώρες και η δυνατότητα ταξιδιού τροφών, καρπών, μέσω τυποποίησης και εμπορίας.
Σήμερα, στην Ελλάδα, σε άλλες χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ αναδύεται μια μετακαταναλωτική συμπεριφορά. Σήμερα έχουμε κυρίαρχα καταναλωτές, όπου η συμπεριφορά τους, διαμεσολαβούμενη:
- από τους φορείς υγείας,
- το μορφωτικό επίπεδο,
- το κοινωνικό επίπεδο,
- το εκάστοτε πολίτευμα,
- την ανάγκη για αντισυμβατική συμπεριφορά και αντιηγεμονική συμπεριφορά κατά των πολυεθνικών, από τη μια μεριά, ή
- την ανάγκη για διακεκριμένη κατανάλωση μορφωμένων και ανώτερων οικονομικών στρωμάτων ατόμων, από την άλλη, είναι τέτοια που μπορεί να αναζητήσουν και πάλι την ταυτότητά τους μέσω της διατροφής και της κατανάλωσης παραδοσιακών προϊόντων, προϊόντων «τυπικών» ή/και «τοπικών». Υπάρχει μια «στροφή στην ποιότητα» και μια αναζήτηση ιδιότυπων προϊόντων, ως προς τις πρώτες ύλες, τη μέθοδο, την προέλευση, ακόμα και την ονομασία, προϊόντων που αναδομούν ταυτότητες προσωπικές και συλλογικές.
Οι διαιτολόγοι, αποτελούν έναν ιδιαίτερα χρήσιμο φορέα, μέσα από τον οποίο μπορεί να στραφεί η «αγορά» προς τα ποιοτικά προϊόντα, βοηθώντας στη δημιουργία ενός ranking παραδοσιακών προϊόντων, υγιεινών, πράσινων, δίκαιων και οικονομικά προσιτών, κατά περιφέρεια ή και κατά εθνικό επίπεδο, προσδίδοντας ένα θετικό πρόσημο, ένα «win για όλους»..
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί περίληψη των λεγομένων στο 1ο Συμπόσιο της Ομάδας Ειδικών Δημόσιας Υγείας του Πανελλήνιου Συλλόγου Διαιτολόγων- Διατροφολόγων Ελλάδας που έγινε στις 28 Μάη 2016 και αφορούσε τη θέση των παραδοσιακών προϊόντων στη ζωή μας σήμερα..
